طرح لوکوربوزیه برای صنعتی‌سازی مسکن / عکس‌ها
لوکوربوزیه در دهه 30 میلادی به ایده‌ای پرداخت که عملا راهی بود به سوی صنعتی‌سازی مسکن.
ایران آرت: در سال ۱۹۲۸ میلادی، دولت فرانسه قانونی را از مصوب کرد که در قالب آن، طراحی و ساخت مجموعه‌های مسکونی‌ای جهت تحریک صنعت فولاد در لوشخ تعریف شد. در پاسخ به فراخوان کارگزاران این مجموعه مسکونی، لوکوربوزیه به ایده‌ای پرداخت که عملا راهی بود به سوی صنعتی سازی مسکن؛ در این ایده، عناصر اصلی خانه، قابل ترکیب بندی و اتصال بودند و در کارخانه‌ها و از مصالح سبک و عایق بندی شده ساخته می‌شدند. قطعات به همراه لوازم داخلی هر فضا از کارخانه خارج می‌شدند و طی چند روز به سرعت سر هم بندی می‌شدند!
به گزارش سایت اتود، لوکوربوزیه برعبارت وسایل و لوازم به جای مبلمان تاکید دارد؛ چرا که به گمان او، خانه بایستی منطبق با نقش‌هایی باشد که زنان مدرن در خانه‌ها ایفا می‌کنند. این ایده البته مرزهای فراجنسیتی نیز دارد! تاکید بر عبور از محدودیت‌های اقلیمی، استفاده از مواد و مصالح خاص که با محیط زیست سازگار هستند و البته استفاده از کارگران بومی دوره دیده جهت سرهم کردن خانه ها و احتمالا کمک آن‌ها به شکل گیری طراحی داخلی.
از دیگر بارزه‌های این خانه‌ها، انعطاف پذیری نسبی آن ها برای هر کاربر بود؛ لوکوربوزیه این مدول‌ها را به نحوی طراحی کرده بود که به صورت تکی، تنها ۴۵ متر مربع فضا را اشغال می‌کردند ولی می‌توانستند در ترکیب‌های دو، سه و یا چهار تایی به ابعاد بالاتری دست یابند.
به موازات تلاش برای پاسخگویی به محدودیت‌های اقتصادی صنعتی شدن، لوکوربوزیه تلاش می‌کند به وجوه زیبایی شناسانه طرح نیز بپردازد؛ بتن مسلح بهترین بیان برای رسیدن به مفهوم معماری راست گوشه است! لوکوربوزیه در این پروژه بتن را بهترین مصالح برای بیان تناسبات بیرونی و رسیدن به حجم و فرم مطلوبی می‌داند که در آن مقطع زمانی به دنبال آن بود؛ یعنی حجم و فرم راستْ گوشه.
یکی دیگر از بارزه‌هایی که در این پروژه رخ نمایی می‌کند و تا اندازه‌ای با تصویر آشنای ما از لوکوربوزیه فاصله دارد، دیواره سنگی ضخیمی است که نقش جدا کننده هر بنا از بنای دیگر را ایفا می‌کند. این انتخاب لوکوربوزیه دو وجه دارد؛ اول آن که به نظر می‌رسد دیواره سنگی وجه مصالحه عدم مداخله بازیگران محلی‌ای است که در آن زمان به علت زبان مدرن طرح می‌توانستند با آن مخالفت کنند و دیگری برخورد نمادین با معماری منطقه گراست و بیانی است از انسجام و تشریک مساعی همه متغیرهای دخیل در طرح.
