جواد عزتی: امیر جعفری در اکسیدان بهترین بازی عمرش را کرده

رفتی سوره تئاتر بخوانی؟

نه من از یک مقطعی وقتی رفتم سراغ تئاتر درسم را ول کردم و در ۱۵ سالگی وارد یک گروه حرفه‌ای تئاتر شدم. یک گروه توی تئاترهای خیابانی داشتیم. جدی و کمدی هردو را با هم پیش می‌بردیم.

توی کارهای کمدی کارت گرفت؟

یادم است بیشترین جایزه را برای کارهای جدی خیابانی گرفتم ولی در جشنواره فجر کار کمدی بود. سال ۷۸ یا ۷۹ بود. یک نمایش بود به نام «سیاه و سفید» و یک نمایش به نام «در انتظار مرگ».

از همین تئاترهای خیابانی به دانشکده رفتی؟

یک دوره‌ای ترک تحصیل کرده بودم. خانه تئاتر گفته بود اگر دیپلم نگیرید نمی‌توانید عضو شوید. دوباره افتادم دنبال درس و دیپلم گرفتم. دانشگاه نرفتم.

تئاتر صحنه با چه کسی کار کردی؟

اولین نفر آقای سامان ارسطو بودند. اولین نمایش صحنه‌ای را با ایشان کار کردم به نام «چهار داستان».

در تئاتر صحنه کارت گرفت؟

بله خوب جلو رفتم. تئاتر خیابانی را آنقدر دوست داشتم ول نمی‌کردم.

از تئاتر صحنه به تصویر آمدی؟

بله. «قصه‌های شبانه» سعید آقاخانی. سعید من را در یک نمایش دید و دعوتم کرد برای سریال آقای فرهادی. گفت اصغر فرهادی فردا می‌آید نمایش را ببیند که البته من مریض شدم و فرداش نبودم البته تا یک سال هم سعید را ندیدم.

بعدش به سریال پریسا بخت‌آور رفتی؟

در سریال «من یک مستاجرم» یک قسمت بازی کردم و آن را سریال را خیلی دوست داشتم. «من یک مستاجرم» خیلی از کمدهای آن روزها دور بود.

بعد افتادی توی سریال‌های آقای مدیری؟

اول از همه «باغ مظفر»

چی از مهران مدیری یاد گرفتی؟

مهران یک جنس از کمدی را انجام می‌دهد که ما از فرد دیگری نمی‌پذیریم. به اعتقاد من مهران مدیری کمدی را فانتزی درمی‌آورد که برای مردم قابل قبول بود و مردم همین نوع کار را دوست داشتند.

دیالوگ‌ها بداهه بود؟

نه می‌نوشتند. کمتر بداهه کار می‌کردیم. بداهه شاید در تمرین اتفاق می‌افتاد.

برای اولین بار تو را توی سریال «مثل هیچ‌کس» به کارگرانی عبدالحسین برزیده دیدم.

بله. برای من خیلی جذاب بود که آقای فریدون جیرانی به من پیام داده بود که تو بازیگر خوبی هستی و من خیلی انرژی گرفتم.

سریال «قرارگاه مسکونی» به کارگردانی جواد رضویان چطور بود؟

جواد برای کارگردانی خیلی انرژی می‌گذاشت و انگیزه داشت.

ولی وقتی سریال توقیف شد، انگیزه‌اش را از دست داد؟

بله. خیلی ناراحت شد. آن زمانی که باید پخش نشد و شبکه‌ای که باید پخش می‌کرد، پخش نکرد. ما برای شبکه یک کار کردیم اما از شبکه پنج  پخش شد. به نظرم سریال کمدی و کار کمدی بدون شوخی کردن درنمی‌آید.

اولین کار سینمایی‌ات فیلم «طلا و مس» بود؟ چطور انتخاب شدی؟

بله. آقای اسعدیان کار آقای برزیده را دیده بودند. خیلی کار هیجان‌انگیزی برای من بود. حامد محمدی را همان‌جا دیدم و نویسنده کار بود.

بعد در فیلم «شور شیرین» بازی کردید؟

نه. در پیش تولید فیلم اسم من بود اما در آن فیلم بازی نکردم.

بعد در فیلم «آفریقا» بازی کردید؟

بله با هومن سیدی کار کردم. فیلم «آفریقا» و کاراکتری که بازی کردم را خیلی دوست داشتم.

کارگردانی هومن سیدی چطور بود؟

راهنمایی هومن در بازی فوق‌العاده بود. انتقال چیزی که از ذهن‌اش بیرون می‌آید و به بازیگر می‌گوید بسیار خوب است.

یک فیلم هست که فکر نمی‌کنم کسی آن را دیده باشد. فیلم «همه چی آرومه» که عجیب است.

یک کمدی بود که آن سال‌ها همه جای دنیا را گرفت به نام  Hangover که خواستند ورژن فارسی‌اش را هم بسازند.

اولین تجربه کارگردانی حامد محمدی را تو بازی کردی. فیلم «فرشته‌ها با هم می‌آیند» که ساده و بی‌ادعا درباره زندگی یک روحانی بود.

من چیزی که در فیلم «فرشته‌ها با هم می‌آیند» بازی می‌کردم را بیشتر از «طلا و مس» دوست دارم. در فیلم‌های «زیر نور ماه»، «طلا و مس» و «فرشته‌ها با هم می‌آیند» نگاه تیپیکال به نقش روحانی عوض شد.

فیلمی که الان روی پرده داری فیلم «اکسیدان» است. به نظر من فیلم بسیار مهمی است و معتقدم همان‌طور که «مارمولک» فیلم مهمی بود، این فیلم هم مهم است و تا مرز کمدی سیاه پیش نمی‌رود و البته نمی‌گذارد سیاه تمام شود. تو داری یک کمدی زیر پوستی بازی می‌کنی؟

من به شدت علاقه دارم کمدی توی سینی قرار نگیرد. شخصا دوست دارم جنس بازی‌ام طوری باشد که کشف شود. به نظرم خیلی از دوستانی که در برابر «اکسیدان» گارد گرفتند فیلم را درست ندیدند. توصیه می‌کنم این دوستان یک بار دیگر این فیلم را ببیند. از فرد دیگری نمی‌پذیرفتند.

امیر جعفری هم‌بازی تو در اکسیدان هم خیلی خوب است.

بله به نظر من خیلی خوب شده است و ما سعی کردیم موقعیت‌هایی که نویسنده مدنظرش بوده است را به نحو احسن انجام دهیم. اما درباره دیالوگ‌ها با حامد محمدی زیاد بحث می‌کردم. خیلی از اتفاق‌ها سر صحنه می‌افتاد. چون حامد جنس کارکردنش این شکلی است.

تو از این بازیگرهایی هستی که زیاد سوال می‌کنند؟

نه. اما برای سکانس چیزی دارم و از قبل دستیارها را منع می‌کنم که از شب قبل سکانس‌ها را به من بگویند.

یعنی قبلا سناریو را خواندی؟

فقط یک بار می‌خوانم.

امیر جعفری هم در فیلم خوب است.

امیر به نظرم یکی از بهترین بازی‌های عمرش را کرده است.

من اعتقاد دارم که کمدی اجتماعی نیاز به آزادی‌های اجتماعی دارد و اگر آزادی‌های اجتماعی را محدود کنیم، کمدی اجتماعی درنمی‌آید و باید سعی کنیم فضا را برای این نوع کمدی باز کنیم و از این نوع کمدی نترسیم.

به نظرم نتیجه هر کمدی می‌تواند جذاب و دوست داشتنی باشد. ذره‌بین نگذاریم روی جزییات.

اگر بخواهی با مخالفین فیلم صحبت کنی چه می‌گویی؟

آنهایی که مخالف فیلم هستند حتما دوباره فیلم را ببینند. فکر می‌کنم خیلی از کسانی که درباره «اکسیدان» گارد گرفتند فیلم را ندیدند.

برسیم به فیلمی که همه جناح‌ها از مذهبی تا اصول‌گرا و روشنگر آن را دوست داشتند: «ماجرای نیمروز» گریم تو در این فیلم شبیه آقای سعید امامی بود؟

آقای امامی اصلا آن سال توی اطلاعات نبودند. یعنی ما مطمئن بودیم که نیستند. اما در گریمم از چهره او استفاده کردیم. برای فیلم «ماجرای نیمروز» خیلی سخت قرارداد بستم و خیلی با مهدویان درباره شخصیتم و کلیت فیلمنامه بحث کردم.

کمبود آن فیلم چه بود؟

این را به خود حسین هم گفتم. فیلم را از یک جای دیگر شروع می‌کردم و جور دیگری روایت می‌کردم.

به روایت چیزهای دیگری اضافه می‌کردی؟

نه. همین روایت را جور دیگری روایت می‌کردم. من قصه یک روز را تعریف می‌کردم. الان هم فیلم بسیار خوب و تاثیرگذاری است. به نظرم حسین مهدویان فوق العاده است چون فیلم چندین قدم از فیلمنامه جلوتر است.

فیلم ابوالحسن داودی که در حال حاضر بازی می‌کنی را دوست داری؟

خیلی. فیلم بسیار خوبی می‌شود.

در «هزارپا» با عطاران بازی می‌کنی، عطاران چه نوع بازیگری است؟

رضا عطاران بازیگری است با یک تفکر خیلی بزرگ که بزرگترین تفکرش هم این است که آدم‌ها نفهمند تفکر دارد. قبل از این، یک فیلم با هم کار کردیم اما با هم بازی نداشتیم.

نقش‌ات در فیلم داوودی با نقش‌های دیگرت متفاوت است؟

سعی‌ام را می‌کنم که متفاوت باشد. در جاهای مختلف دنیا می‌گویند نیازی نیست متفاوت باشید، یک چیزهایی را هم نگه دارید اما در ایران بازیگر یک فاکتوری را دوباره تکرار کند همه گارد می‌گیرند.

الان فیلم خارجی می‌بینی؟

راستش کمتر. جنس کمدی‌ هالیوودی را دوست ندارم. بیشتر قدیمی نگاه می‌کنم. عاشق چاپلین، لورل هادری و باستر کیتون هستم. هفته‌ای یکبار چاپلین تماشا می‌کنم.

 فیلم‌های «فریب خورده و رها شده» ساخته‌ پی‌یترو جرمی را توصیه می‌کنم که حتما ببینی. به عنوان آخرین سوال به جوان‌هایی که قرار است وارد دنیای بازیگری شوند چه توصیه‌ای داری؟

به نظرم بازیگری یک چیز شخصی است. جوان‌ها نباید برای بازیگری‌شان نقطه گذاری کنند. باید مسیر را دریابند و از بازی‌شان در هر نقطه‌ای که هستند لذت ببرند.