انتقاد بهاره رهنما از خط‌کشی بین هنرمندان
بهاره رهنما گفت: فعالیت در زمینه ادبیات و شرکت تبلیغاتی که دارم باعث شده تا گزیده‌کار شوم، اما همچنان تئاتر برایم جای اصلی است.
ایران آرت: بهاره رهنما که به تازگی با نمایش "راه‌پله" به نویسندگی و کارگردانی سپیده میرحسینی در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه بوده است و نقش زنی به نام مهسا را ایفا می‌کرد که دچار گم‌گشتی در دنیای مدرن شده بود، درباره تجربه حضور در این نمایش گفت: این نمایش اولین تجربه سپیده میرحسینی در زمینه کارگردانی تئاتر است و من اواخر اجرا متوجه شدم او در هنگام نگارش نمایشنامه نقش مهسا را برای من نوشته است و این موضوع برایم جالب بود. جنس بازی من به گونه‌ای است که وقتی نویسنده‌ای از ابتدای نوشتن به بازی‌ام فکر کرده جواب بهتری گرفته است، چون در این حالت نقش به قامت توانایی‌های من دوخته می‌شود.
وی درباره شباهت‌های موجود در این متن به نمایشنامه‌های خودش اظهار کرد: جالب است که خیلی از کسانی که با متن‌های من آشنا بودند، پس از اجرا تصور می‌کردند متن این کار نوشته من است، دنیای من و خانم میرحسینی شباهت‌های زیادی دارد.
رهنما در گفتگو با خبرگزاری مهر درباره به روز بودن نمایشنامه بیان کرد: در جهان معاصر با نگاه فراجنسیتی می‌توان آدم‌هایی را دید که عمیقا دچار مفهوم گم‌گشتگی هستند. جهان مدرن خیلی آدم‌ها را سردرگم کرده است، چون زودتر از موعد بسیاری از چیز‌ها را به ما داده و شاید ما با این سرعت نتوانستیم با این داشته‌ها ارتباط درستی برقرار کنیم. در این نمایش نیز لایه‌های پنهان شخصیت‌ها و مخصوصا کاراکتر مهسا به درستی مطرح می‌شود که از جمله دغدغه‌های مورد علاقه من است.
این بازیگر ارتباط مخاطبان با نمایش "راه‌پله" را با وجود آلودگی هوای شهر در مقطعی که نمایش به صحنه می‌رفت مناسب ارزیابی کرد و درباره همکاری‌اش با کاوه آفاق توضیح داد: کاوه آفاق بسیار آدم باهوشی است و آتیه خوبی را در بازیگری برایش می‌بینم، چون بازیگری را جدا از اینکه خواننده است دوست دارد و این نکته مهمی محسوب می‌شود. اما طبیعتاً اگر تمرین بیشتری داشتیم اتفاق بهتری برای نقش کاوه آفاق می‌افتاد، زیرا وی خیلی دیر به گروه ما پیوست و فرصت تمرین کمی داشت، اما در کلیت تربیت صحنه‌ای دارد و به لحاظ همدلی و کار گروهی حرفه‌ای عمل کرد و امیدوارم در سال‌های آتی در بازیگری به موفقیت برسد.
بازیگر نمایش "شاه لیر" درباره گزیده‌کاری‌اش در عرصه سینما در چند سال اخیر بیان کرد: در سینما تمرکزم را روی بازی در کار کودک و فیلم‌هایی که باعث خوشحالی مردم می‌شوند، گذاشته‌ام، چون معتقدم سینمای کودک نداریم و دیگر اینکه فکر می‌کنم یکی از رسالت‌های هر کمدینی در جهان این است که مردم کشورش را خوشحال کند.
وی ادامه داد: معمولاً در تئاتر در نقش‌های درام بازی دارم و به همین دلیل در سینما ترجیح می‌دهم در فضای کمدی که در این سال‌ها تجربه‌اش را به دست آورده ام، کار کنم. البته فعالیت در زمینه ادبیات و شرکت تبلیغاتی که دارم باعث شده تا گزیده‌کار شوم، اما همچنان تئاتر برایم جای اصلی است.
رهنما خط‌کشی بین هنرمندان سینما و تئاتر را رد کرد و افزود: هرگز این موضوع را قبول ندارم شاید، چون خودم این شانس را داشته‌ام که در ۱۰ سال اولی که کارم را در سینما شروع کردم، بازیگری در تئاتر را نیز به شکل موازی شروع کرده و ادامه دهم. من این شانس را داشتم که همیشه از طرف جامعه تئاتر به عنوان آدم تئاتری شناخته شوم و حتی در سینما بیشتر من را یک آدم تئاتری می‌دانند تا یک سینمایی.
این بازیگر یادآور شد: خط‌کشی بین هنرمندان را قبول ندارم، چون به نظرم هرکسی می‌تواند توانایی‌هایش را اثبات کند به همین دلیل از حضور فردی مثل سپیده میرحسینی در تئاتر که تجربه چندین کارگردانی در حوزه تصویر را دارد، استقبال می‌کنم. معتقدم در هر عرصه‌ای ماندگاری مهم است و آدمی که باید برود می‌رود. آدم‌های در سینما داشتیم که در یک سال در ۴ فیلم بازی کردند، اما الان اصلا وجود ندارند. در این کار ماندگاری شرط است و نه صرف ورود به آن.
رهنما در ارتباط با کارگردانی سریال "دورهمی دختران صفویه" به نویسندگی اصغر عبدالهی که قرار بود برای شبکه نمایشی خانگی در سال جاری بسازد، بیان کرد: اسپانسر کار امسال از لحاظ مالی نتوانست همراه ما باشد و من ترجیح می‌دهم برای اولین کار تصویری ام اسپانسر مستقل داشته باشم تا با فراغ بال کارگردانی کنم. نمایشنامه جدیدم به اسم "پای به جاده زدن" را نیز قصد دارم با عنوان جدید "شهرزادها" روی صحنه ببرم. البته اولویتم برای کارگردانی هر ۲ این کار‌ها بستگی به سرمایه‌گذار دارد. البته نمایش "شهرزادها" در ورژن اولیه ویژه بانوان اجرا می‌شود و باید با سالن خاصی که این ویژگی را داشته باشد، قرارداد ببندم.
این بازیگر که با کارگردانی مستند "صدام کن مامان" در این دوره از برگزاری جشنواره "سینماحقیقت" شرکت داشت از تقاضای حضور این مستند در سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر در سال ۹۹ و پس آن اکران عمومی این فیلم خبر داد.
