دی کاپریو، تایتانیک
افشای راز تایتانیک پس از ۲۵ سال/ چرا دی‌کاپریو زنده نماند؟!
با اینکه این صحنه از نظر تراژدی بسیار قدرتمند و دلخراش است، بسیاری از بینندگان در طول سال‌ها این سوال را پرسیده‌اند که چرا جک هم روی آن در نرفت تا نجات پیدا کند؟
ایران آرت: فیلم رمانتیک «تایتانیک» که برای جیمز کامرون رکوردشکن بود، قرار است با یک نسخه بازسازی‌شده، در روز ۱۴ فوریه ۲۰۲۳ به سینماها بازگردد. به همین مناسبت کارگردان فیلم در مورد علت مرگ جک، در حالی که می‌توانست خود را نجات دهد، صحبت کرد.
به نقل از independent، این فیلم محصول ۱۹۹۷ با بازی لئوناردو دی کاپریو و کیت وینسلت، برای روز ولنتاین ۲۰۲۳ به سینماها بازخواهد گشت.
در حالی که این فیلم به مدت دو دهه و نیم همچنان بینندگان را مجذوب خود کرده است، همیشه یک حفره در داستان وجود داشته که طرفداران بعد از سال‌ها هنوز نتوانسته‌اند از آن بگذرند.
این حفره مربوط به لحظه‌ای در پایان فیلم است، زمانی که رز (وینسلت) پس از واژگون شدن کشتی تایتانیک روی دری شناور است و جک (دی کاپریو) در کنار او روی آب دیده می‌شود، قبل از اینکه در نهایت یخ بزند و بمیرد.
همشهری آنلاین نوشت با اینکه این صحنه از نظر تراژدی بسیار قدرتمند و دلخراش است، بسیاری از بینندگان در طول سال‌ها این سوال را پرسیده‌اند که چرا جک هم روی آن در نرفت تا نجات پیدا کند؟
در واقع، آنقدر این سوال پرسیده شده است که بازیگران فیلم و حتی خود کارگردان به‌صراحت به آن پرداخته‌اند.
یک بار وینسلت به طور مفصل در مورد این موضوع صحبت کرده و گفته است: «من فکر می‌کنم او واقعاً می‌توانست روی در سوار شود.»
او همچنین از احساسات دی‌کاپریو در مورد پایان بحث‌برانگیز فیلم تمجید کرده است: «او واقعاً به آن در و نجات خودش اهمیتی نمی‌داد و فقط در فکر نجات رز بود.»
همچنین در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۷، از کامرون کارگردان فیلم در مورد مرگ جک سوال شد.
کارگردان آواتار گفت: «پاسخ بسیار ساده است، زیرا در صفحه ۱۴۷ [فیلمنامه] نوشته شده که جک می‌میرد؛ به همین سادگی.
کامرون در ادامه با ابراز ناراحتی از اینکه هنوز این سوال از او پرسیده می‌شود، گفت: «فکر می‌کنم واقعاً احمقانه است که ما ۲۰ سال بعد از ساخت فیلم، همچنان در حال بحث در مورد این مساله هستیم. اما این نشان می‌دهد که این قسمت در جذاب کردن جک برای تماشاگران مؤثر بوده است و دیدن مرگ او باعث رنجش آنها شده است.»
«اگر او زنده بود، پایان فیلم بی‌معنی بود. فیلم درباره مرگ و جدایی است؛ او باید می‌مرد. چه به این شکل یا هرطور دیگر، او قرار بود بمیرد. این نامش هنر است، همه چیز به دلایل هنری اتفاق می‌افتد، نه به دلایل فیزیکی.»
