این زوج چراغ آکادمی سمندریان را روشن نگه داشتهاند
کاوه سمندریان و همسرش شیوا حضرتی زمان و انرژیشان را وقف احیای آموزشگاه و آکادمی حمید سمندریان کردهاند تا منش و نگاه این چهره مطرح تئاتر ایران به نسلهای جوان منتقل شود.
ایران آرت: «خیابان شریعتی، نرسیده به تقاطع عباس آباد، خیابان اندیشه یکم، پلاک ۶، طبقه همکف»؛ این نشانی شاید در نگاه اول خیلی ساده و مرتبط به یک منزل یا مکان اداری باشد اما برای خانواده تئاتر، بازیگران و کارگردانهای ۳ نسل از تئاتر ایران نشانی خاص و ویژهای است؛ نشانی مکانی که با حضور شخصیت ماندگار تئاتر ایران یعنی حمید سمندریان زندگیشان را تغییر داد.
به گزارش خبرآنلاین، حمید سمندریان به حق، استاد بسیاری از کارگردانها و بازیگران تئاتر ایران است که هر کدام نام و جایگاهی به خود اختصاص دادهاند. سمندریان علاوه بر تدریس در دانشگاه در آموزشگاه خود که مکانی استیجاری است به آموزش جوانان علاقه مند به تئاتر میپرداخت زیرا همیشه به جوانان اهمیت میداد.
با درگذشت حمید سمندریان، هما روستا همسر این کارگردان و مدرس فقید تئاتر ایران هدایت آموزشگاه سمندریان را بر عهده گرفت و برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره و همچنین نگاه سمندریان به تئاتر مراسم اهدای «نشان حمید سمندریان» به هنرمندان و آثار تئاتری در هر سال را به راه انداخت.
اما درگذشت هما روستا نیز پایان راه زوج حمید سمندریان و هما روستا نبود و به همت حمید لبخنده از شاگردان سمندریان و کارگردان شناخته شده عرصه تصویر، آموزشگاه سمندریان به فعالیت خود ادامه داد تا کرونا مجال فعالیت و تنفس را از این مکان نوستالژیک و در عین حال تأثیرگذار و همچنین مراسم اهدای «نشان حمید سمندریان» بگیرد.
در این شرایط برخی گمان میکردند که نام حمید سمندریان و هما روستا تنها در کتابها و یاد هنرمندان تئاتر زنده خواهد بود و فعالیت آکادمیک و نگاه و منش حمید سمندریان تنها در سخنان و رفتار شاگردانش باقی خواهد ماند که آنها هم به نوبه خود به برخی از جوانانی که شناختی از این استاد بزرگ تئاتر ایران نداشتند منتقل خواهند کرد.
اما این روزها وضعیت به گونهای دیگر رقم خورده و کاوه سمندریان فرزند زندهیادان حمید سمندریان و هما روستا به همراه همسرش شیوا حضرتی چراغ آموزشگاه و آکادمی حمید سمندریان را روشن نگه داشتهاند و برای تحقق این امر زمان، انرژی و ذخیره مالی شخصی خود را صرف کرده و میکنند؛ «بعد از شروع شیوع ویروس کرونا آموزشگاه و آکادمی حمید سمندریان فعالیتش متوقف شد و وقتی به آموزشگاه آمدم از وضعیت غمگینی که در آن شکل گرفته بود ناراحت شدم. به همین خاطر به همراه شیوا تصمیم گرفتیم که کارهایی را که به آنها اشتغال داشتیم رها کنیم و با پسانداز شخصیمان آموزشگاه را بازسازی و فعالیت آن را از سر بگیریم.»
وقتی وارد مکان آموزشگاه سمندریان میشویم با فضایی متفاوت اما همچنان نوستالژیک مواجه هستیم که تغییراتی اساسی به لحاظ فیزیکی پیدا کرده است.
کاوه سمندریان و شیوا حضرتی با انرژی و زمانی که صرف کردهاند آموزشگاه سمندریان را همانگونه که خودشان تأکید دارند با توجه به شأن و جایگاه حمید سمندریان و هما روستا بازسازی و فعال کردهاند.
کاوه که ابتدا در رشته سینما تحصیل کرده و سپس بنا به نصیحت حمید سمندریان در رشتهای غیرهنری نیز به تحصیل پرداخته و در رشته کامپیوتر نیز تحصیلات آکادمی را سپری کرده، از کودکی در کنار پدر خود حضور داشته و به نوعی در مکتب تئاتری حمید سمندریان آموزش و پرورش یافته است.
وی معتقد است پدرش که همه معتقدند بازیگران بسیاری را پرورش داده، استادان بسیاری را هم تربیت کرده است که در حال آموزش آموزهها و دانستههای خود به نسلهای جوانتر هستند.
به گفته کاوه سمندریان قرار است در آموزشگاه سمندریان کیفیت حفظ شده و فدای کمیت نشود از این رو ترم جدید آموزشگاه با حضور تعداد محدودی از هنرجویان آغاز به کار کرده و به قولی شبیه کلاسهای نیمه خصوصی برگزار میشود و این امر باعث بالا رفتن سطح کیفی کلاسها و ارتباط استادان با هنرجویان میشود؛ در این ترم حسین کیانی، محمودرضا رحیمی، سعید ساحلی و سعید بهنام به عنوان استاد حضور دارند.
وی که به همراه همسرش چراغ آموزشگاه سمندریان را روشن نگه داشته چشم اندازی نیز برای آموزشگاه و آکادمی سمندریان مدنظر دارد مبنیبر راه اندازی موزه حمید سمندریان و هما روستا و همچنین راهاندازی مکانی بزرگتر در یکی از نقاط فرهنگی و آموزشی شهر تهران نظیر منطقه پیرامون دانشگاه تهران یا خانه هنرمندان ایران برای اینکه تبدیل به خانهای برای هنرمندان تئاتر و سینما شود، ضمن اینکه قصد بر این است تا از سال آینده و در سالروز تولد حمید سمندریان در اردیبهشت جشنی آکادمیک و در مهرماه و سالروز تولد هما روستا مراسم اهدای «نشان حمید سمندریان» برگزار شود.
شیوا حضرتی نیز معتقد است که تمامی امور از جمله فعالیت آموزشگاه سمندریان و همچنین آکادمی و برگزاری مراسمهای آکادمی و راه اندازی موزه باید با حساسیت بالا پیگیری و انجام شود تا شأن و جایگاه حمید سمندریان و هما روستا حفظ شود.
آموزشگاه سمندریان در بازسازی صورت گرفته ابعاد بلک باکس خود را افزایش داده و با ظرفیت ۵۰ تا ۶۰ تماشاگر، احداث سالنهای گریم و سیستم تهویه هوا میزبان اجراهای پایان نامه هنرجویان آموزشگاه و همچنین اجرای عمومی آثارشان خواهد بود. همچنین پلاتوی تمرینی نیز در این آموزشگاه احداث شده تا هنرجویان آموزشگاه بتوانند از آن برای تمرین اجراهای خود استفاده کنند.
کاوه سمندریان تأکید دارد که در آینده و با گسترش آموزشگاه و آکادمی حمید سمندریان و احداث سالنی جدید در مکانی جدید، آن سالن فقط به اجراهای دانشجویی و همچنین هنرجویان آموزشگاه اختصاص خواهد داشت.
کاوه سمندریان و شیوا حضرتی با انرژی بالا برنامهریزی و چشم انداز فعالیتهای آموزشگاه و آکادمی سمندریان را تعریف کرده و در راستای آن فعالیت میکنند و هدف شان علاوه بر زنده نگه داشتن نام حمید سمندریان و هما روستا، انتقال نگاه و منش حمید سمندریان به نسلهای جدید است؛ نسلهایی که نام حمید سمندریان را شنیدهاند و نیاز است تا از تأثیرگذاری این نام در تئاتر ایران هم بهره مند شوند.
چراغ آکادمی سمندریان را سالها آقای حمید لبخنده بی هیچ دریغ و توقعی با عشقشان به استاد سمندریان و خانم روستا و شناخت دقیق و پای بندی شان به آرمانها و ارزشهای این دو اسطوره روشن نگه داشتند و دغدغه ای جز پرورش هنرمندان حقیقی، شریف و با اخلاق نداشتند. و چه تلخ که در انتهای عمر شریفشان در این خصوص مورد بی مهری واقع شدند.
گرچه آنقدر روح عاشق و بزرگی دارند که نیازمند قدردانی هیچ کس نبوده و نیستند.
چراغ آکادمی سمندریان را که سالها استاد حمید لبخنده روشن نگه داشته بودن، نزدیکترین فرد به استاد حمید سمندریان و آرمانهای ایشان بودن و سالها عاشقانه در آن آکادمی برای اعتلای هنر و پرورش هنرمندان شریف و بااخلاق زحمت کشیدن.
اگر استاد لبخنده شریف و نجیب و متعهد به اخلاقیات نبودند احتمالا الان هیچ نامی از آکادمی و استاد سمندریان یا دست کم هیچ نام نیکی باقی نمانده بود. ایشون با اخلاق مداری و محوریت حمایت از هنرجو و پرورش هنرمند خلاق و بااخلاق آنجا را اداره میکردند. الان دیگه مشخص نیست آکادمی به کدام سمت خواهد رفت چون گویا ایشان کمی قبلتر از فوتشان بخاطر اتخاذ سیاستهایی که در خلاف جهت حمایت از هنرجو بود علی رغم میل باطنی و عشقشان به آکادمی و هنرجوها آنجا را ترک کردند. استاد لبخنده از نسل انسانهای ناب و نیک و بی تکرار بود.