شیرین بزرگمهر: مراکز علمی و دانشگاهی برای احیای لباسهای سنتی ایران تلاش کنند
شیرین بزرگمهر میگوید: نیازمند علاقهمندی و توجه بخش علمی دانشگاهی به حفظ و احیای لباسهای سنتی ایران هستیم.
ایران آرت: شیرین بزرگمهر، مدرس دانشگاه، نویسنده و مترجم کتابهای حوزه تئاتر و عضو هیئت علمی دانشگاه هنر تهران و فارغالتحصیل رشته نمایش از دانشگاه آستین تگزاس است. بزرگمهر یکی از پیشکسوتان در زمینه طراحی لباس تئاتر بوده و سالها در این حوزه به تدریس مشغول بوده است.
این طراح لباس، پژوهشگر و مؤلف کتاب «تاریخ لباس» در گفتگو با خبرنگار مهر درباره امضای تفاهمنامه میان معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیرعامل منطقه آزاد چابهار در زمینه توسعه فعالیتهای حوزه مد و لباس در این منطقه گفت: هرگونه حرکتی که از سوی افراد و نهادهای ملی برای اعتلای فرهنگ ایرانزمین برداشته شود قابل ستایش است اما آنچه حائز اهمیت بوده و حاصل تجربیات ما طی تمامی سالهای فعالیت در حوزه فرهنگوهنر است اینکه اگر اینگونه حرکات دارای پشتوانه پژوهشی و تحقیقی نباشد، مؤثر واقع نمیشود.
فعالیت حوزه مد و لباس در منطقه آزاد چابهار نیازمند هدفگذاری بلندمدت است
بزرگمهر با اشاره به لزوم تربیت نسل جدیدی از طراحان لباس اقوام با تسلط بر انواع سوزندوزی و دوختهای سنتی اظهار کرد: انجام هرگونه فعالیت عرصه مد و لباس در منطقه آزاد چابهار با توجه به ظرفیتهای متعدد در این حوزه جغرافیایی نیازمند هدفگذاری بلندمدت است چرا که تا به امروز هم بخش دانشگاهی و هم آموزشگاههای آزاد قدمهای مثبتی در این مسیر برداشتهاند که البته کفایت نکرده و تأسیس مدرسه عالی هنر در منطقه آزاد چابهار در صورت بهرهگیری از سرفصلهای آموزشی مؤثر، قدمهای بسیاری در راستای احیای فرهنگ ایرانی در این حوزه بر میدارد.
این پژوهشگر و مدرس دانشگاه با اشاره به تعداد بالای پایاننامههای دانشجویی در زمینه لباس اقوام تصریح کرد: این امر حاکی از علاقهمندی و توجه بخش علمی دانشگاهی به حفظ و احیای لباسهای سنتی کشورمان است اما لازم است با تکیه بر تجربه و دانش صنعتگران و بافندگان در مناطقی همچون چابهار، تئوری موجود در پایاننامههای دانشجویی به منصهظهور رسیده و سایر هنرهای تزئینی مرتبط با حیطه مد و لباس به نسل جدید آموزش داده شود.
تاکید بر آموزش هنر سوزندوزی و بلوچدوزی
او با اشاره به تاریخ هنر و فلسفه سوزندوزی و بلوچدوزی گفت: تمام این هنرهای دستی در قالب تئوری آموختنی است اما آنچه که مهم به نظر میرسد این است که باید استادان برجسته این حوزهها، با ایجاد پیوند عمیق میان این دروس و سایر گرایشهای مرتبط با عرصه مد و لباس، مدرسه عالی هنر در چابهار را به دانشگاهی پربار و کامل از آموزشهای فنی و هنری این حوزه تبدیل کنند تا در آینده شاهد افزایش پژوهشگران و نویسندگان کتاب در باب لباس اقوام ایرانی باشیم.
بزرگمهر که به اتفاق «روتترنر ویلکاکس» کتاب «تاریخ لباس» را تألیف کرده است، بر لزوم ایجاد زیرساختهای لازم برای بهرهبرداری اصولی و مؤثر از ظرفیتهای منطقه آزاد چابهار در پی عقد تفاهمنامه با معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تأکید و تصریح کرد: مسئولان و متولیان امر باید دقت کنند که در اجرای برنامههای خود تعجیل نداشته و با صبر و تکیه بر نظرسنجی از استادان و پیشکسوتان طراحی و دوخت لباس اقوام و انواع سوزندوزی، در بهترین مسیر برای تربیت نسلی نو قدم برداشته و به مرور زمان، چنین بهرهبرداری فرهنگی، هنری و اقتصادی در آینده است که مناطق به دیگر بخشها و استانها تسری مییابد.