پیشنهاد آهنگساز معروف برای مقابله با کرونا
مجید انتظامی گفت: مردم در این شرایط دوست دارند بیشتر موسیقی‌هایی را بشنوند که گله‌مندانه هستند اما پیشنهاد من موسیقی بی‌کلام است
ایران آرت: مجید انتظامی از آهنگ‌سازان برجسته کشور و سازنده موسیقی فیلم‌های سینمایی "از کرخه تا راین" و "بوی پیراهن یوسف" است. برخی بی آن که موسیقی او را بشنوند آثار او را که در آسانسورها پخش می‌شود، شنیده‌اند. برخی نیز تکه‌هایی از آثار او را از برنامه‌های تلویزیونی شنیده‌اند، بی آن که بدانند این موسیقی از آثار اوست. شاید جالب باشد بدانید که موسیقی ماندگار تیتراژ ابتدایی کارتون "بچه‌های کوه آلپ" نیز بخشی از موسیقی متن پویانمایی "زال و سیمرغ" مجید انتظامی است که در سال 56 ساخته و جایگزین تیتراژ خواننده ژاپنی این کارتون شده است.
روزنامه خراسان در این روزهای خاص کشور گفت‌وگویی با این آهنگساز برجسته داشته که در ادامه آن را می‌خوانید.
مردم مراقب انسانیت باشند
ویروس کرونا این روزها همه را به خود مشغول کرده است. مجید انتظامی هم از این هیاهوها دور نیست. گلایه‌هایی دارد و درباره نقش هنر در موقعیت فعلی می‌گوید:"زمانی هنر نقش اصلی خودش را بازی می‌کند که مردم آرامش داشته باشند، جسم‌شان سلامت باشد و نگرانی نداشته باشند، آن وقت تازه هنر می‌تواند خودش را نشان دهد." او دوست دارد مردم بیشتر از این در خانه ماندن را جدی بگیرند و اضافه می‌کند:"مردم فقط می‌توانند در خانه بمانند و تلویزیون تماشا کنند. من هنوز ماسک و دستکش پیدا نکردم. انگار هنوز کشف نشده‌است! متاسفانه امروز خودمان داریم به خودمان خیانت می‌کنیم. چطور ممکن است یک جنس در سه مغازه کنار هم، قیمت متفاوت داشته باشد؟ من نمی‌گویم سیاستمداران کارشان خیلی خوب بوده ولی ما عادت کردیم همه چیز را تقصیر این و آن بیندازیم. فوری سیاسی‌اش می‌کنیم. وقتی خودمان هم بد شدیم، ربطی به دیگری ندارد. الان وقت آن است که به داد هم برسیم اما انگار انسانیت‌مان فروکش کرده است و ما بد شدیم. اکنون من فقط برای کارهای ضروری، مثل خرید نان، هفته‌ای یک بار بیرون می‌روم. برای من الان واقعا مهم نیست در خانه‌ام گوشت باشد یا نباشد، من بلدم شکمم را با نان خالی هم سیر کنم."
موسیقی بی‌کلام بشنوید
نمی‌شود با مجید انتظامی هم‌کلام شد اما از موسیقی چیزی نپرسید. پروژه مشترک موسیقایی او و همسرش، به دلیل نامساعد بودن شرایط جسمی او متوقف شده است. انتظامی درباره مشکل بودن تولید آثار فاخر می‌گوید: "هزینه تولید آثار موسیقی من بالاست. به این دلیل که آثار من نیاز به استودیو و تعداد زیادی نوازنده (حدود 30 یا 40 نفر) دارد که بسیار هزینه‌بر است و تا نهاد یا شرکتی پای تهیه‌اش نباشد امکان ندارد کار جمع شود، مگر به واسطه دستگاه و این چیزها که من نه دوست دارم و نه بلدم این‌طور کار کنم."
او دو پیشنهاد خواندنی و شنیدنی نیز برای مردم در روزهای فعلی دارد و در آخر، پیشنهادهایش را این‌طور عنوان می‌کند:"به تازگی کتابی از دخترم گرفتم و هنوز خواندن آن را شروع نکردم. خواندن کتاب دیگری هم به اسم "فلاسفه و موسیقی (از یونان تا نیچه) را از دیشب شروع کردم. اگر علاقه‌مند باشید کتاب خواندن می‌تواند برای لحظاتی ذهن‌تان را از شرایط فعلی دور کند. مردم در این شرایط دوست دارند بیشتر موسیقی‌هایی را بشنوند که گله‌مندانه هستند اما پیشنهاد من موسیقی بی‌کلام است؛ موسیقی که آدم را به تفکر وادارد. با این که موسیقی باکلام در ایران خیلی رایج است و مردم آن را دوست دارند ولی موسیقی بی‌کلام در مقطع کنونی می‌تواند نقش بسیار پررنگ‌تری داشته باشد."
