تیلور سوئیفت و شخصی‌ترین آلبوم/آغوش باز Lover
آهنگ‌های آلبوم اشاره‌های ظریفی به رابطه او با جو آلوین دارند و هم‌چنین آهنگ "به زودی بهتر می‌شوی" به دست‌وپنجه نرم کردن مادر تیلور با سرطان اشاره می‌کند.
ایران آرت: هفتمین آلبوم استودیویی تیلور سوئیفت ماه گذشته توسط ریپابلیک رکوردز منتشر شد و در هفته نخست انتشار ۶۷۹ هزار نسخه فروخت و صدرنشین جدول بیلبورد ۲۰۰ شد تا تیلور سوئیفت تبدیل به تنها خواننده زن موسیقی جهان شود که شش آلبوم موسیقی او در هفته اول انتشار بیش از ۵۰۰ هزار نسخه فروخته است.
با این وجود، آلبوم جدید این خواننده که "معشوقه" (Lover) نام دارد برخلاف آلبوم قبلی‌اش با نام "اعتبار" با برخی نقدهای منفی هم مواجه شد و تعدادی از منتقدان آن را پایین‌تر از حد انتظار دانستند.
ارین واندرهوف، منتقد مجله ونیتی‌فیر یکی از کسانی است که آلبوم تیلور سوئیفت را نقد کرده است. این نقد توسط فرگل سیف‌اللهی در رسانه تصویری آرت‌تالکس ترجمه شده که آن را در ادامه می‌خوانید:
"برای مدتی به نظر می‌رسید تیلور سوییفت قصد ندارد از پرچم‌دار موسیقی پاپ بودن دست بکشد، اما با انتشار نخستین تک‌آهنگ از آلبوم جدید او در ماه آوریل، این بار نتوانست جایگاه نخست را از موسیقی رپ "جاده‌ی شهرک قدیمی" بگیرد. شاید این یادآور این موضوع باشد که موسیقی پاپ اصیل دیگر محبوبیت سابقش را در فرهنگ آمریکایی ندارد. با این حال، تیلور سوییفت هم‌چنان به قوت خود باقی‌ست و با این آلبوم جدید، فرصت اثبات این قضیه را دارد.
یک آلبوم شخصی
آهنگ‌های آلبوم اشاره‌های ظریفی به رابطه‌ی او با جو آلوین دارند و هم‌چنین آهنگ "به زودی بهتر می‌شوی" به دست‌وپنجه نرم کردن مادر تیلور با سرطان اشاره می‌کند. اما به نظر می‌رسد در این آلبوم شاهد چیز جدیدی هستیم، پختگی و استقلال یک موزیسین. پیوستگی، روحیه‌ی مثبت و انتخاب‌های هوشمندانه‌ی تیلور سوییفت در این آلبوم، یک جمع‌بندی از بهترین جنبه‌های موسیقی پاپ اخیر است و این‌طور که به نظر می‌رسد، می‌تواند راه نجاتی برای موسیقی پاپ باشد.
خبری از مکس مارتین نیست
سوییفت با آغوش باز از تغییراتی که برای ژانر پاپ پیش آمده استقبال کرده و سعی کرده خودش را با آن تطبیق دهد. در آلبوم جدید او نامی از مکس مارتین به چشم نمی‌خورد، کسی که تهیه‌کنندگی موسیقی "می‌دانستم دردسر سازی" را بر عهده داشت و به شناخته شدن تیلور به عنوان هنرمندی اصیل کمک شایانی کرد. این بار سوییفت با کمپانی ضبط ریپابلیک قرارداد بسته و با لوئیس بل و فرانک دوکس همکاری می‌کند. در کارهایی که آن‌ها ارائه کرده‌اند بداعت خاصی به چشم می‌خورد، مانند آهنگ "فراموش کردم تو وجود داشتی" که پرکاشن و آتوتیون‌ها سبب شده‌اند اجرای لطیف تیلور شکل جدیدی به خود بگیرد.
lover کهنه نمی‌شود
جک آنتونوف که بارها با تیلور سوییفت همکاری کرده، این بار نیز با استفاده از المان‌های متعدد توانسته به خوبی با نوع و سابقه‌ی موسیقی سوییفت هماهنگ شود. آن‌ها با هم روی یازده آهنگ کار کرده‌اند که اساس آلبوم را تشکیل می‌دهد. هم‌چنین شاهد جنبه‌ی سرگرم‌کننده‌تری از سوییفت هستیم، برای مثال در آهنگ "خدای تقلبی" ترکیب موسیقی الکترونیک و ساکسیفون به گوش‌مان می‌خورد. آهنگ "معشوقه" که نام آلبوم هم برگرفته از آن است، یکی از زیبا‌ترین و درخشان‌ترین کارهای سوییفت تا به امروز است که بعید است با گذشت زمان تازگی خود را از دست بدهد.
تیلور سوییفت یکی از بهترین ترانه‌سراهای پاپ عصر حاضر است و آلبوم جدید او این موضوع را تصدیق می‌کند. در بخشی از ترانه‌ی "فراموش کردم وجود داشتی" گفته می‌شود: "پیغامت واضح بود / به من درس‌های سختی دادی / ولی یادم رفت چی بودن / همه‌شون محو شدن." او با زبانی ساده ریسک کرده و به آلوین، "پسر لندنی"، اشاره می‌کند.
آدم همان چیزی‌ست که دوستش دارد
به طور خلاصه می‌توان گفت "معشوقه" آلبومی‌ست که تیلور سوییفت را از نوجوانی خاص به سوپراستاری بالغ تبدیل کرده است. او هم‌چنان در مسیر پیدا کردن خودش جلو می‌رو، همان‌طور که در پایان آخرین اهنگ آلبوم می‌خواند: "می‌خوام با چیزهایی که دوست‌شون دارم توصیف شم / نه چیزهایی که ازشون بدم می‌آد / با روشنایی آفتاب / نه چیزهایی که ازشون می‌ترسم / همون‌هایی که نیمه‌های شب احاطه‌م می‌کنن / فکر می‌کنم آدم همون چیزی‌‌یه که دوستش داره". در دوره و زمانه‌ای که همه‌چیز ناگوار به نظر می‌آید، داشتن شخص مهمی که این حرف‌ها را بزند و امیدوار باشد که با او هم‌عقیده باشید، سبب دل‌گرمی‌ست."
