گفتند فیلم و فیلمساز را آتش میزنند/ فیلمی که بعد از 7 سال اکران میشود
بهرام بهرامیان در نشست خبری فیلم پریناز از 7 سال توقیف این فیلم و روند موجود انتقاد کرد.
ایران آرت: بهرام بهرامیان از اینکه فیلم پریناز پس از هفت سال توقیف جواز نمایش گرفته، ابراز خوشحالی کرد و گفت: پریناز وقتی ساخته شد که جامعه درباره مسائلی که پریناز مطرح میکند، التهاب داشت. آن التهابها چیزهایی بودند درباره مسایلی که ما آنها را به وجود میآوریم یعنی زمانی که مشکلی برایمان به وجود میآید، آن را به چیزهای غیرواقعی و نیروهایی که خارج از قدرت ماست، ربط میدهیم. در حقیقت این فیلم، کاری آزاردهنده برای عدهای بود در اینباره که این افکار منادی چیست و چرا به وجود میآیند.
وی ادامه داد: قصه پریناز هفت الی هشت بار نوشته شد تا سرانجام به اینجا رسید. در میان فیلمسازان کشور ما یک توانایی وجود دارد به طوری که آنها میتوانند کارهای عجیب بکنند. من از فیلم آل تا پریناز مسافت زیادی را طی کردم. در پریناز این باور مطرح میشود که چگونه خرافات یک مرد را به خود مشغول میکند و او را از کیفیت اصلی زندگیاش دور میسازد.
وی در خصوص توقیف هفت ساله این فیلم بیان کرد: چرا آدمها را تبدیل به خودی و غیرخودی میکنید؟ این اتفاق خیلی آزاردهنده است. این فیلم به مساله خرافات میپردازد و نیروهای عجیب و غریبی که محلی برای درآمد عدهای شده است. من معتقدم شفادهنده و شفا گیرنده وجود دارد. من فیلمسازی را خیلی سال قبل شروع کردم. اولین سریالی که ساختم باعث شد از امتیازاتی برخوردار شوم.
وی ادامه داد: سریال بعدیام؛ ساعت شنی بود. بعد از این سریال من به عنوان یک مهاجم، منتقد و کسی که نظم جامعه را به هم میزند شناخته شدم اما این سریال یکی از بهترین سریالهای بعد از انقلاب بود. پس از آن سه سال ممنوعالکار شدم و طوری با من برخورد کردند که انگار این فیلم است که خطاکار است نه واقعیتهای پیرامون. موقع ساخت فیلم پریناز یکی از آقایان فیلم مرا دید و بعد گفت؛ من این فیلم و فیلمسازش را آتش میزنم.
بهرامیان افزود: فیلم سینمایی آئینه شمعدون را در حدود 60 جلسه فیلمبرداری کردم. یعنی 90 درصد کار را انجام داده بودم که ناگهان در میانه کار؛ آقایی ساخت فیلم را متوقف کرد. من فکر میکنم تنها یک فیلم به این سرنوشت دچار شد. چگونه ممکن است به یک فیلم پروانه ساخت داده شود و بعد در میانه فیلمبرداری جلوی آن را بگیرند؟ من مدام در برابر این سیستم که مثل قادر متعال رفتار میکند و با یک نیزه تیز ما را تهدید میکند، انعطاف به خرج دادم ولی باز فیلمهایم توقیف میشوند. به همین دلیل سرنوشت من 11 سال بیکاری است.
وی گفت: یکی دیگر از دلایل توقیف فیلم حضور خانم معتمدآریا در آن بود چراکه ایشان در آن دوره ممنوعالکار شده بود. فیلم سه بار تصحیح شد. یکبار در سال 91 یکبار 92 و یکبار هم همین امسال. فیلم از نظر محتوایی چندان تغییر نکرده اما صحنههای زیادی از آن حذف شده است. مثلا خانم بیات یک سکانس 7 دقیقهای دارد که در نسخه حاضر آن سکانس وجود ندارد.
وی ادامه داد: در سینمای ما گروهی هستند که درباره اندیشه فیلمسازان تصمیم میگیرند. همیشه ما درگیر مسائل ممیزی و فاکتور هستیم. فیلم به دو دلیل توقیف شد: اول به دلیل مخالفت با اندیشه فیلمساز و دلیل دوم که خیلی هم عجیب است؛ مخالفتشان با مسائل شخصی و خصوصی بازیگران بود. اصلا من نمیدانم چرا همه چیز را باهم قاطی میکنند.
وی تصریح کرد: ما قصدمان این بود که فیلم با کیفیتی بسازیم. خیلی درد بزرگی است کاری را در شرایط سخت با تمام توان خود بسازیم و بعد اینگونه آن را هفت سال توقیف کنند. این فیلم لیاقتش خیلی بیشتر از اینها بود.