خواننده‌ای که بدون میکروفن می‌خواند
خواننده مشهور اهل پرو می‌گوید: اپرا بی واسطه‌ترین شکل انتقال هنر در دنیای موسیقی است.
ایران آرت: وقتی یک ستاره اپرا وارد صحنه می‌شود چه احساسی دارد و باید چگونه صحنه را اداره کند؟ خوان دیه‌گو فلورز، خواننده تنور اهل پرور در یک مصاحبه منحصر به فرد درباره احساسات و لحظه های نابش بر صحنه صحبت کرده است.
به گزارش یورنیوز، خوان دیه‌گو فلورز مراحل مختلف احساسات خود بر صحنه را اینگونه شرح می‌دهد: ابتدای قطعه همیشه کمی سخت است زیرا در مقابل ۳ هزار نفر ایستاده‌ای و می‌بایست اعجاب انگیز ظاهر شوی. بنابراین باید احساس راحتی را در خود ایجاد کنی تا مخاطب هم راحت باشد. گاهی احساس می‌کنی که آنها کمی خسته شده‌اند یا توجه نمی‌کنند و در آن لحظه باید کاری کنی که نظرشان به موسیقی جذب شود. در واقع به نوعی با آنها سخن می‌گویی و به نوعی نکاتی را به مخاطب گوشزد می‌کنی. بنابراین نظرشان جلب می‌شود. یک سخنرانی هنری است که من عاشقش هستم.
اجراها در جشنواره‌های بزرگ با مخاطبان زیاد به طور خاص برای خوانندگان چالش برانگیز است. آنها علاوه بر خواندن اپرا باید بر انتقال حس به مخاطب نیز تمرکز کنند.
آقای فلورز درباره روش خود برای انتقال احساسات می‌گوید: وقتی من اپرای «چه گلیدا مانینا» را می‌خوانم می‌دانم که باید به دختری در خانه‌ام فکر کنم. وقتی با هم به دنبال چیزی می‌گردیم و من به دستانش دست می‌زنم. دستانی که سرد است. من باید همه اینها را تصویر کنم. علاوه بر این من دوست دارم که ماسک احساسات بر چهره داشته باشم و مدام آن را تغییر دهم. یکی را بردارم و دیگری را قرار دهم. خیلی جالب است.
این هنرمند همواره به همراه یک پیانیست کنسرت اجرا می‌کند. او درباره این همکاری که به سال ها قبل باز می‌گردد، می‌گوید: پیانیست من وینچنزو اسکالرا است و ما با هم ۲۰ سال کار کرده‌ایم. کنسرت‌های بی شماری در جهان با هم اجرا کردیم و هنوز هم حرف برای گفتن داریم. خاطرات بسیاری داریم و بنابراین کار برایمان جالب است. زیرا همدیگر را خیلی سریع و راحت درک می‌کنیم. حتی اگر من در کنسرت اشتباهی انجام دهم او قبلش فهمیده که من دارم اشتباه می‌کنم و برایش آماده شده است.
خوان دیه‌گو فلورز، اپرا را بی‌واسطه‌ترین شکل موسیقی می‌داند و دلیل آن را اینگونه شرح می دهد: اپرا یکی از آخرین اشکال هنر است و همه چیز در آن طی سال‌ها ثابت بوده است. خواننده بدون میکروفون می‌خواند بنابراین تجربه‌ای واقعی و بلاواسطه است و در موسیقی آن هیچ تکنولوژی دخیل نیست. در حال حاضر تکنولوژی برای موسیقی به امری عادی بدل شده در صورتیکه در اپرا و باله و هنرهایی مثل این، شکل هنر خالص مانده و با مخاطب بدون واسطه ارتباط برقرار می‌کند. بنابراین اجرای زنده برای آن معنادار است.
