غوغای شاعران در سوگ آتش‌نشانان
صدایی از دل آوار می‌گفت...
حادثه تاسف آور آتش سوزی ساختمان پلاسکو و شهادت و گرفتار شدن تعدادی از آتش نشانان کشورمان در این حادثه، موجی از واکنش‌های ادبی را در میان شاعران کشورمان به وجود آورده است
ایران‌آرت: حادثه تاسف آور آتش سوزی ساختمان پلاسکو و شهادت و گرفتار شدن تعدادی از آتش نشانان کشورمان در این حادثه، موجی از واکنش‌های ادبی را در میان شاعران کشورمان به وجود آورده است که غالبا در قالب رباعی و دو بیتی شعرهایی برای این آتش نشانان سروده‌اند. در ادامه تعدادی از این شعرها را می‌خوانید:
1
تپش‌های زلالش را بپرسید
نَفَس‌های حلالش را بپرسید
خدا را، زیرِ این آوار و آتش
دلم جا مانده، حالش را بپرسید
مبین اردستانی
2
نگاه آسمان با ماه می‌سوخت
زمین از ماتمش در آه می‌سوخت
دل آتش نشان‌های دلاور
میان شعله‌ای جانکاه می‌سوخت
محمد مهدى عبدالهى
3
جان بر کف و دل میان آتش داری
چون آتش خاطری مشوش داری
در قحطی غیرت آبروی شهری
بگذر که تبار از سیاوش داری
محمدرضا وحیدزاده
4
دل آتش نشانان مشتعل ماند
تن مجروحشان در داغ دل ماند
خدایا سینه‌ام آتش گرفته
دل تفتیده‌ام در خاک و گل ماند
کاظم رستمی
5
سوختی تا خانه ما را نسوزاند غمی
بر مزارت اشکهای عاشقان فانوس‌هاست
زیستی در شعله‌ها و پر زدی با شعله‌ها
زندگی با مرگ، شرح غیرت ققنوس‌هاست
علی محمد مؤدب
6
چون اقیانوس برخیزی از آتش
پر از فانوس برخیزی از آتش
هنوزم چشم در راهم پدر جان؛
چنان ققنوس برخیزی از آتش
میثم رنجبر
7
شبی تلخ و لهیب زرد و قرمز
شبی که کرده تهران در خودش کز
صدایی از دل آوار می‌گفت:
«سیاوش‌ها نمی‌سوزند هرگز!»
سید اکبر سلیمانى
8
شدی محض ِجهادِ نفس مأمور
مسیرت تا ابد نورٌ علیٰ نور
شهادت قسمتت شد بین آتش
تویی با مادر سادات محشور!
مرضیه عاطفی
