روایت متفاوت یک نویسنده از زنان زندانی
«اتاق مریخی» نوشته ریچل کوشنر توصیف متفاوتی از زنان زندانی است که میتواند برنده جایزه معتبر بوکر شود.
ایران آرت: جایزه نوبل ادبیات امسال برندهای نخواهد داشت و با این اتفاق اهمیت جایزه «من بوکر» افزایش یافته است و مهمترین جایزه ادبی سال 2018 به حساب میآید.
«اتاق مریخی» نوشته ریچل کوشنر ادامه کتاب «آتش افروزان» یا «شعلهافکن» است که در سال 2013 منتشر شد و توجه منتقدان را به خود جلب کرد. داستان پادآرمانشهری که در آن زنان بردگان جنسی به حساب میآیند و وقتی به این موضوع اعتراض میکنند به حبس ابد محکوم میشوند.
رومی هال، شخصیت اصلی داستان «اتاق مریخی» دختری است که برای گذران زندگی در یک کِلاب مشغول به کار میشود اما مردی را که مزاحمش شده بود به قتل میرساند و حالا به همین دلیل به حبس ابد محکوم میشود.
در بخشی از کتاب آمده است «فقط نورهای زندان است که از چراغهای استادیوم هم بالاتر است» و حالا رومی به همراه 60 زن دیگر در زندان به سر میبرد.
به گزارش ایبنا، کوشنرِ آمریکایی در این رمان، که سومین داستان بلندش به حساب میآید، زندگی در زندان را توصیف میکند. نویسنده نشان میدهد که چگونه در زندان زندگی فردی افراد نابود میشود. تضاد بین سیستم اداری و انسانیت به صورت وحشیانهای حس میشود و حتی اهمیتی به حامله بودن یکی از زنان زندانی داده نمیشود. از نظر نویسنده زندان جایی است که در آن به قوانین بیشتر از حیات انسانها توجه میشود.
این در حالی است که نویسنده آمریکایی تلاش میکند اهمیت طرز تفکر شخصیتهای داستانش را نشان دهد. شخصیتها سیستم را دور میزنند تا به اهداف شخصی خود برسند و تحمیل محدودیت را بر خود برنمیتابند.
در میان زندانیان زنی به نام گوردون هاسر رفت و آمد میکند که به دیگر زندانیها ادبیات درس میدهد و خود عاشق دیوید هنری ثورو، شاعر آمریکایی است. هاسر منبع الهام زنان حاضر در زندان است و حضورش به خواننده اطلاعات زیادی میدهد. گوردون علاقه زیادی به تحلیل شخصیت زنان زندانی دارد اما در این راه گاهی دچار سوءتفاهم میشود.
شخصیت گوردون علاقه مخاطب را به خود جذب میکند و خواننده به این زن علاقهمند میشود اما درست وقتی که مخاطب تصمیم میگیرد گوردون شخصیت محبوب و مثبت کتاب است بخشی دیگر از داستان برای خواننده رو میشود. بخشی که در آن داستان از زاویه دید مردی روایت میشود که گوردون سالها پیش او را به قتل رسانده است.
به طور کل میتوان نتیجه گرفت که کوشنر بر خلاف داستان قبلیاش تلاش میکند زندگی در بند را به دیگران نشان دهد و سختیها و حتی لذتهایش برای کسانی که زندگی باثباتی ندارند برشمارد. باید منتظر ماند و دید که هیئت داوران توصیف متفاوت کوشنر از زنان زندانی را لایق دریافت جایزه بوکر 2018 میدانند یا خیر!