حرفهای لیلی رشیدی درباره «اسم» در رشت
لیلی رشیدی این روزها گروه خود را برای سفر به شمال ایران و اجرا در شهر رشت آماده می‌کند. نمایش «اسم» به کارگردانی این هنرمند بعد از کسب تجربه موفق در تهران و شیراز قرار است با مخاطبان جدید مواجه شود.
ایران‌آرت: لیلی رشیدی این روزها گروه خود را برای سفر به شمال ایران و اجرا در شهر رشت آماده می‌کند. نمایش «اسم» به کارگردانی این هنرمند بعد از کسب تجربه موفق در تهران و شیراز قرار است با مخاطبان جدید مواجه شود. اتفاقی که انتظار می‌رود برای تعداد بیشتری از گروه‌های نمایشی رخ دهد تا هموطنان بیشتری در سراسر ایران امکان تماشای آثار نمایشی را به دست بیاورند. رشیدی که مثل بسیاری از اهالی تئاتر از عدالت فرهنگی در سراسر کشور حمایت می‌کند در این باره به روزنامه اعتماد می‌گوید: «همان طور که می‌گوییم تمامی استان‌های ایران باید از شرایط و خدمات اجتماعی برابر برخوردار شوند و فقط نباید شاهد تجمیع تمام امکانات فقط در تهران باشیم؛ فراهم آوردن امکان تماشای تئاتر برای خانواده‌های ایرانی نیز امکانی است که باید عادلانه در اختیار همه قرار بگیرد.» بازیگرِ با تجربه تئاتر و تلویزیون، ارتقای سطح کیفی آثار نمایشی دیگر استان‌ها را یکی از کارکرد‌های رعایت عدالت فرهنگی به ویژه در زمینه اجرای تئاتر می‌داند. «حتی معتقدم این امر موجب می‌شود مهاجرت به تهران نیز کاهش یابد و دوستداران تئاتر در دیگر استان‌ها این طور تصور نکنند که ناچار هستند برای پیشرفت به پایتخت سفر کنند.» بازیگر نمایش «پرتقال‌های کال» معتقد است در صورت گسترش امکان آموزشی و کسب تجربه اجرایی به مرور با هنرمندان حرفهای بومی استان‌های سراسر کشور مواجه خواهیم شد که هنگام ارتباط با هنرمندان نقاط مختلف کشور تجربه‌های متفاوت را با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند. «به عنوان مثال من علاقه‌مندم یک نمایش را با همکاری بازیگران و عوامل اهل شیراز یا هر شهری که به آن سفر می‌کنم روی صحنه ببرم. یا ممکن است یک کارگردان از شهری دیگر با رویکردی متفاوت بخواهد با هنرمندانی از تهران کار کند. گسترش همکاری‌هایی از این دست موجب ارتقای سطح کیفی نمایش‌ها و در کل سطح فرهنگ خواهد شد.» این بازیگر و کارگردان ادامه می‌دهد: «ما خودمان وقتی با گروه‌های شهرستان مواجه می‌شویم که برای اجرا به تهران سفر می‌کنند ولی من دلم می‌خواهد کیفیت به سطحی برسد که اگر به شهری سفر کردیم، بتوانیم از توانایی و استعدادهای هنرمندان همان شهر بهره ببریم. تاکید دارم هر جوانی که در شهر دیگری زندگی می‌کند، حق دارد با هنر تئاتر آشنا شود و خانواده‌های دیگر شهرها هم بیشتر و بیشتر از این هنر بهره‌مند شوند. این اتفاق به کمک نهادهای دولتی و غیر دولتی نیاز دارد که حداقل در زمینه تبلیغات و جذب حامی مالی از گروه‌ها حمایت کنند.»
دستیابی به هدفی که این هنرمند تشریح می‌کند قطعا به گسترش ارتباط بین مسوولان و سیاستگذاران پایتخت بستگی دارد. «اگر این ارتباط بین مسوولان دولتی به وجود بیاید حداقل امکان هدایت بهتر پیش می‌آید و وقتی گروه‌های نمایشی به شهرهای مختلف سفر می‌کنند، امکانات مورد نیاز از قبل هماهنگ و آماده است. یعنی شرح وظایف روشن است و امور به‌صورت خودکار پیش می‌رود. مثلا ما نباید برای اسکان گروه نگران باشیم و هزینه هنگفتی بابت محل سکونت اعضای به گروه تحمیل نمی‌شود. همچنین من الان شش شب در رشت اجرا دارم و آرزو می‌کنم از شهرهای اطراف هم به دیدن نمایش بیایند اما این اتفاق مستلزم اطلاع‌رسانی و تبلیغات سازمان یافته‌تر است.» شرایطی که اگر به وجود بیاید گروه‌های نمایشی برای اجراهای خارج از شهر خود راحت‌تر حامی مالی جذب می‌کنند. «چون تئاتر رو به خصوصی شدن است گروه‌ها خود به خود درگیر جذب حامی مالی و تبلیغات شده‌اند اما این موارد کار گروه‌ها را سخت می‌کند. ما برای اجرا در تهران حامی مالی داریم و آقای تهرانی (شرکت روبرته) همواره با لطف بسیار از ما حمایت می‌کنند. اما چون تبلیغات اندک است گروه‌ها به راحتی نمی‌توانند برای اجرا در دیگر شهرها از حمایت شرکت‌ها یا کارخانه‌ها برخوردار شوند.» اجرای نمایش «اسم» روز ٢٤ فروردین در رشت آغاز می‌شود و تا ٢٩ همین ماه ادامه می‌یابد. سعید چنگیزیان، رضا بهبودی و بهدخت ولیان در کنار لیلی رشیدی و محمدحسن معجونی در این اجرا روی صحنه می‌روند. رشیدی که تجربه بسیار خوبی از اجرا در شهرهایی جز تهران دارد می‌گوید: «به عنوان نمونه اجرا در شیراز خیلی تجربه خوبی بود و گروهی که هماهنگی را برعهده داشت بسیار حرفهای تمام امور را مدیریت کرد. اینکه با تماشاگرانی مواجه شویم که فرهنگی متفاوت از مخاطب تهرانی دارند واقعا لذت بخش است و معتقدم به هرحال این ما هستیم که باید چنین امکانی را به وجود بیاوریم. »
