از خلوتی لاله‌زار تا فرسوده شدن تئاترهای نصر و پارس
اگر کاری برای سالن‌های لاله‌زار نشود، یک دهه دیگر نه از تئاتر نصر چیزی باقی می‌ماند و نه از تئاتر پارس.
ایران آرت: فهیمه پناه‌آذر در همشهری نوشت: راه رفتن در لاله‌زار این روزها آنقدر جذابیتی ندارد. بهانه پیاده‌روی در این خیابان بلند تنها و تنها خرید لوستر و وسایل روشنایی است. از پیاده‌روهای سنگفرش که به‌تازگی بازسازی شده‌اند که می‌گذری همچنان تئاتر نصر و پارس و سالن‌های سینمایی را می‌بینی که حال و هوایت را برای چند دقیقه عوض می‌کنند. سالیانی نه آنقدر دور، این سالن‌ها محل حضور بزرگ‌ترین کارگردانان تئاتر و بازیگران بوده؛ سالن‌هایی که برای تماشای 2نمایش، یک بلیت می‌خریدی و قدم زدن در لاله‌زار برای خودش صفایی داشت.
حالا دیگر نه آن سالن‌ها درهایشان باز است و نه کسبه راضی به ترک این خیابان هستند. حالا دیگر دیوارها و تابلوهای فرسوده تئاتر نصر و پارس در حال کنده شدن هستند و کسی نیست به دادشان برسد. سالن نصر قرار بود به موزه تئاتر تبدیل شود. کلنگ بازسازی و احداث مجدد آن بر زمین زده شد و فاز یک آن نیز احداث شد، اما دیگر خبری از این موزه نیست. در این میان، بی‌پولی حرف اول را می‌زند و شاید بی‌اهمیت بودن این سالن‌های به‌یادماندنی از نگاه مدیران فرهنگی. اما به‌طور حتم اگر کاری برای سالن‌های لاله‌زار نشود، یک دهه دیگر نه از تئاتر نصر چیزی باقی می‌ماند و نه از تئاتر پارس.
در حسرت گذشته
لاله‌زار روزگاری به قلب تپنده کافه تبدیل شد؛ سینماها و سالن‌های تئاتر، روزنامه‌های معروف و آتلیه هنرمندان در آن بود؛ دوران رونقی که تئاتر نصر و پارس از آن بی‌نصیب نبودند. تئاتر نصر ابتدا تماشاخانه تهران بود که دهه ۳۰ در آتش سوخت و بعد تماشاخانه بازسازی شد. تا دهه ۱۳۶۰ تئاتر نصر خود را سرپا نگاه داشته بود. در پاییز سال ۶۷ نمایشی با الهام از جنگ تحمیلی توسط عزت‌الله مهرآوران در این تماشاخانه اجرا شد که آخرین پرده‌های تئاتر نصر بود.
تلاش برای بقای تئاتر نصر
کم‌کم صندلی‌هایش به سرقت رفت و بعدها به مخروبه‌ای تبدیل شد تا اینکه تصمیم گرفتند موزه تئاتر را در نصر افتتاح کنند. زمزمه‌های تبدیل تئاتر نصر به موزه تئاتر در اواخر مرداد‌ماه سال ۹۶ یک‌بار دیگر شنیده شد. یک‌دهه پیش بود که سرقت صندلی‌ها و بخشی از سقف کاذب این تماشاخانه قدیمی دوران قاجار بهانه‌ای شد تا با صحبت‌ها و میانجیگری عزت‌الله انتظامی بار دیگر توجه‌ها به سوی این ساختمان قدیمی که در سال1381ثبت ملی شده بود، جلب شود. سرقت‌ها راه را برای بازسازی حداقلی تئاتر نصر در دوران معاونت محمدحسین ایمانی‌خوشخو باز کرد. قرار شد این مکان به موزه تئاتر تبدیل شود. طی مراحل بازسازی و ساخت در فاز اول، مراسم افتتاحیه‌ای برای تئاتر نصر به‌عنوان موزه تئاتر برگزار و برخی از اسناد تئاتری و عکس‌ها به نمایش درآمد؛ حتی در آن سال جشنواره بین‌المللی نمایش‌های آیینی و سنتی نیز تئاتر نصر را یکی از سالن‌های نمایش خود قرار داد. اما همه این اتفاقات در طول یک سال روی داد و مشکلات مالی و مالکیتی باعث شد که بار دیگر تئاتر نصر به‌دست فراموشی سپرده شود؛ فراموشی‌ای که یک دهه از آن گذشته است.
خرید ملک برای موزه‌ای که هنوز افتتاح نشده
مدیران در میانه دهه ۹۰ تلاش کردند تا بتوانند تئاتر نصر را احیا کنند، اما با توجه به وضعیت تملک نتیجه‌ای حاصل نشد و در نهایت مرکز هنرهای نمایشی ساختمانی را برای موزه تئاتر خرید که با گذشت چند سال از این خرید، هنوز این موزه نیز احیا نشده است.
