حسین پاکدل :انتخابات مثل اسباب کشی ست
اسبابکشی ملی، عنوان مطلب خواندنی به قلم حسین پاکدل، نویسنده و کارگردان تئاتر است که در صفحه شخصی اش منتشر کرده است:
ایران آرت : انتخابات تقریباً مثل اسبابکشی یا خانهتکانی است.
آدم در این مواقع با تکانِ زندگی و جابجا شدن عاداتِ زیست، چیزهایی گم و گور و در عوض خیلی چیزهای گم و فراموش شده را پیدا میکند. وسایلِ فرسود، اثاثیه بهدردنخور، موادِ تاریخِ مصرف گذشته و غیرقابلِ استفاده را دور ریخته و مطابق نیازهای تازه پدیدههای نو سفارش میدهد. حتی گاه انسان لاجرم روش و منش زندگی را بر اساسِ تغیرات، با حال و هوای تازه هماهنگ میکند. خانهتکانیِ ملّیِ ملتِ ما این بار کاری بود کارستان. شگفت و عظیم. نه در وصف میگنجد و نه در تحلیل و تفسیر و گفت و شنود. کتاب که نه، کتابخانهها باید برایش نوشت. در یک کلام، بغضِ فروخوردهِ هشت ساله با انفجاری مهیب ترکید و راه تنفسِ ملی را باز کرد. بومرنگِ تحقیرِ بیوقفه و فراگیر به سمت مبدأ خود برگشت. انگار دیوارهای تحجّر و سقفهای کاذبِ ادعا- خصوص ادعاهای خودمنحصراً حقپندار- فرو ریخته باشد. این وسط، درست که خیلی چیزهای نباید گم شد، ولی به عوض خیلی چیزهای بایدِ دیگر پیدا شد. مثل عزتِ نفس و مناعتِ طبعِ ملی. مثل آینده نگری و سرمایه گذاری برای فردا. مثل امید. مثل زیستِ بیصدقه و انسانی، مثل مدنیت و احترام. مثل برملا شدن نیتها. مثل ظهورِ تعداد زیادی عکسِ کهنگیناپذیر. از این عکسها چندتایی یکراست رفتند روی دیوار تالارِ اصلیِ تمامِ موزههای آینده. مثل عکسهای معصومانه پیر و جوان در صفوفِ طویل رأی. مثل عکسهای نگران. مثل عکسِ تقلیدهای مضحک. مثل لبخندِ ملیحِ آن عوام در عکسِ یادگار، وقتی رفیقِ شفیقِ معجزه هزاره سوم اسمش را روی برگ رأی نوشت. مثل عکسِ یادگارِ عصاره و تمامیّتِ اصولگرایی با تتلیسم.
مثل...
...
حالا ماییم و حفاظت از دستاوردِ شیرینِ انتخاب
ماییم و مراقبت از وحدت ملى
ماییم و کمک به رشد و تعالى
ماییم و ما
و آینده...
...