هانیه توسلی، آزار جنسی زنان سینما، جنبش ۸۰۰ زن
هانیه توسلی: در بدو ورود به سینما مورد تعرض قرار گرفتم/ هدف جنبش ما امن کردن فضای سینماست
هانیه توسلی بازیگر ۴۳ ساله و عضو کمیته مبارزه با خشونت جنسی در سینما، طی گفتوگویی درباره موضوع آزارگری در سینما، کمیته پنج نفره و کمپین ۸۰۰ زن سخن گفته است.
ایران آرت: فروردین امسال کمیتهای پنج نفره شامل هانیه توسلی، ترانه علیدوستی، سمیه میرشمسی، غزاله معتمد و مارال جیرانی جهت بررسی سوء رفتارهای جنسی در سینما تشکیل شد.
آنها نماینده بیش از ۸۰۰ زن سینماگر شدند که طی بیانیهای اعلام کردند: «هرگونه خشونت، آزار و باجگیری جنسی در محیط کار از نظر ما محکوم است و برای توقف آن خواستار عواقب قانونی جدی برای متخلفان هستیم.»
اکنون پس از ۴ ماه، هانیه توسلی در گفتوگو با روزنامه شرق، درباره موضوع آزارگری در سینما، کمیته پنج نفره و کمپین ۸۰۰ زن سخن گفته است. گزیده صحبتهای او را در ادامه میخوانید:
** خانه سینما یک شورای صیانت دارد و قاعدتا اگر کسی مشکل حادی برایش پیش میآمد، به آنجا مراجعه میکرد و شکایتش را مطرح میکرد ولی ما حس کردیم که این شورا خیلی کارایی ندارد. چون یک حالت کدخدامنشی در شورا وجود دارد، مثلا میگویند حالا با هم صحبت کنید و با هم دوست باشید تا موضوع حل شود!
** وقتی کسی (اشاره به سمیه میرشمسی) روایتش را با اسم خودش میگذارد؛ یعنی دارد مسئولیتی را میپذیرد و اعلام میکند که من با نام خودم دارم، روایتم را بیان میکنم. این برایش مسئولیت ایجاد میکند.
** بیشترین آسیبی که من از تجربه خشونت دیدم، دقیقا زمانی بود که اسمی بهعنوان بازیگر نداشتم و کسی من را بهعنوان «هانیه توسلی» بازیگر نمیشناخت. من دقیقا در آن زمان آسیب دیدم؛ همیشه کلاسهای بازیگری یا بچههایی که میروند تست میدهند، در معرض آسیب هستند.
** من چندین سال است کار کردم و گاهی وقتها میگویم فلانی آدم خوبی بود و با من خیلی محترم برخورد کرد. دستیار همان کار به من گفت: «آره، با تو محترم بود. چون تو یک بازیگر شناختهشده هستی، کاری به تو نداشته ولی من میدانم که بازیگرهایی که تکسکانسی کار کردند یا دخترهایی که قرار بوده دو سکانس بازی کنند، مثل تو فکر نمیکنند و نمیگویند که این آدم چقدر محترم است. آنها آسیب دیدند». الان شاید خیلیها جرئت نکنند که بخواهند من را آزار بدهند یا بیاحترامی کنند ولی برای دخترهای جوان متأسفانه این اتفاق یک مقدار بیشتر است.
** هر زنی تجربه آزار داشته است. سالها پیش فیلم «عصر جمعه» را با خانم مونا زندی کار میکردم که درمورد تجاوز خانگی بود، آمار دقیق الان یادم نیست اما هستند دخترهایی که در خانواده در معرض آزار و اذیت و تعرض قرار میگیرند. منظورم فقط تجاوز نیست بلکه تعرض و خشونت به هر شکلی. خوب! همهمان مورد تعرض قرار گرفتهایم. من میتوانم اعلام کنم که در بدو ورودم در محیط کار بهشدت مورد تعرض و خشونت قرار گرفتم.
** شاید خیلی از آزارگرها خودشان هم نمیدانستند که خشونتی انجام دادهاند. چندینبار آقایان به ما گفتند که ما اصلا نمیدانستیم این خشونت است. به خدا من چیزی نگفتم. من الان هرجا میروم راجع به این ماجرا با من صحبت میکنند. این یعنی کار ما تأثیرش را گذاشته است. هرچقدر هم جلو برود، مؤثرتر میشود. حالا اگر این آییننامه تصویب و اجرا شود، بهتر هم میشود.
** هدف ما این بود که بگوییم مشکلی داریم و میخواهیم فضای کاریمان را امن کنیم. اگر فضا برای زنها امنتر شود، آنها قدرت بیشتری پیدا میکنند که در یک فضای سلامت کار کنند.
** من حرفی راجع به صحبتهای آقای فرحبخش ندارم. ایشان چیزهایی را گفت که دیگر خیلی واضح است؛ اتفاقا خشونتی در کلام ایشان است که ما درباره آن صحبت میکنیم. دقیقا خشونتی که داریم از آن حرف میزنیم، این است. خیلی برای ما کاربرد داشت، ایشان با عملکردش منظور ما را خیلی واضح بیان کرد.