آخرین روز نمایشگاه کتاب/ سناپور: انتظار من بیش از کتاب‌فروختن است از نمایشگاه
حسین سناپور می‌گوید: نفس کشیدن در فضای کتاب و کتابخوانی خوب است.
ایران آرت: حسین سناپور با نگارش آثاری همچون «نیمه غایب»، «دود»، «خانه این تابستان»، «ده جستار داستان‌نویسی»، «شمایل تاریک کاخ‌ها»، «یک شیوه برای رمان‌نویسی» و «آداب خداحافظی»، «سپیدتر از استخوان»، مجموعه شعر «مهلکه»، «جادوهای داستان»، «ویران می‌آیی»، از نویسندگان پرکاری است که هم در رمان نویسی دست به قلم دارد و هم مجموعه داستان و حتی مجموعه شعر. امسال رمان «نیمه غایب» او که مشهورترین اثر این نویسنده است، به چاپ هیجدهم رسید و این رمان از سوی نشر «چشمه» عرضه شده است. همزمان با سی‌امین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران روزنامه اعتماد گپ وگفتی کوتاه با این نویسنده کرده که در ادامه می‌خوانید:
به اعتقاد شما نمایشگاه کتاب چقدر می‌تواند برای نویسندگان ما ویترینی برای معرفی آثارشان باشد؟
این چیزی نیست که بشود ازش برآورد درستی داشت. به نظرم نمایشگاه کتاب ویترین نویسندگان یا اصلا نیست، یا بسیار کم است. اما ویترین نسبتا خوبی برای ناشران است.
آیا نمایشگاه کتاب تهران انتظارات شما را به عنوان یک نویسنده فعال برآورده می‌کند؟
انتظار من بیش از کتاب‌فروختن است از نمایشگاه. انتظارم امکان ایجاد رابطه رودرروی نویسندگان است با مخاطبان و نویسندگان با ناشران، حتی ناشران خارجی و طرح مسائل نشر و کتابخوانی و مانند اینها.
خب این انتظارها در نمایشگاه کتاب فعلی ما چقدر برآورده می‌شود؟
تا جایی که می‌دانم این اتفاق‌ها کمتر در نمایشگاه می‌افتد.
به اعتقاد شما چند درصد بازدیدکنندگان از نمایشگاه کتاب، مخاطبان واقعی کتاب هستند؟
نمی‌دانم منظور از مخاطب واقعی کتاب چیست، اما شخصا خوشحال می‌شوم که قشرها و انواع آدم‌ها به نمایشگاه بروند. اتفاقا خوب است کسانی که به طور معمول کتاب نمی‌خوانند هم به نمایشگاه بروند و به هر طریق انگیزه کتاب‌خواندن پیدا کنند. نفس‌کشیدن در فضای کتاب و کتابخوانی در هرصورت خوب است.
برگزارکنندگان نمایشگاه کتاب اعلام کرده‌اند تصمیم دارند جنبه نمایشگاهی و تخصصی کتاب را در مقایسه با جنبه فروشگاهی آن پررنگ‌تر کنند. با وضعیت فعلی ما چقدر چنین امکانی وجود دارد؟
خبر خوبی است که برگزارکنندگان بخواهند جنبه نمایشگاهی آن را تقویت کنند. چون ظاهرا باید غرض از نمایشگاه کتاب هم همین باشد. اما اینکه در حال حاضر این جنبه چه وضعی دارد، حتما جوابش این است که وضع خوبی ندارد که خودشان هم به فکر افتاده‌اند که آن را تقویت کنند.
در ادامه پرسش قبلی در حال حاضر برنامه‌های جنبی نمایشگاه چقدر برای مخاطبان جذابیت دارد و آیا خود شما در بعضی از این برنامه‌ها شرکت می‌کنید؟
من در این برنامه‌ها شرکت نکرده‌ام، اما شرکت‌کردن و نکردن شخص من هم مهم نیست، چون قضیه شخصی و مربوط به یک یا چند نفر نیست.
و پرسش آخر اگر قرار باشد نمایشگاه کتاب تهران با همین سبک و سیاق کار خود را ادامه دهد، دیدگاه شما برای ادامه برگزاری آن چیست؟
به نظرم اگر مسوولان و ناشران و هر کس دیگری به هر دلیلی علاقه‌مندند که این نمایشگاه را کم‌وبیش به همین شکل ادامه بدهند و دلیلی برای عوض‌کردن کلیت آن ندارند، حتما دلایل خوبی برای این کار دارند، اما بهتر است فکر دیگری بکنند و یک نمایشگاه کتاب هم راه‌اندازی کنند که صرفا جنبه نمایشگاهی داشته باشد. در این صورت انتظارات از این نمایشگاه فعلی هم معقول و بجا خواهد بود. وضع فعلی به‌خاطر تداخل دو شکل متفاوت و حتی متضاد به وجود آمده و راهش جدا کردن این دو کارکرد است با راه‌اندازی یک نمایشگاه از نوعی دیگر.
