نخستین تجربه نیلوفر پارسا در زمینه موسیقی / تلفیق حافظ با موسیقی غربی جذاب است

بازیگر سریال "آوای باران" از تجربه همکاری‌اش با گروه موسیقی "شیلر" گفت.

ایران آرت: کریستوفر فون دیلن سرپرست گروه "شیلر" برای جدیدترین آلبوم خود از حضور یک بازیگر ایرانی برای دکلمه غزلی از حافظ بهره برد، فردی که پیش‌ازاین حضور جدی در عرصه موسیقی نداشته اما از این فضا دور هم نبوده است.

نیلوفر پارسا بازیگر تلویزیون و سینما که با ایفای نقش «بیتا» در سریال «آوای باران» به شهرت رسیده، با دکلمه‌ی غزلی از حافظ برای جدیدترین آلبوم گروه آلمانی شیلر، نخستین حضورش در عرصه موسیقی را تجربه کرد.

پارسا می‌گوید سال‌ها است که آواز و سلفژ کار می‌کند، اما تجربه‌هایش همیشه به‌صورت شخصی بوده و پیشنهادات در زمینه صدا را نپذیرفته است. تا این‌که با پیشنهاد برای حضور در این آلبوم روبرو می‌شود و از آنجایی‌که این تجربه، یک حضور بین‌المللی است آن را می‌پذیرد. البته کار این بازیگر کمی سخت‌تر بود؛ چراکه بدون در نظر گرفتن موسیقی از سمت سرپرست و آهنگساز گروه، باید غزل حافظ را دکلمه می‌کرد تا با توجه به نوع خوانش او، آهنگسازی کار انجام شود.

نیلوفر پارسا که نخستین حضور جدی‌اش در موسیقی را تجربه کرده، درباره مورد قضاوت قرار گرفتنش به خاطر حضور در عرصه موسیقی گفت: به نظر من هر کسی در جایی که باید، قرار می‌گیرد و هر انسانی می‌تواند کاری که از آن لذت می‌برد را انجام بدهد. به همین خاطر هیچ استرسی نداشتم که ممکن است مورد قضاوت قرار بگیرم.

وی افزود: کریستوفر برای دکلمه غزلی از حافظ برای آلبوم گروه شیلر به دنبال یک خواننده نبود، بلکه بازیگر خانم ایرانی می‌خواست که بتواند کار را اجرا کند و این خیلی لذت‌بخش است که موسیقی غربی با کلام ایرانی آن هم حافظ تلفیق شود و در سطح بین‌المللی به انتشار برسد.

این هنرمند درباره همکاری‌اش با این گروه توضیح داد: به دلیل نوع همکاری، کار برای من کمی سخت‌تر بود چون باید دکلمه‌ای از حافظ را روی موسیقی می‌گفتم که نمی‌دانستم موسیقی آن در چه فضایی است و فقط می‌دانستم چیزی نیست که همیشه به گوش آشنا باشد. بر همین اساس یک‌هفته تمرین و سعی کردم به فایل‌های صوتی این غزل گوش بدهم تا بتوانم کلمات را به‌درستی ادا کنم تا منظور حافظ را به مخاطب انتقال دهم و با همین ذهنیت و تمرینی که از قبل داشتم وارد استودیو شدم. 

وی در ادامه گفت: متوجه شدم برای زیر صدای من، موسیقی ساخته نشده و قرار است کریستوفر بر اساس نوع خوانش و طنین صدای من، آهنگسازی کار را انجام دهد و همین موضوع، کار را برایم سخت‌تر کرد. من در استودیو با همان حالت مرسوم حافظ خوانی و آنچه تمرین کرده بودم، شروع به خواندن غزل کردم. اما سرپرست گروه شیلر گفت این نوع خوانش، آن چیزی که در ذهن دارد نیست و باید کلمات روان‌تر و به حالت محاوره خوانده شود. به‌هرحال پس از چند بار ضبط به آن چیزی که در ذهنشان بود رسیدیم و ضبط کار به پایان رسید.

پارسا در مورد تلفیق کلام ایرانی با موسیقی غربی بیان کرد: به نظر من درست‌ترین اتفاق همین است که شعری کلاسیک از حافظ روی موسیقی غربی قرار بگیرد و پارادوکسی ایجاد کند. قطعاً موسیقی سنتی با کلام حافظ نمی‌تواند به‌اندازه موسیقی غربی تأثیرگذار باشد که حالا این تناقض وجود دارد و پارادوکس باعث می‌شود تأثیرش را روی مخاطب خارجی بگذارد.