عاموس عوز درگذشت
عاموس عوز، نویسنده سرشناس اسرائیلی که یکی از مدافعان حقوق مردم فلسطین بود در سن ۷۹سالگی درگذشت.
ایران آرت: عاموس عوز که نگارش ۱۹ اثر داستانی و صدها مقاله را در کارنامه داشت و همواره به عنوان یکی از گزینههای دریافت جایزه نوبل ادبیات بود مطرح میشد بر اثر ابتلا به بیماری سرطان از دنیا رفت.
"جعبه" و "داستان عشق و تاریکی" از جمله مهمترین آثار "عاموس عوز" محسوب میشوند که در سال ۲۰۰۸ میلادی موفق به دریافت جایزه بنیاد ادبی "هانریش هاینه" به پاس یک عمر دستاورد ادبی شد.
به گزارش ایسنا، او همواره از مخالفان سیاستهای رژیم صهیونیستی و حامی حقوق مردم فلسطین بود؛ چندینبار در اظهارنظرهایی عملیاتهای نظامی علیه مردم فلسطین در غزه را محکوم کرده بود و خواهان گفتوگو با فلسطینیان بود.
"عاموس عوز" سال ۱۹۳۹ به دنیا آمد. پدرش اهل لیتوانی و مادرش لهستانی بود. زمانی که ۱۲ ساله بود مادرش خودکشی کرد و او دو سال بعد خانه را ترک کرد و نام خانوادگی "عوز" را برای خود برگزید. گرچه او در خانهای نامتناسب رشد کرد اما از همان ابتدا به مذهب علاقهمند شد و شروع به خواندن کتابهای مقدس کرد و معتقد بود بدون مطالعه کتاب مقدس نمیتواند هنر رنسانس، موسیقی باخ و رمان داستایوفسکی را درک کند.
عوز اولین مجموعه داستان کوتاه خود را با عنوان "وقتی شغالها زوزه میکشند" در سن ۲۶ سالگی نوشت که با ترجمه به زبانهای مختلف در سراسر جهان بسیار مورد تحسین قرار گرفت. او در قدم بعدی رمان موفق "میخائیل من" را در سال ۱۹۶۸ نوشت و نام خود را به عنوان یکی از نویسندگان برجسته مطرح کرد. در پنج سال پس از آن نیز رمانهایی نوشت که به ۴۵ زبان مختلف ترجمه شدند.
عوز در کتاب زندگینامه خودنوشتش با نام "داستان عشق و تاریکی" شرح حالی از زندگیاش را نقل کرده است. این رمان سال ۲۰۰۴ در فرانسه منتشر شد و به فروش یک میلیون و ۳۰۰ هزار جلدی در سراسر جهان دست یافت. "داستان عشق و تاریکی" روایتگر داستان کودکی عوز در طول سالهای ۱۹۴۰ در کشورهای اوکراین و لیتوانی است که شرحی از خانواده او و ماجراهای مربوط به آن است. در سال ۲۰۰۵ نیز فیلمی بر اساس این کتاب ساخته شد که در آن "ناتالی پورتمن" در نقش مادر "عاموس عوز" بازی میکرد.
گرچه این نویسنده همواره به عنوان یکی از گزینههای دریافت نوبل ادبیات مطرح بود اما هیچگاه موفق به کسب این جایزه ادبی نشد ولی جایزههای متعددی چون جایزه "برنر"، "فرانتس کافکا"، جایزه "گوته" آلمان، جایزه "فمینا" و مدال فرهنگی لژیون دونور فرانسه را کسب کرد و در سال ۲۰۱۷ نیز به جمع نامزدهای نهایی جایزه "منبوکر" راه یافت.