نقاشی‌هایی که فیلم شدند
دیوید لینچ در فیلم‌های خود از نقاشی‌های مطرح جهان الهام گرفته است.
ایران آرت: به تازگی، سایت ووردفیلم (voordefilm)، فیلمی را منتشر کرده که در آن دیوید لینچ از تأثیر نقاشان مشهور جهان بر فیلم‌هایش می‌گوید. لینچ، این مصاحبه را در «پاریس فوتو» 2012 انجام داده بود. در کلیپ کوتاهی که به تازگی این سایت منتشر کرده، براساس گفته‌های لینچ در مصاحبه‌ی پاریس فوتو، نمونه‌هایی عینی و ملموسی از گفته‌هایش ارائه شده است.
لینچ در این فیلم می‌گوید: اولین بار که چنین شور و شوق خاصی نسبت به یک نقاشی به سراغم آمد، در یک نمایشگاه از آثار فرانسیس بیکن، در سال 1966 بود.
این فیلم‌ساز در ادامه می‌گوید: فیلم و عکس (آثار هنری) همیشه ثابت هستند، اما این مخاطب است که بخش شگفت‌انگیز و جادویی کل این فرآیند محسوب می‌شود. وقتی که مخاطب روبه‌روی یک اثر هنری قرار می‌گیرد، هرکسی برداشت متفاوت خودش را از آن می‌کند و به چیز جدیدی فکر می‌کند. من دوست دارم به این پدیده، مثل یک چرخه فکر کنم؛ چرخه‌ای که فرآیند عجیب و پیوسته‌ای است که بین مخاطب و اثر هنری رخ می‌دهد. این تجربه، برای هرکسی متفاوت است، حتی اگر با اثر واحدی روبه‌رو باشد.
به گزارش ایلنا، دیوید لینچ، کارگردان مطرح سینما که در چندین نظرسنجی منتقدین، به عنوان بزرگ‌ترین فیلم‌ساز زنده‌ی جهان لقب گرفته، خود دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی نقاشی است و هم‌چنین آثاری در زمینه‌ی نقاشی، مجسمه و موسیقی دارد.
سمت چپ: خودنگاره؛ فرانسیس بیکن؛ 1969
سمت راست: فیلم «مرد فیل‌نما»؛ دیوید لینچ؛ 1980
سمت چپ: مراقبه؛ رنه ماگریت؛ 1937
سمت راست: فیلم کله‌پاک‌کن؛ 1977
سمت چپ: فیگور نشسته؛ فرانسیس بیکن؛ 1961
سمت راست: سریال «تویین پیکس»؛ دیوید لینچ؛ 1990
سمت چپ: چهره‌ی یک مرد؛ فرانسیس بیکن؛ 1935
سمت راست: فیلم «تویین پیکس: بازگشت»؛ دیوید لینچ؛ 2017
