صحبت‌های تلخ نوازنده ایرانی درباره مهاجرتش/ ویدئوی گدایی من نقل مجالس شده است/ محسن یگانه گفت اندازه تو زیاد نیست!
ایمان جعفری پویان پس از وایرال شدن ویدئوی اجرایش در خیابانی در ترکیه می‌گوید: رکوردهای من در هیچ رسانه‌ای منتشر نشد اما حالا ویدئوی گدایی من در خیابان شده نقل مجالس و این تاسف بار است.
ایران آرت: چندی پیش فیلمی از ایمان جعفری پویان نوازنده ساکسوفون منتشر شد که به ترکیه مهاجرت کرده است و برای گذران زندگی کنار خیابان ساز می‌زند. او که در ارکستر محسن یگانه، رضا صادقی و زنده‌یاد ناصر چشم‌آذر ساز زده، نوازنده حرفه‌ای کلارینت است. اما چطور می‌شود که نوازنده‌ای با سابقه اجرا در بزرگ‌ترین صحنه‌ها در ایران، روی زندگی خود قمار می‌کند و به نوازندگی در کف خیابان‌های کشور همسایه می‌رسد؟
ایمان جعفری پویان در یک گفتگوی اینترنتی به این سوال پاسخ داده است. بخش‌هایی از صحبت‌های او را در ادامه می‌خوانید:
** در آخرین سالهایی که در ایران بودم، به مرور دوستان ما را کمرنگ کردند. من معروفم در بین اهالی موسیقی که آدم خوش اخلاقی نیستم. دلیلش هم این است که مقوله هنر برای من اصلا شوخی نیست . همیشه خیلی جدی برای آن کار کرده ام.
** یک بار زمانی که در ارکستر "محسن یگانه" ساز میزدم، نوازنده گیتار گروه هم اسم شان "علی جعفری" بود. به محسن یگانه گفتم وقتی ما را معرفی میکنی درست معرفی کن. من برادرم هم اسمش علی است و مردم اشتباه می گیرند. محسن یگانه به من گفت: "مگر شما را کسی می شناسد؟! اندازه شما مگر چقدر است؟! کسی شما را نمی شناسد... آقای مهران سراجیان و علی ثابت هم شاهد این ماجرا هستند."
** می‌خواهم بگویم که تاریخ بهترین قاضی است. من با 160 اثر در یوتیوب فقط 72 نفر "دنبال کننده" دارم. این یعنی ذائقه مخاطب در ایران در چه سمت و سویی است.
** من سال 2018 در یک روز 13 آلبوم را با یک کمپانی ترکیه ای برای نشر در پلاتفرم های جهانی قرارداد بستم ولی این رکورد در هیچ رسانه ای منتشر نشد. اما حالا ویدئوی گدایی من در خیابان شده نقل مجالس و این تاسف بار است.
** من با خواننده های زیادی در ایران روی صحنه رفتم. خواننده ای که 35 میلیون تومان دستمزد اش بود، با منت 400 هزار تومان دستمزد نوازنده می داد. من اما در ترکیه با هنرمندان و خواننده های این کشور همکاری می کنم و دستمزد نوازنده و خواننده نصف نصف است. اینجا آن سیستم برده داری ایران هرگز اعمال نمی شود و بخاطر همین نوازنده ها با عشق کار می کنند. من با آن سیستم کار نکردم و اینجا کنار خیابان ساز میزنم و پول و مخارج را ازدست مردم می گیرم.
** من اولین بار در استانبول در کنار خیابان ساز زدم. بی پولی به شدت فشار آورده بود و با چند نوازنده ایرانی در اینجا با هم کنار خیابان ساز زدیم. راستش خیلی حالم بد بود. من آدم استیج های بزرگ بودم و عادت داشتم که مردم خیلی مودب در مقابل من بنشینند و موزیک گوش کنند. اینکه بی تفاوت رد بشوند و درمقابل من سیگار بکشند و چای بخورند و در کنارش هم شاید موزیک من را گوش کنند، برای من خیلی سخت بود.
** این ذهنیتی که در فضای مجازی راه افتاده که "ایمان جعفری پویان" در خیابان های ترکیه می خوابد صحیح نیستو من یک زندگی معمولی در این کشور دارم. استودیوی شخصی دارم و می توانم همچنان به عنوان تنظیم کننده برای همکاران ایرانی خودم کار بزنم و در کمترین زمان برایشان با اینترنت بفرستم. امیدوارم این موج حمایتی به آغاز همکاری مجدد من با اهالی موسیقی ختم شود.
