سلبریتی ها، خانم سلبریتی، ثروت سلبریتی ها
سلبریتی دجال آدم از راه به درکن نیست / فامیل بازی در تلویزیون صدای زیر خاکی را درآورد
کارگردان سریال پرطرفدار زیر خاکی از سلبریتی زدایی، رابطه محوری و ناکارشناسی در تلویزیون حسابی عصبانی ست
ایران آرت: جلیل سامان کارگردان سریال «زیرخاکی» می گوید: باید یک مقداری مدیرانمان با نگاه و ذائقه و سلیقه مردم همراه شوند، باید با خشوع به مخاطب احترام بگذارند. یک تجربه داستانی موفق ثمره بازیگران خوب، کارگردان، فیلمنامهنویس، تهیهکننده و مدیران تواناست، اینطوری نیست که با یک سال و دو سال آموزش، کسی بتواند به این جایگاه برسد، در واقع هنرمند باید راهی را برود که "بشود" یک نوع سلوک مطرح است. از مدیران فعلی بیشتر از قبلیها انتقاد میکنم و گلایه دارم چون این مدیوم و مخاطبانش را دوست دارم، سالها برای مردم سریال ساختم و سعی کردم به ذائقه و سلیقهشان احترام بگذارم.
به گزارش تسنیم این کارگردان ادامه می دهد: وقتی میبینم در سازمان صداوسیما کارشناسی اتفاق نمیافتد؛ آدمهایی که کارشناس این سازمان نیستند و از بیرون سازمان آمدهاند آموزشی ندیدهاند، دورهای نگذراندهاند و تجربهای در خور هم ندارند؛ قاعدتاً نمیتوانند این مسیر دشوار و پرچالش را راهبری کنند و این بزرگترین بیاحترامی به مخاطب است.
سامان می گوید: تا وقتی که مدیران صداوسیما به این جمعبندی نرسند که بهجز اقوام و دوستان و همشهریها و دور و بریهایشان کسانی دیگر هم هستند که میتوانند از آنها برای بهتر شدن برنامههای سازمان صداوسیما کمک بگیرند، اتفاقی نمیافتد و در واقع تحولی هم پیش نمیآید، در واقع آنها باید تحول را از خودشان آغاز کنند، من فکر میکنم وحدت ملی هم که حضرت آقا فرمودند یکی از لوازمش و از اولین لوازمش بسط این نگاه در سازمان صداوسیما است.
او می گوید: بازیگر باید محبوب باشد بدون محبوبیت داستانتان را بیننده نمیبیند، پس شهرت برای بازیگر (و برای هرکس) اگرچه سمّ است اما برای رسانه یک امکان است، اصلاً یکی از رازهای دیدن سریالها و فیلمها همین محبوبیت هنرمندانش است. واقعیت این است مرزبندیهایی هم به وجود آمد که باید سلبریتیزدایی اتفاق بیفتد، من با مرزبندی مخالف نیستم اما سلبریتیزدایی مثل خود کلمه سلبریتی در فارسی اصطلاحی بیقواره و غلطانداز است.
این کارگردان توضیح می دهد: هر آدم مشهوری که دنبالهرو دارد سلبریتی بهمعنای دجال آدم از راه به درکن نیست! هر آدم سرشناسی هم که توسط جوانان بهرسمیت شناخته میشود الزاماً الگوی مناسبی نیست، این یک واقعیت ناگریز است که تلویزیون آدمها را مشهور میکند و آدمهای مشهور دنبالهروهایی پیدا میکنند که ممکن است علیه رسانهای که از آن برآمدهاند بشورند حالا یا متوهم شده باشند یا بهحق، این خاصیت رسانه و خصوصاً تلویزیون است.