جزئیات اهدای نوبل به کاواباتا / نویسنده‌ای که بکت را شکست داد
جزئیات اهدای نویل ادبیات به نویسنده ژاپنی در سال ۱۹۶۸ فاش شد.
ایران آرت: با انتشار اسناد مرتبط با انتخاب برنده جایزه ادبی نوبل در سال ۱۹۶۸ روشن شد که یاسوناری کاواباتا نویسند ژاپنی که نخستین جایزه ادبی نوبل برای این کشور را دریافت کرد موفق شد تا دبلیو.اچ.اودن شاعر بریتانیایی، آندره مارلو رمان‌نویس فرانسوی و ساموئل بکت نمایشنامه‌نویس ایرلندی را پشت سر بگذارد.
به گزارش مهر، این نویسنده که برای ارایه واقعی ادبیات ژاپنی شایسته دریافت این جایزه شناخته شد برای استادی‌اش در روایت و بیان حس بزرگ ذهن ژاپن این جایزه را دریافت کرد.
با این حال آکادمی نوبل سال بعد جایزه‌اش را به بکت اهدا کرد.
در فهرست کاندیداهای نوبل در سال ۱۹۶۸ در مجموع ۸۳ نفر و دو نویسنده ژاپنی دیگر نیز جای داشتند که شامل یوکیو میشیما رمان‌نویس و جونزابورو نیشیواکی شاعر بودند.
میشیما که آن زمان تازه ۴۰ سالگی را پشت سر گذاشته بود، در سال‌های بعد هم مورد توجه آکادمی قرار گرفت.
کاواباتا نخستین بار در سال ۱۹۶۱ به فهرست کاندیداهای نوبل ادبیات راه یافته بود. اما در آن زمان ترجمه آثار او به زبان‌های دیگر تنها شامل «هزار درنا» که از سال ۱۹۴۹ به صورت پاورقی و «دهکده برفی» رمانی که به صورت سریالی در فاصله سال‌های ۱۹۳۵ تا ۱۹۴۷ منتشر شد، بود. اما او در سال‌های بعد موفقیت خود را تا سطح نوبل گسترش داد.
همان سالی که کاواباتا به عنوان برنده نوبل انتخاب شد ترجمه «رقصنده یازو» که رمانی کوتاه متعلق به سال ۱۹۲۶ بود به زبان آلمانی منتشر شد و ترجمه سوئدی از رمان «پایتخت کهن» وی که سال ۱۹۶۲ منتشر شده بود، به بازار آمد.
جونیچیرو تانیزاکی دیگر نویسنده ژاپنی بود که از سال ۱۹۵۸ مورد توجه آکادمی قرار گرفت و گزارش حاکی از آن است که در سال ۱۹۶۸ آکادمی بین انتخاب وی و کاواباتا مردد بود. در عین حال اعضای آکادمی میشیما را برای جوانی‌اش کنار گذاشتند.
یک دلیل سخت بودن انتخاب کاواباتا دشواری ترجمه آثار وی که عموما متمرکز بر مسایل روانشناختی و با سبکی خاص بودند، به زبان‌های دیگر بود. برای همین آکادمی وی را «غیرقابل قضاوت» می‌دانست. تانیزاکی از نویسندگان محبوب ژاپنی‌ها بود و بسیاری از مردم ژاپن علاقه داشتند به عنوان نخستین برنده نوبل ادبیات از ژاپن شناخته شود اما او سال ۱۹۶۵ در ۷۹ سالگی درگذشت.
در سال ۱۹۷۰ نیز میشیما پس از این که تلاش‌هایش در تغییراتی در جنبش حقوقی ژاپن ناموفق ماند، با هاراگیری در ۴۵ سالگی به زندگی‌اش خاتمه داد.
دو سال بعد نیز کاواباتا در خانه‌اش با گاز شهری به زندگی‌اش خاتمه داد. وی ۷۲ ساله بود.
نیشیواکی نیز سال ۱۹۸۲ در ۸۸ سالگی درگذشت و هرگز موفق به کسب جایزه نوبل نشد.
