عشق ممنوعه زن جادوگر به صحنه آمد/ ادای احترام به صداهای بهشتی

سیسیلیا بارتولی خواننده اپرای آلچینا در جشنواره موسیقی سالزبورگ به "صداهای بهشتی" که زمانی زیرترین نوع صدای مردانه را شامل می‌شد ادای احترام کرد.

ایران آرت: اپرای آلچینا اثر هندل که مظامینی چون توهم، جادو و بازیچه کردن دیگری را توأمان دارد حالا در فستیوال معروف سالزبورگ روی صحنه رفته است.

خوانندگان برجستهٔ این اجرای تازه، سسیلیا بارتولی و فیلیپ جاروسکی هستند. سسیلیا بارتولی، خواننده مشهور متزوسوپرانو نقش آلچینا را ایفا می‌کند، ساحره‌ای که عاشق می‌شود و قدرت‌های جادویی‌اش را از دست می‌دهد.

سسیلیا درباه نقش اول این اپرای معروف به یورونیوز می‌گوید: "آلچینا، داستان شگفت‌انگیز عشق ممنوعهٔ یک ساحره است. این نقش جنبه‌های رنگارنگی دارد؛ عشق، قدرت و زنی که شروع به پیر شدن می‌کند."

او می‌افزاید:‌ "نوعی هوسرانی و سبکی در این اثر هست که در بیشتر آثار هندل دیده می‌شود. هر آریا، رنگ و شخصیت متفاوتی دارد. هر اثر هندل جواهری است."

فیلیپ جاروسکی، خواننده معروف فرانسوی نقش روجریو را در آخرین اپرای هندل ایفا می‌کند. وی درباره شخصتی و آثار این آهنگساز بزرگ آلمانی می‌گوید: "هندل، شخصیتی سفت و سخت، و کمی عصبی داشت. یکبار هم تهدید کرده بود که یک خواننده سوپرانو را از پنجره بیرون می‌اندازد. نباید زیاد سر به سرش می‌گذاشتند. اما موسیقی‌اش حسی و انسانی است. موسیقی او از نافذترین موسیقی‌های کلاسیک است."

سسیلیا بارتولی در نقش مدیر هنری، جشنوارهٔ امسال را به "صداهای بهشتی" تقدیم کرده است. یعنی صاحبان صدای کَستراتو، که زمانی زیرترین نوع صدای مردانه را شامل می‌شد؛ صداهایی که الهامبخش هندل و بسیاری از آهنگسازان موسیقی باروک بودند.

سسیلیا بارتولی درباره تقدیم کردن این جشنواره به این صداهای خاص مردانه دوره باروک می‌گوید: "می‌خواستم صداهای دورهٔ باروک را احیا کنم؛ خواننده‌های کَستراتو نظیر فارینِلّی، کافارِلّی و سِنسینو هم‌ارز ستاره‌های پاپ امروز بودند."

هندل نقش معشوق آلچینا یعنی روجریو را برای یک خواننده معروف کستراتو نوشته بود. امروز این نوع صداها را خوانندهٔ متزوسوپرانو یا کانترتنور اجرا می‌کند.

فیلیپ جاروسکی درباره این صداهای خاص دوره باروک می‌گوید: "قابلیت خاص کستراتوها نوع تنفس بسیار عمیق‌شان بود که به صدای آنها چابکی خاصی می‌داد. آنها ابیات بلند را یک‌نفس می‌خواندند و بخشی از جادوی صدایشان در همین نکته بود."

او می‌افزاید: "مصائب زندگی این خوانندگان در صدای آنها طنین می‌انداخت. چراکه آنها از بلوغ طبیعی محروم شده بودند و گهگاه یک ز‌ندگیِ مالیخولیایی داشتند. و گرچه کیفیت صدایشان به تکنیک خواندن هم مربوط بود اما سرگذشت خاص‌شان هم در آن تأثیر داشت. آنها برای بقا می‌خواندند."

جشنوارهٔ تابستانی سالزبورگ در اتریش یکی از برجسته‌ترین رویداها در حوزهٔ موسیقی کلاسیک جهان به شمار می‌رود.