رامین ناصر نصیر آدم ربایی می کند/ دلیل کمرنگی هوشنگ در شهرزاد

رامین ناصر نصیر از پذیرش نقشی تازه در سریال «گمشدگان» خبر داد.

 ایران آرت: رامین ناصر نصیر این روزها در سریال «گمشدگان» نقشی متفاوت را بازی کرده است و بعد از غیبتش در چند قسمت ابتدایی «شهرزاد ۲» بازگشتی دوباره به شبکه نمایش خانگی هم داشته است.

رامین ناصرنصیر در سریال «گمشدگان» در نقشی متفاوت ظاهر شده است، شخصیتی که به عم خودش پیش از این شبیه‌اش را هم بازی نکرده است. او این روزها علاوه بر این سریال تلویزیونی در «شهرزاد» هم حضور دارد، ناصرنصیر که در فصل اول «شهرزاد» با شخصیت هوشنگ به مخاطبان معرفی شد از ابتدای فصل دوم در این سریال حضور نداشت و خیلی از بیننده‌ها فکر می‌کردند این شخصیت از به یکباره از قصه حذف شده است اما از قسمت ششش به بعد هوشنگ دوباره وارد ماجراهای قصه «شهرزاد» می ‌شود. ناصر نصیر  پاسخگوی تمام سوالاتی بود که در این مدت برای مخاطبان پیش آمده است و درباره «گمشدگان» نیز حرف‌های جالبی زده است.

مدتی بود در تلویزیون نسبت به قبل کم‌کار‌تر شده بودید. اما این روزها با سریال «گمشدگان» بازگشتید. این سریال برایتان چه ویژگی داشت که در ان حضور پیدا کردید؟

سال گذشته در «دورهمی» بودم و در شبکه نمایش خانگی هم «شهرزاد» را داشتم اما به نظرم نه تنها کم‌کاری من بلکه دلیل کم‌کاری خیلی از دوستان دیگر بازیگرم به خود تلویزیون بر می‌گردد. چند سالی است که حجم تولیدات تلویزیون نسبت به قبل خیلی کمتر شده است و دلیلش هم بحران اقتصادی‌ است که وجود داشته است. حضور من در تلویزیون بیشتر به برنامه‌های نود شبی طنز مربوط می‌شد که اساسا بساط این برنامه‌ها برچیده شد. از طرف دیگر سریال‌‌سازی بیشتر به مناسبت‌هایی مثل نوروز و ماه رمضان محدود شده بود و همین اتفاق هم منوط به این بود که اسپانسری بیاید و پولی بگذارد تا کاری ساخته شود. هم به لحاظ کمی و هم کیفی اوضاع تلویزیون افول کرده بود. البته طبیعی است که وقتی پای اسپانسر وسط است، آن حامی در وهله اول تبلیغ محصول‌اش برایش مهم است و چون کارشناس این حوزه نیستند همان تبلیغ هم احتمالا به سطحی‌ترین شکل ممکن انجام می‌شود و خیلی وقتها هم به کیفیت هنری کار لطمه وارد می‌شود. ضمن اینکه تولیدات خوب تلویزیون هم در چند سال اخیر کاهش پیدا کرده بود و به جز من هم حضور خیلی از همکاران دیگر هم در سریال‌های تلویزیون کمتر شده بود و فعالیت‌شان در سینما، تئاتر و یا نمایش خانگی بیشتر شده بود. من هم از این قضیه مستثنی نبودم و بیشتر در تئاتر، نمایش خانگی و تا حدی هم سینما‌ فعال بودم.

نقش متفاوتی در سریال «گمشدگان» دارید، به دلیل منفی بودن این شخصیت آن را قبول کردید؟

 بله، متفاوت بودن این شخصیت برایم مهم بود. ولی من خیلی به شکل مثبت و منفی به نقش‌ها نگاه نمی‌کنم چون اساسا آدم‌ها نسبی‌اند. ولی این شخصیت متفاوت بود، در واقع این نقش ویژگی‌هایی داشت و کارهایی را انجام می‌داد که من در زندگی خودم که هیچ، در سینما هم به عنوان بازیگر آنها را انجام نداده‌ام، اینکه کتک‌کاری کنم، آدم بکشم و یا بچه بدزدم. من این فضا را به عنوان بازیگر هم تجربه نکرده بودم و این موضوع برای هر بازیگری جذاب است که فضای متفاوتی را تجربه کند.

محوریت قصه سریال «گمشدگان» اعتیاد و عواقب آن است و در خلل قصه به مسائل اجتماعی دیگر از جمله کودک‌آزاری و کودک دزدی که در این چند وقت موارد زیادی هم شاهدش بودیم که حتما شما هم در جریانش هستید. شما به عنوان یک بازیگر چقدر دغدغه حضور در کارهای را دارید که به مسائل روز جامعه و معضلات اجتماعی می‌پردازند را دارید؟

خیلی زیاد، علاوه بر اینکه برای من به عنوان بازیگر حول موضوعی کار ‌کنیم که معضل روز جامعه است مهم است، به نظرم این قضیه برای تماشاگر هم می‌تواند دلیل جذابیت باشد. ما فیلم و سریال‌هایی که حتی در قسمت‌های طولانی هم پخش می‌شوند اما دیده نمی‌شوند زیاد داریم. مثلا کاری  که در 50 قسمت ساخته و چون ساخته شده باشد پخش شود ولی دیده نمی‌شود. دلیل این موضوع هم به نظرم این است که برخی از این کارها داستان زندگی‌هایی را تصویر می‌کنند که کمترین ارتباطی با مسائل روز جامعه ندارند، انگار آدم‌هایی که در این قصه می‌بینیم در جامعه زندگی نمی‌کنند و مسائل و مشکلات را نمی‌بینند و در یک فضای فرضی هستند. وقتی تماشاگر خودش را در قصه نمی بیند خیلی هم جذب داستان نمی‌شود. حتی گاهی اوقات کارهایی که موفق به جذب تماشاگر می‌شوند به لحاظ کیفی شاید کارهای متوسطی باشند ولی مو‌ضوع کار موضوعی است که مثل آیینه‌ای مقابل مسائل اجتماع است و تماشاگر می‌تواند شرایط زندگی خودش را در آنها ببیند، بنابراین برای او جذاب است، قصه‌شان را دنبال می‌کند و می‌تواند با آنها ارتباط برقرار کند. به همین نسبت برای من بازیگر هم همینطور است، وقتی کاری به من پیشنهاد می‌شود که احساس می‌کنم با مسائل روز جامعه در ارتباط است طبیعتا برایم خیلی جذاب است، به خصوص اینکه برخی قصه‌ها راجع به بحران‌هایی است که خیلی خطرناک هستند و واقعا در جامعه زنگ خطر هستند. خیلی از مسائل که حتی ربطی به ارزش‌های مذهبی هم ندارند مسائلی‌اند که برای همه انسان‌ها به عنوان ارزش صرف نظر از اینکه فرهنگ و مذهبشان چیست تلقی می‌شود. در جامعه ما اتفاق‌های زیادی می‌افتد و متاسفانه حساسیت‌های همه ما نسبت به آنها کم شده است. ما خیلی از اتفاق‌ها را به عنوان خبر می‌شنویم و به هیجانمان می‌آورد، دنبالش می‌کنیم ولی آنقدری که باید از این اتفاق‌ها متاثر نمی‌شویم. اوضاع الان طوری شده که ما زمین می‌خوریم، می‌افتیم ولی دردمان نمی‌آید. انگار که جامعه با سرعتی باورنکردنی در شیبی افتاده که معلوم نیست انتهایش به کجا ممکن است ختم شود. متاسفانه در طول یک ماه 7-8 ماجرا داشتیم، هر کدام از این موارد در جامعه‌ای اتفاق بیفتد به عنوان یک زنگ خطر به ان نگاه می‌کنند و جامعه شناسان، روانشناسان و مسئولان سیاسی و فرهنگی آسیب‌شناسی‌اش می‌کنند و به این فکر می‌کنند که چطور می‌توانند جلوی این اتفاق‌ها را بگیرند و برایش چاره‌اندیشی می‌کنند. اما اینجا هر اتفاقی در حد خبر مطرح می‌شود تا برای هم تعریف کنیم و پست اینستاگرام بگذاریم. بعد از مدتی هم ماجرا فراموش می‌شود. نمی‌گویم سریال ساختن به حل و برطرف شدن همه این مشکلات کمک می‌کند اما کاری است که از دست ما برمی‌آید، بقیه هم باید کار خودشان را درست انجام بدهند که متاسفانه انجام نمی‌دهند.

شخصیت هوشنگ در فصل دوم سریال «شهرزاد» کمرنگ شد و مخاطب احساس کرد تا قبل از قسمت پنجم این سریال این شخصیت به یکباره از قصه حذف شده، دلیل این اتفاق چه بود؟

 دلیل این اتفاق کاملا شخصی بود، پارسال که دوستان می‌خواستند کار را شروع کنند، من از کمی قبل‌ترش دچار بیماری شده بودم که بخاطرش مدتی در بیمارستان و بعد هم در منزل بستری بودم. زمانی که تصویربرداری فصل دوم شروع شد من در اوج بیماری‌ام بودم و واقعا در شرایطی نبودم که بخواهم کار کنم و حتی از خانه خارج شوم. به همین دلیل از آقای فتحی عذرخواهی و خواهش کردم که نقشم را از سریال حذف کنند. ایشان هم گفتند چون متن سریال نوشته شده است امکان اینکه به کلی شخصیت را حذف کنیم وجود ندارد ولی سعی می‌کنیم تا جاییکه می‌شود مختصرترش کنیم و تنها جاهایی که حضور هوشنگ خیلی ضروری و پیش‌برنده قصه است و نبودش به قصه لطمه می‌زند را داشته باشیم. عملا هم همین کار را کردند، ولی یکی دو ماه که گذشت  شرایط من کمی بهتر شد و می‌توانستم به کار برگردم، آقای فتحی هم گفتند حالا که بهتر شدی و می‌توانی باشی حیف است که نیایی. به همین خاطر حضورم تا قسمت ششم فقط همان یک سکانس در قسمت اول است اما از قسمت شش به بعد دیگر حضور داشتم و از ظاهرم هم مشخص است که تازه از بستر بیماری آمده‌ام و خیلی لاغر هستم.