شما یک موجود خلاق نیستید/ عیسی جباری از نمایشگاه "طبیعت بی‌جان" می‌گوید
عیسی جباری عقیده دارد هر موجودی که اختیار از او سلب شده و نمی‌تواند انتخاب شعورمندانه داشته باشد "طبیعت بی جان" است.
ایران‌آرت: نقاشی‌های عیسی جباری در مجموعه‌ای با عنوان "طبیعت بی‌جان" در گالری ساربان به نمایش درآمده است. جباری درباره این نمایشگاه گفت: این نمایشگاه شامل 12 تابلوی بزرگ و 8 کار کوچک است که با اکریلیک و رنگ و روغن کشیده شده‌اند. تعدادی از این آثار متعلق به سال‌های گذشته هستند که قبلا نمایش داده نشده بودند و حالا با ویرایشی دوباره در این مجموعه قرار گرفته‌اند. تعداد دیگری از آنها نیز در چند ماه گذشته خلق شده‌اند.
جباری درباره عنوان این مجموعه گفت: از نظر من هر موجودی که اختیار از او سلب شده و نمی‌تواند انتخاب شعورمندانه داشته باشد "طبیعت بی جان" است. البته در این دوره به این تعریف رسیدم و منشاء آن برمی‌گردد به تصاویری که امروزه در اختیار انسان معاصر قرار می‌گیرد و اختیار را از او سلب می‌کند. تصاویری که هر روز در فضای مجازی می‌بینیم باعث می‌شوند واقعیت به معنای واقعی وجود نداشته باشد و هر واقعیتی نسبت به چیزهای دیگر سنجیده شود.
او با اشاره به اینکه امروزه برای جزئی‌ترین بخش‌های زندگی انسان هم تصاویر از پیش آماده‌ای وجود دارد گفت: این موضوع باعث می‌شود شما نتوانید به خودتان رجوع کنید. شما یک موجود خلاق نیستید که شعورمندانه بتوانید در راستای آن چیزی که نیازتان هست بکوشید زیرا با دیدن این تصاویر، از قبل ذهنیتی در شما ایجاد شده است.
جباری افزود: گاه از هنرمندان می‌شنویم که می‌گویند در این آثار سعی کردم خودم باشم، اما در واقع این "خود" اصلا وجود ندارد. این "خود" آنقدر دستکاری شده که نمی‌توان حقیقت را از طریق خود بودن درک کرد چون همه این تصاویر روی ما تاثیر می‌گذارند. حتی بچه‌ها هم دیگر بچگی نمی‌کنند چون برای هر کار آنها اصولی در نظر گرفته‌ایم و آنها دیگر نمی‌توانند تجربه کنند تا دنیای خود را کشف کنند. ذهن کودکان هم با تصویر پر شده و دیگر قهرمان آنها پدر و مادرشان نیستند، بلکه شخصیت‌های کارتونی یا تیزرهای تبلیغاتی هستند که در ذهن آنها قهرمان می‌شوند.
این هنرمند ادامه داد: ممکن است در ظاهر ساده به نظر برسد اما وقتی با درون خود رو در رو شویم می‌بینیم این تصاویر آماده، همان موانعی هستند که اجازه نمی‌دهند ما واقعی باشیم. من هنرمند نمی‌توانم خودم باشم چون هرجای ذهنم را که بررسی کنم می‌بینم از بیرون یک ایده‌آل برای آن ساخته شده است. خیلی اوقات می‌توانیم شعارگونه صحبت کنیم و از خلق اثر هنری بگوییم، اما واقعیت این است که ما از همه چیز حافظه بصری داریم و نمی‌توانیم چیز جدیدی به آن اضافه کنیم.
او با اشاره به حالت کلاژگونه‌ای که در نقاشی‌هایش ایجاد کرده است گفت: با این کار خواستم نسبی بودن واقعیت را نشان دهم. آن فضای سه بعدی و کلاژها در کار من صادقانه نیست و یک واقعیت دروغین است که به تعمد به وجود آورده‌ام. عمل کلاژ وجود ندارد اما به دروغ آن را نشان می‌دهم، و این کار به رسالت رسانه‌ای من برمی‌گردد که می‌توانم واقعیت را با دیدگاه خودم نشان دهم. در واقع می‌خواهم بگویم من هم در حال ساختن تصویر هستم، مانند همه آن کسانی که برای ما تصویر می‌سازند. این دروغ در دنیای تصویر شروع می‌شود و هرچه جلوتر می‌رویم عمیق‌تر می‌شود. برای من این چالش درباره خود مدیای نقاشی هم وجود داشت و من هم وارد این صنعت تصویر شدم و تصاویر خودم را ساختم.
جباری ادامه داد: بسیاری از ما هنرمندان فکر می‌کنیم پایه‌گذار چیزی هستیم در حالی که مانند هزاران نفر دیگر در حال پیروی از یک سری تصاویر اولیه هستیم. با گسترش دادن این موضوع به سایر طبقات اجتماعی می‌بینیم که چقدر قدرت خلاقه از مردم گرفته شده و ماحصل تلاش‌های انسانی در زندگی ما نیست. هرچه جلوتر می‌رویم این آگاهی درون ما مختل می‌شود و فکر می‌کنیم دنیا همین چیزی است که می‌بینیم، چون چیزی برای تجربه کردن و متصل شدن به آن مخزن انسانی نداریم. ما آنچه را می‌بینیم دریافت می‌کنیم و بدون پالایش ارائه می‌دهیم و به موجودی مصرف‌زده و غیرخلاق تبدیل می‌شویم.
