منزل این موزیسین پناه حسین علیزاده بود/ احمد محسن پور از نگاه فاطمی، درویشی...

ایران آرت در استقبال از برگزاری یادبود استاد «احمد محسن‌پور» و به پاس جایگاه مانای این هنرمند ارزنده در موسیقی نواحی کشورمان، از دریچه نگاه بزرگان موسیقی ایران به بررسی وجوه گوناگون آثار ایشان پرداخته است.

ایران آرت؛ مهرشاد هاشم پور: مراسم یادبود زنده یاد استاد «احمد محسن‌پور» که مقارن با نخستین سالگرد درگذشت این هنرمند فقید و چهارمین دهه فعالیت «فرهنگخانه مازندران» است؛ هفتم اردیبهشت ماه با حضور پیشکسوتان و بزرگان موسیقی کشور، در شهرستان ساری برگزار می گردد.

بر اساس اطلاع رسانی رحیم رستمی فعال عرصه فرهنگ و رسانه استان مازندران به ایران آرت این همایش در تاریخ ۷ اردیبهشت ماه سال جاری، با حضور و سخنرانی اساتید موسیقی کشور «حسین علیزاده»، «علی‌اکبر شکارچی»، «ساسان فاطمی» و همچنین اجرای موسیقی ملی و قومی گروه های شواش (مازندران)، لیان (بوشهر) و خنیاگری خراسانی، آذربایجانی، مازندرانی، کرمانجی و ترکمنی انجام خواهد پذیرفت.

زنده یاد «احمد محسن‌پور» آهنگ ساز و نوازنده کمانچه، متولد ۱۳۲۴ از روستای قادیکلای شهرستان قائمشهر است. این هنرمند فرهیخته که دارای نشان درجه یک هنر از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را دریافت کرده بود؛ از حافظان و اساتید مسلم موسیقی قومی شمال کشور محسوب میشد. وی در سال ۱۳۶۳ نخستین مرکز آموزش موسیقی و پرورش فرهنگ و هنر را با نام "فرهنگخانه‌ی مازندران" در شهر ساری بنیان نهاد. و در سال ۱۳۶۷ گروه «شواش» را با جمعی از هنرمندان برجسته موسیقی شمال کشور تشکیل داد که ماحصل آن بیش از ده آلبوم از ساخته های اوست که از انتشارات مختلفی عرضه شده است. اما آنچه «احمد محسن‌پور» را نامی بلند آوازه بر تارک موسیقی نواحی ساخته و تمجید و ستایش بزرگان و پیشکسوتان موسیقی ملی و قومی کشور را همراه خود گردانده است؛ گذشته از شخصیت بزرگ منشانه و متواضعانه اش، نگاه پژوهش گر و فراگیر او به مقوله موسیقی قومی بود. به طوری که در بیش از نیم قرن تلاش موسیقیایی خود علاوه بر ثبت و ضبط رپرتوارهای مهم موسیقی مازندران و گلستان، صدها ساعت ذوق و قریحه ناب خود را در قالب های مختلف به یادگار گذاشته است.

ساسان فاطمی، موسیقیدان و پژوهشگر صاحب نام ایرانی در یادنامه فصلنامه ماهور (به شماره ۷۰) و پس از درگذشت غمناک احمد محسن پور، این هنرمند را منشأ خدمات بسیار ارزنده ای در عرصه‌ موسیقی مازندرانی دانسته و به تمجید تلاش ها و آثار ماندگار او پرداخته است. اما معتقد است؛ نبود ایشان، لطمه‌ ای جبران‌ناپذیر برای فرهنگ موسیقایی این خطه محسوب می‌شود.

ایران آرت از این رو و به بهانه برگزاری یادبود استاد «احمد محسن‌پور» و به پاس جایگاه مانای این هنرمند ارزنده در موسیقی نواحی کشورمان، به جنبه های حرفه ای و خط مشی اخلاقی او از زبان برخی از بزرگان موسیقی ایران که در محافل مختلف هنری اظهار داشته اند، پرداخته است؛ که همگان آن ها به نوعی پیشتر و بیشتر از همه به روشندلی و بارز بودن وجوه خاص او پی برده اند.

حسین علیزاده (نوازنده، آهنگساز و تئوریسین موسیقی ایرانی):

زندگی و امید را از محسن‌پور یاد گرفتم. وقتی جنگ آغاز شد منزل و شهر محسن‌پور پناه من بود. از آن دوران صمیمیت ما آغاز شد. هر زمانی که تهران بودم و دلم می‌گرفت و دوست داشتم به زندگی از دریچه امید نگاه کنم، به شمال می‌آمدم و محسن‌پور با آغوش باز من را می‌پذیرفت. لحظات بسیار خوشی با او داشتم. جمعیتی که برای بدرقه او آمد نشان داد که مردم هنوز قدر هنرمند خود را می‌دانند. محسن‌پور زنده خواهد ماند. خدمات او به موسیقی مازندران، دریچه هنر و فرهنگ این منطقه را به روی ایران و جهان باز کرد. شخصاً تا پیش از محسن‌پور هیچ شناختی از هنر و فرهنگ این منطقه نداشتم. اما از طریق ایشان با این موسیقی به خوبی آشنا شدم. من یکی از بهترین دوستانم را از دست دادم. درست است که دور از هم بودیم. اما هر گاه که تلفنی با او صحبت می‌کردم دلشاد میشدم. و معمولاً اینگونه، کارهای همدیگر را برای هم پخش می‌کردیم. می دانم که او هم من را دوست می داشت...

محمدرضا درویشی (موسیقیدان و پژوهشگر موسیقی ایرانی):

معمولاً می‌گویند مرگ ادامه زندگی است. ولی برای بعضی‌ها زندگی در ادامۀ مرگ است. برای احمد محسن‌پور زندگی در ادامۀ مرگ است. محسن‌پور شخصیتی ویژه داشت. گویی ماموریت و وظیفه خاصی را برای خود تعریف کرده بود. این عهد و پیمان او با خودش باعث شده بود؛ دارای یک مغناطیس ویژه‌ باشد. به طوری که با وجود نانبینا بودنش، از تمرکز زیاد و حس وظیفه شناسی خود بهره برد تا همگان توانمندی‌ های فراوانش در سیستماتیک کردن عناصر مختلف و قدرت جذب افراد را ببینند. این ویژگی‌ها در کمتر کسی وجود دارد. حدود سی و هفت سال او را می‌شناختم. در طول این مدت این ویژگی‌ها نه تنها در «احمد محسن‌پور» کم نشد، که افزون هم گردید. تا پیش از او موسیقی مازندران به شکل پراکنده با یک شیب تند در حالت احتضار به سر می‌برد...

علی اکبر شکارچی (پیشکسوت ساز کمانچه و موسیقی لرستان) :

من و احمد محسن پور از دوستان قدیمی بودیم. از زمانی که با ایشان آشنا شدم؛ بر روی آثار موسیقی نواحی مازندران به دقت کار می کرد. باید بگویم این هنرمند علاقه خاصی به موسیقی نواحی، حتی موسیقی لرستان هم داشت و به کار در این حوزه عشق می ورزید. آثار بسیاری از خوانندگان و آهنگسازان گمنام را جمع آوری نمود و به جامعه موسیقی معرفی کرد. همچنین نواختن با سازهای مختلف را آموخت و بر بسیاری از سازها تسلط داشت. یکی از نوازندگان توانمند و آهنگسازهای تاثیرگذار به شمار می رفت که سبک خاص خودش را دنبال می کرد و اندیشه این هنرمند در آثار و موسیقی وی به وضوح دیده می شود. فضای موسیقیایی آثار استاد محسن پور بکر و مختص به خودش است. ایشان همچنین بر ردیف میرزا عبدالله هم کاملا مسلط بود که با وجود ضبط این آثار هنوز به انتشار نرسیده است.

 یادبود استاد «احمد محسن پور» که در تاریخ سی دیماه ۱۳۹۴ و در سن هفتاد سالگی بر اثر بیماری دار فانی را وداع گفته است؛ پنج شنبه ۷ اردیبهشت از ساعت ۱۵ در «سالن هلال احمر» شهر ساری و با حضور عموم مردم برگزار خواهد شد.

گفتنی است که در سال ۱۳۹۲ و در جشن چهاردهمین سالگرد تاسیس خانه موسیقی ایران از این هنرمند پیشکسوت نواحی تجلیل به عمل آمده بود.

در انتها ضمن تماشای تیزر این مراسم یادبود؛ قطعه ای از ساخته های «احمد محسن پور» که مربوط به آلبوم "شوار" به نام "وارش شبنم" با خوانندگی "ابوالحسن خشرو" و اجرای گروه موسیقی «شواش» می باشد؛ را از ایران آرت بشنوید.