زن زدایی از جشنواره موسیقی فجر
اجاره بهای تالار وحدت در شب‌های آخر هفته بین 14 تا 15 میلیون تومان است و شبِ وسط هفته 12 میلیون تومان و بانوان که ناچارند کنسرت‌شان را در ساعت دو یا سه بعدازظهر برگزار کنند 9 میلیون و 800 تومان می‌پردازند. فرهنگسرای نیاوران هم برای کنسرت بانوان پنج میلیون می‌گیرد.
ایران آرت : نرگس کیانی در خبرآنلاین نوشت: سی و سومین جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر که از چهارشنبه 20 دی آغاز شده و تا جمعه 29 دی ادامه خواهد داشت و شنبه 300 دی مراسم اختتامیه‌اش در تالار وحدت برگزار خواهد شد در حوزه موسیقی بانوان تنها میزبان دو گروه موسیقی نواحی است. گروه کیدی به سرپرستی رومینا تنی از هرمزگان و گروه ژن دنگ به سرپرستی آرزو بابادی که هر دو روز پنجشنبه 21 دی در فرهنگسرای نیاوران روی صحنه رفتند.
این در حالی است که با نگاهی به سی و دومین جشنواره موسیقی فجر می‌شد نام چهار گروه را دید؛ نازار به سرپرستی یلدا عباسی، ترنه به سرپرستی نرگس مختاری، نگین به سرپرستی نگین سریر و ژیوار به سرپرستی ژیوار شیخ‌الاسلامی.
در دوره پیش از آن نیز باز هم چهار گروه حضور داشتند؛ بهار به سرپرستی هنگامه اخوان، موسیقی ملی ایران به سرپرستی نجمه تجدد، مهر نوا به سرپرستی پری زنگنه و نفر چهارم آرزو علیوا.
به این دلیل به دوره پیش از سی و یکم بازنمی‌گردیم که جشنواره سی و یکم، سی و دوم و سی و سوم به مدیریت حمیدرضا نوربخش برگزار شده و می‌شود و او با حذف فراخوان، حضور گروه‌های موسیقی در جشنواره را براساس دعوت شدن از سوی دبیرخانه بنا نهاده است و اگرچه در دو دوره قبل چهار گروه موسیقی بانوان در جشنواره بوده‌اند، او این بار تصمیم گرفته است تنها از دو گروه دعوت کند.
طبق آن‌چه نوربخش در نشست خبری سی و سومین جشنواره موسیقی فجر گفت مسئولیت مستقیم این دعوت کردن‌ها یا دعوت نکردن‌ها با شخص اوست.
از ژیوار شیخ‌الاسلامی که سال گذشته در جشنواره حضور داشت در مورد دلیل عدم حضورش در دوره سی و سوم پرسیدم و او گفت: «من هیچ تماسی از طرف دبیرخانه نداشتم که بعد از آن بخواهم به این فکر کنم که دعوتشان را بپذیرم یا نه.»
شیخ‌الاسلامی با اشاره به این که به عقیده او جشنواره موسیقی فجر جایی است برای دیده شدن گروه‌هایی که امکان دیده شدن در طول سال را کمتر در اختیار دارند گفت: «گروه‌ها و خوانندگانی که در طول سال بارها و بارها روی صحنه می‌روند چه نیازی به حضور در جشنواره دارند؟! به عقیده من بخشی از این فستیوال جایی است برای دیده شدن کسانی که به عنوان مثال توان مالی پرداخت اجرا بهای سالن را ندارند و نمی‌توانند در طول سال بارها و بارها اجرای زنده داشته باشند اما می‌بینیم که متاسفانه چنین نیست.»
سرپرست گروه ژیوار ادامه داد: «بانوان در حالت عادی و در طول سال تنها می‌توانند در تالار وحدت و فرهنگسرای نیاوران روی صحنه بروند. در صورتی که قبلا چنین نبود و به عنوان مثال خود من در فرهنگسراهایی مثل ارسباران، بانو، شفق و... اجرا داشتم. هزینه برگزاری کنسرت هم رقمی نیست که بتوانید همواره از عهده پرداختش برآیید. اجاره بهای تالار وحدت در شب‌های آخر هفته بین 14 تا 15 میلیون تومان است و شبِ وسط هفته 12 میلیون تومان و بانوان که ناچارند کنسرت‌شان را در ساعت دو یا سه بعدازظهر برگزار کنند 9 میلیون و 800 تومان می‌پردازند. فرهنگسرای نیاوران هم برای کنسرت بانوان پنج میلیون می‌گیرد. در کنار این امکان روی صحنه رفتن برای گروه‌های موسیقی بانوان در شهرهای خارج از تهران بسیار دشوار است. در چنین شرایطی آیا نباید امکانی برای حضور این گروه‌ها در جشنواره در نظر گرفته شود؟!»
او که از سال گذشته که در سی و دومین جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر روی صحنه رفت دیگر نتوانست اجرای زنده داشته باشد و دو نوبت اجرا در تهران را یکی در 12 و 13 دی و دیگری در پنجم اسفند به دلیل نامناسب بودن زمان و مشغله شخصی از دست داد، هشتم و نهم اسفند در سالن فنی و حرفه‌ای شهر ایلام روی صحنه خواهد رفت.
