مجموعه دار هنری، جانی دپ، آلن دلون، ریچارد گی یر، رابرت پتینسون
سوپراستارها کلکسیونر شدند/ سرمایهگذاری در هنر چگونه مطمئنتر از طلا و مسکن شد؟
بسیاری از سرمایهداران خرید تابلوهای هنری را نوعی سرمایهگذاری امن به حساب میآورند. این شیوه سرمایهگذاری در میان چهرههای مشهور سینما و هنر نیز مرسوم است و هنرمندانی نظیر آلن دلون، جانی دپ، ریچارد گییر، رابرت پتینسون و... به خرید آثار هنری و جمعآوری کلکسیون روی آوردهاند.
ایران آرت: سال گذشته آلن دلون، بازیگر مشهور هالیوود و سینمای فرانسه بیش از ۸۰ اثر هنری از مجموعه خصوصی خود را در ماه ژوئن به حراج گذاشت.
ستاره فرانسوی یکی از چندین سلبریتی صاحب نامی است که به جمعآوری مجموعه هنری و سرمایهگذاری در این زمینه علاقهمند است.
مخاطبان هنر به خوبی میدانند که سرمایهگذاری در این حوزه حتی مطمئنتر از سرمایهگذاری در حوزه طلا و مسکن است زیرا تجربه نشان داده ارزش آثار هنری به مرور چندین برابر شده و در برخی موارد قیمت آثار هنری نجومی شده و سر به فلک کشیده است. از این رو برخی از سرمایهداران که ممکن است مخاطب پر و پا قرص هنر هم نباشند، خرید تابلوهای هنری را نوعی سرمایه گذاری امن به حساب میآورند. نمونهاش محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی است که برای خرید تابلوی «سالواتور موندی» لئوناردو داوینچی 450 میلیون دلار هزینه کرد و این اثر تبدیل به گرانقیمتترین اثر هنری تاریخ شد و مطمئناً چنین سرمایهگذاری کاملاً سنجیده و هدفمند صورت گرفته است. این شیوه سرمایهگذاری در میان چهرههای مشهور سینما و هنر نیز مرسوم است و هنرمندانی نظیر آلن دلون، جانی دپ، ریچارد گییر، رابرت پتینسون و... به خرید آثار هنری و جمعآوری کلکسیون روی آوردهاند.
سال گذشته فرانس ۲۴ خبر داد آلن دلون ۸۷ ساله که در دهه ۱۹۶۰ میلادی با ایفای نقش در فیلمهای کلاسیکی مانند «پلنگ»، «سامورائی» و «استخر» به یکی از تجسمهای سبک فرانسوی تبدیل شد حالا اعلام کرد قصد دارد دومین مجموعه هنری خصوصی خود را که بین ۴ تا ۵ میلیون یورو ارزش گذاری شده و شامل آثار کلاسیک هنرمندانی چون «دلاکروا» و «ورونزی» است، به فروش بگذارد.
مدتی بعد این آثار در نیویورک، هنگ کنگ، ژنو، لندن و پاریس به نمایش درآمد و سپس به حراج گذاشته شدند.
این بازیگر در کاتالوگ حراجی بونهام کورنت پاریس نوشت: اولین نقاشی خود را در سال ۱۹۶۴ در لندن خریدم و در طول سالها، نقاشیها، پرترهها و مجسمههای بیشتری به دست آوردم که مرا تحت تأثیر قرار داد، با من صحبت کرد و حتی گاهی اوقات مرا دلداری داد. این آثار در طول سالیان متمادی با من همراه بوده و بخشی از زندگی من بوده است».
در میان این آثار یک نقاشی رنگ روغن از «رائول دوفی» و یک پرتره اثر «اوژن دلاکروا» متعلق به سال ۱۸۲۵ دیده میشد که هر کدام به قیمت چند صد هزار یورو به فروش رفتند.
دلون در سال ۲۰۰۷ نیز مجموعه بزرگی از نقاشیهای معاصر را فروخت و گفت که از ایده فروش پس از مرگ متنفر است. او همچنین در سال ۲۰۱۶ بخشهای دیگری از متعلقات خود شامل مجموعههای ساعت و سلاح را در سال ۲۰۱۶ به فروش رساند.
سرمایهگذاری جانی دپ روی آثار ژان میشل باسکیا
جانی دپ، ستاره نامدار هالیوود که خود در حوزه کشیدن نقاشی دستی بر آتش دارد، دیگر هنرمندی است که مجموعه هنری نگهداری میکند. این بازیگر در سال ۲۰۱۶ مجموعهای از آثار ژان میشل باسکیا را به حراج گذاشت؛ مجموعهای که در طول ۲۵ سال گذشته جمعآوری کرده بود و شامل هشت نقاشی و طراحی از مجموعه باسکیا بود. ستاره هالیوود در اوج کشمکش با همسر سابقش امبر هرد این آثار را در حراج کریستی در لندن به فروش گذاشت.
تقریبا تمام هشت نقاشی متعلق به جانی دپ که ۲۹ و ۳۰ ژوئن حراج میشوند، از سال ۱۹۸۱ به این سو خلق شده بودند.
آن زمان رئیس وقت بخش هنرهای معاصر و پس از جنگ کریستی در لندن به رویترز گفت: «بازار آثار باسکیا داغ است. جانی دپ هم قصد دارد از رکوردشکنی ماه پیش یک اثر دیگر باسکیا بهره ببرد.»
با انتشار این خبر اما رسانههای آمریکایی در تحلیل این اقدام موضوع مشکلات حقوقی جانی دپ با همسرش امبر هرد را دلیل عرضه این آثار در حراج لندن عنوان کردند.
اما همانطور که اشاره شد، جانی دپ در کنار بازیگری در خلق نقاشی هم تبحر دارد. این بازیگر تابستان سال ۲۰۲۲ نقاشیهای باب دیلن، کیث ریچاردز، الیزابت تیلور و ال پاچینو را که خودش نقاشی کرده بود به قیمت سه میلیون پوند یعنی چیزی معادل ۱۱۵ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان به فروش رساند.
بازیگری که کلکسیون عکس جمعآوری میکند
ریچارد گییر، بازیگر سرشناس آمریکایی که از فیلمهای او میتوان به شیکاگو، زن زیبا و هاچیکو اشاره کرد نیز یک مجموعه دار هنرهای تجسمی است.
ریچارد گییر به جمعآوری عکس دلبستگی دارد و کلکسیونی از عکسهای خاص از عکاسان به نامی مانند رابرت فرانک، ایروینگ پن, گوستاو لوگر، دیان آربس، آلفرد اشتیگلیتس، ادوارد وستون و دوئین مایکلز را گردآوری کرده است.
در حراج آنلاین کریستیز بیش از ۱۴۰ عکس از مجموعه شخصی گییر به نمایش گذاشته شد. آثار بعضی از برجستهترین هنرمندان این مدیوم - از پیشگامان این عرصه هنری مانند آلفرد اشتیگلیتس, ادوارد وستون تا هنرمندان پیشکسوتی مانند ریچارد اودن و دیان آربس - در این مجموعه نگاهها را به خود جلب کرد.
به گفتهی داریوس هیمز، سرپرست بینالمللی عکس کریستیز، این مجموعه از سطحی از هماهنگی زیباشناسانهای برخوردار است که در کمتر مجموعهای دیده شده است و این درحالیست که گییر از خود به سختی یه عنوان یک مجموعهدار یاد میکند و دلیل انتخاب عکسهای مجموعهاش را اینگونه بیان میکند: «اینها عکسهایی هستند که با من سخن گفتند.»
گییر درباره انتخاب عکسهای مجموعهاش میگوید: «به عنوان یک بازیگر، مهمترین ابزار من احساسات و داستانی است که به وسیله آن گفته میشود. فکر میکنم بیشترین عکسهایی که با آنها ارتباط برقرار میکنم، عکسهایی هستند که داستانی برای گفتن دارند.»
پیشنهاد رابرت پتینسون به مجموعهداران هنری
رابرت پتینسون، ستاره فیلمهای گرگ و میش و بتمن دیگر بازیگری است که به عرصه هنرهای تجسمی ورود کرده است. این بازیگر تابستان گذشته شش اثر هنری را انتخاب کرد تا در حراج ساتبی به فروش برساند.
پتینسون در بیانیهای درباره روند گردآوری خود در این نمایشگاه گفت: «آنچه من به دنبال آن هستم این است که یک اثر هنری پیدا کنم که زبان خاص خود را داشته باشد. به این معنی که وجودش لزوما به نظر نمیرسد که صرفا به خاطر خودش باشد و حضورش با ذرهای از مفهوم زندگی همراه است. این امر، توانایی برقراری ارتباط شما با اثر را در سطح اولیهای قرار میدهد.»
نکات برجسته این نمایشگاه عبارت بودند از یک نقاشی بدون عنوان در سال ۱۹۶۴ توسط ویلهلم دکونینگ، نقاشی ریچارد سرا در سال ۲۰۱۱ چرخش شماره ۹، و یک طراحی بدون عنوان در سال ۲۰۰۵ توسط جولی مهرتو.
پتینسون مجسمه پرتره توماس هاوساگو در سال ۲۰۰۹ را به دلیل ایجاد احساس فراگیر «حضوری که در پشت سر شما ظاهر میشود» تحسین کرد. او گفت که تابلوی «بوسیدن کنار پنجره» اثر «جنیو فیگیس» در سال ۲۰۱۵ «یک احساس از کِرِمی بودن» را با «سمی بهطور ظریف و همزمان آزاردهنده» درهم میآمیزد.
او برای کسانی که به دنبال جمعآوری آثار هنری هستند توصیه میکند: «فقط قطعاتی را به دست آورید که قرار است آنها را دوست داشته باشید، مهم نیست که چه باشد. داشتن چیزی که قرار است تا آخر عمر از آن نگهداری کنید، احتمالا بهترین ایده است.»