زنی که شجریان میگوید پا جای پای او گذاشته است
ملیحه مرادی، خواننده زنی است که محمدرضا شجریان با عنوان کسی که در آواز شیوه او را دنبال میکند و از پس تدریسش برمیآید، معرفیاش کرده است.
ایران آرت: نام ملیحه مرادی را که سرچ کنید؛ میبینید که از شاگردان پریسا (خواننده، ردیفدان و استاد آواز ایرانی)، حسین علیزاده و محمدرضا شجریان بوده و کنسرتهای متعددی در خارج از کشور داشته که ازجمله مهمترینشان میتوان به خوانندگی در گروه همنوازان سرو به سرپرستی مجید درخشانی اشاره کرد.
به گزارش ایلنا، مرادی، روز گذشته، شنبه سوم شهریور برای اولین بار در طول دوران فعالیت حرفهایاش، در فرهنگسرای نیاوران تنها ویژه بانوان روی صحنه رفت. آنچه در ادامه میخوانید حاصل گفتوگویی است با این شاگرد خلف خسروی آواز ایران که طبق گفته خودش، شجریان معتقد است در میان خوانندگان زن، کسی که میتواند شیوه او را ادامه دهد، ملیحه مرادی است.
مرادی در مورد قطعاتی که شنبه، سوم شهریور در کنسرت گروه راستان به سرپرستی آزاده امیری، خواند، گفت: بخش اول کنسرت سهگاه بود و اجرای یکسری تصنیف قدیمی که اکثرشان را آقای شجریان خوانده بودند و بخش دوم، بیات ترک بود و باز اجرای یکسری قطعه که آقای شجریان اجرا کرده بودند.
مرادی که از شاگردان پریسا بوده است و به تبعیت از استادش در گفتوگویی دیگر، اشاره کرده بود که به تفکیک جنسیتی کنسرت اعتقادی ندارد و علاقهای به برگزاری کنسرت برای تنها یک بخش از جامعه در خود احساس نمیکند، گفت: این اولین بار بود که من صرفا ویژه بانوان میخواندم و همچنان هم مخالف این تفکیک جنسیتی هستم اما دوست داشتم بعد از سالها کاری انجام دهم که مجوز رسمی وزارت ارشاد را داشته باشد و بتوانیم برای آن تبلیغ کنیم و از نظر خبری پوششاش دهیم.
او در جواب اینکه با توجه به سابقه کاریاش، اگر خوانندهای مَرد بود قطعا اکنون در ایران در جایگاه بهتری قرار داشت، گفت: بله شما نگاه کنید به هم نسلهای خودم؛ پوریا اخواص، وحید تاج و... کسانی که حدودا همسن هستیم. به هر حال برای آنها اسپانسری هست و چند آلبوم منتشر کردهاند و کار میکنند ولی من چه؟! هر چند من به خاطر روحیه جنگندگیام سعی کردهام علیرغم همه خط قرمزها به مسیرم ادامه دهم.
مرادی درباره استاد شجریان گفت: من شاگردِ شاگردِ استاد شجریان؛ آقای مظفر شفیعی بودم و استاد خودشان به شاگردهایشان گفته بودند، شاگردهایتان را که مورد تاییدتان هستند، بفرستید پیش من. وقتی برای دادن تست رفتم، استاد چشمهایشان را بسته بودند و رفته بودند در حس و من هم چون میدانستم ابوعطا را خیلی دوست دارند، شروع کردم به ابوعطا خواندن. تمام که شد چند ثانیه بعد چشمهایشان را باز کردند و گفتند عجب ابوعطایی خواندی و خلاصه همه دست زدند و از آن موقع به دل استاد نشستم و یک احساس خیلی نزدیک و عمیق دلی بینمان برقرار شد.
مرادی اضافه کرد: روز اولی که سر کلاس رفتم، برایم خیلی جالب بود که استاد دستهایشان را به هم میمالیدند و با یک ذوق ناب و کودکانه میگفتند خب نوبت ملیحه جان است و حالا ملیحه جان میخواهد برایمان بخواند و این شوق و ذوق برای من خیلی جالب بود که سر تا پا گوش شده بودند تا ببینند من در این دو هفته، در فاصله میان کلاسها، چه کردهام.
او توضیح داد: یکی از اتفاقاتی که برای من مایه افتخار بود وقتی رخ داد که یکی از شاگردهای استاد که سنش هم کم بود با مادرش پیش من آمد. مادرش گفت خیلی جالب است که برایتان بگویم سه، چهار سالی هست که هر از گاهی استاد به ما وقت میدهند و ما میرویم خدمتشان. یعنی در کل سه، چهار سال شاید هفت، هشت بار توانسته بودند بروند یا شاید هم کمتر. بعد گفت در هر دیدار ما میگفتیم استاد یک نفر را معرفی کنید که ما برویم پیشش و استاد میگفتند کسی مدنظرم نیست و هنوز به کسی اعتماد ندارم که بخواهم بفرستمتان پیشش، فعلا پیش خودم بیایید و همین شیوه را کار کنید تا این سری که شما را معرفی کردند. من پرسیدم مثلا خانم فلانی و فلانی، گفتند نه! گفته است فقط ملیحه میتواند روش مرا درس بدهد و در بین خانمها اوست که میتواند روش مرا کار کند.
مرادی افزود: شنیدن این حرفها و این چیزهایی که استاد این طرف و آن طرف میگفتند و من بعدها از زبان آدمهای دیگر میشنیدم، مرتب احساس مسئولیت مرا بیشتر میکرد و یکی از دلایلی هم که این کنسرت را برگزار کردم همین بود.
ملیحه مرادی در مورد برنامههای پیش رویش هم گفت: در ماه نوامبر (آبان) در فستیوالی شرکت خواهم کرد به نام فستیوال آواز زنان معاصر ایران که پارسال برای اولین بار برگزار شد. فستیوالی با حضور تعدادی از خوانندگان موسیقی نواحی و کلاسیک که هم ورکشاپ دارد و هم چهار روز اجرای صحنهای و در مجموع 11 روز طول میکشد، تعدادی اجرا هم توسط دوستانی که آنجا زندگی میکنند برایمان هماهنگ کرده شده است و به این ترتیب یک ماه آبان را در آلمان، در شهر برلین هستم.