کد خبر: 66105 A

احمدرضا احمدی، شعر، نقاشی

احمدرضا احمدی: شاعری طغیانگر و عصیانگر بودم/ روایت آقای شاعر از جنگ جهانی تا کودتا و انقلاب

احمدرضا احمدی: شاعری طغیانگر و عصیانگر بودم/ روایت آقای شاعر از جنگ جهانی تا کودتا و انقلاب

احمدرضا احمدی که اکنون ۸۲ سال دارد و چندی پیش تابلوهایش به نمایش گذاشته شد، در گفتگوی جدیدی از اتفاقات و افراد تأثیرگذار در زندگی شاعرانه خود یاد می‌کند.

ایران آرت: احمدرضا احمدی درباره فعالیت‌های این روزهای خود، اظهار داشت: امروز در ۸۲ سالگی که جلوی شما نشسته‌ام همچنان کار می‌کنم و چهار کتاب در دست غلط‌گیری دارم که جلدهای آن آماده است؛ مرتب کار می‌کنم و این را یک وظیفه می‌دانم.

این شاعر در گفتگو با ایرنا با انتقاد از برخی که خود را با گفتن چند غزل شاعر می‌دانند، ادامه داد: فردی دو غزل گفته و رها کرده و رفته است؛ این‌گونه فردی، شاعر نمی‌شود. چرا که این کار یک حرفه است که مانند هر کار دیگر باید آن را ادامه‌ داد. شاعری مانند پزشکی است که مستمر است و باید همیشه برای آن امتحان داد. چون مردم از شما توقع دارند و نباید به تکرار بیفتید. در مجموع شاعری کار سختی است.

احمدی تاکید کرد: بسیار مدیون فریدون رهنما هستم او شاعری بود که در فرانسه زندگی می‌کرد و از زبان فرانسه به فارسی ترجمه می‌کرد.

مولف کتاب میوه‌ها طعم تکراری دارند (نشر ثالث ۱۳۹۳) اظهار داشت: آن سال ها گروه تئاتری تشکیل داده بودیم و در این جمع بهرام صادقی، غلامرضا لبخندی، چند نفر دیگر و فریدون رهنما بود که شعر فرانسه را برایم ترجمه می‌کرد؛ ضمن این که خودم از ابتدا فردی طغیانگر و عصیان گر بودم که تحت‌تأثیر نیما نبودم و کار من از خودم شروع شد و ادامه پیدا کرد.

بنیان‌گذار سبک موج نو در دهه ۱۳۴۰ خورشیدی در شعر معاصر ایران تصریح کرد: موضوع فقط این نبود که من وزن و قافیه را از شعر برداشتم بلکه مسئله تفکر بود، تفکر تازه‌ای که آمد.

نامزد دریافت جایزه هانس کریستین اندرسن (۱۳۸۸) بیان کرد: وقایع متعددی در زندگی من رخ‌داده است که قطعاً در این مسیر بی‌تأثیر نیست؛ تولدم با جنگ جهانی دوم توأم بود، سال‌هایی که در کرمان بودیم وقتی پنج ساله بودم و زمانی که جنگ تمام شده بود (اثراتش تمام نشده بود) سربازان هندی از شهر ما می‌گذشتند و می‌رفتند و آن سال‌ها یک بیماری به نام تب راجعه را با خودشان آوردند که من هم مبتلا شدم. در ۱۳ سالگی‌ام ۲۸ مرداد رخ داد و در سال‌های بعدی و جوانی، انقلاب و جنگ خودمان را دیدیم که شاید نسل‌های قبل این وقایع را ندیدند اما برای ما حادثه پشت حادثه بود. این موضوع باعث شد که در شعر فارسی ساخته شویم و چیزهای تازه وارد کنیم.

او ابراز کرد: دبیرستان خوانده بودم اما بیشترین تاثیر بر نسل ما را شعر غربی به خصوص شعر فرانسوی گذاشت: پل الوار (۱۸۹۵-۱۹۵۲) شاعر فرانسوی و از رهبران جنبش سوررئالیسم، لویی آراگون رمان‌نویس و شاعر سوررئالیست اهل فرانسه از جمله چهره هایی بودند که بر نسل ما اثر گذاشتند. البته هم‌زمان با زمانی که نیما در ایران شکوفا شد، در ترکیه هم این اتفاق افتاده است یعنی جهان به مرحله دیگری رسیده بود.

 

احمدرضا احمدی
ارسال نظر

آخرین اخبار

پربیننده ترین