حجت اشرف زاده و ترکیب موسیقی الکترونیک و اصیل ایرانی/ به من گفته اند «حیف است»
این خواننده موسیقی ایرانی روز ۲۴ آذر ماه تازه ترین کنسرت خود را در مرکز همایش های برج میلاد برگزار می کند.
ایران آرت: حجت اشرف زاده خواننده موسیقی ایرانی که آلبوم «به وقت عاشقی» وی به زودی در بازار موسیقی منتشر می شود با اشاره به حضور توامان موسیقی اصیل ایرانی و موسیقی الکترونیک در آثار تولید شده سال های اخیرش توضیح داد: برای رسیدن به نوعی از موسیقی که هم مورد پسند اهالی موسیقی و هم طیف مختلف مخاطبان باشد باید هدف گذاری مناسب و ایده پردازی درستی اتفاق بیفتد و من معتقدم که موسیقی اصیل ایرانی به عنوان گونه ای که همیشه در تاریخ ماندگار است باید در همه کارهایی که به مخاطبان ارائه می دهم نقش محوری داشته باشد.
او در بخشی از گفتگو با خبرنگار مهر گفت: من در حوزه موسیقی اصیل ایرانی بسیار ریسک پذیر هستم کما اینکه آلبوم «ماه و ماهی» به نسبت انتشار آلبوم «شهر پریشانی» به عنوان یک اثر کاملا اصیل، نوعی دگرگونی در جنس موسیقی ای بود که به مخاطبان ارائه می دادم. من در آلبوم «وقت عاشقی» هم به صورت کاملا مشخص وارد فرم هایی در تنظیم و ترکیب موسیقی الکترونیک با موسیقی اصیل ایرانی شدم که امیدوارم مورد پسند مخاطبان قرار گیرد. مخاطب در آلبوم جدیدم علاوه بر اینکه با فضای متفاوتی به لحاظ تنظیم و ترکیب مواجه می شود در حوزه ترانه نیز با فضایی کاملا جدید روبه رو خواهد شد چراکه من در این اثر از کارهای ترانه سرایان دهه هفتادی تا آثار استاد بهمنی در کنار هم استفاده کرده ام که می دانم با توجه به ریسکی که انجام گرفته می تواند با واکنش های متفاوتی مواجه شود.
اشرف زاده گفت: ما در این آلبوم از تنظیم کننده های مختلف در رده های سنی مختلف با گرایش های ژانری متفاوت استفاده کردیم، اما پایه اصلی کار موسیقی ایرانی است که دوست دارم مخاطبانش کودکان هشت ساله تا رده های سنی بزرگسال باشد. ما برای تک تک مواضعی که به آن اشاره کردم، هدف گذاری کردیم و امیدوارم این تجربه ها راه های بعدی را به ما نشان دهد. به هر حال این ریسک همیشه درست درنمی آید، اما تجربه کار در این حوزه به خودم انگیزه داد که بازهم در فضایی قدم بگذارم که می دانم منتقد هم دارد؛ منتقدانی که از سر دلسوزی به من گفته اند «حیف است» و من در پاسخ این عزیزان به شعر استاد هوشنگ ابتهاج رجوع کرده و گفته ام «بر آسود زمینش بخور سود/ دریا شود آن رود که پیوسته روان است»