دریدگی دوربین های جدید و پلک بازیگران/ روایت جالب رضا بابک

یکی از دوستان هم‌نسل من می‌گفت من بازی نمی‌کنم، چون هروقت دکتر می‌خواهند، می‌آیند دنبال من.

ایران آرت: شهروند نوشت: رضا بابک ، بازیگر موفق و پیشکسوت می گوید: یکی از فیلمبرداران به من می‌گفت دوربین‌های جدید دریده‌اند یعنی یک پلک ریز که در سینما می‌زنید آنقدر برجسته می‌شود که باید حواس‌تان باشد بسیار ظریف و زیرپوستی هر حرکتی را انجام دهید. گاهی بازی‌های خیلی واقعی روی صحنه با صدایی که باید به ردیف آخر تماشاخانه تئاتر برسانیم جلوی دوربین شکل دیگری پیدا می‌کنند. البته این مسائل را همه بازیگران کارکشته می‌دانند.
بازیگر «به رنگ ارغوان» افزود: «همین‌طور که به نسل جوان نزدیک‌تر می‌شویم بازیگران نسبت به بازی در مدیوم سینما تسلط بیشتری می‌یابند. دلیلش هم این است که یا مستقیم وارد سینما شده‌اند یا اساتیدشان به غیر از پرورش استعدادشان آنها را با مدیوم سینما آشنا کرده‌اند. خودشان هم انسان‌های خلاقی هستند و آن «آن» را در بازی‌شان توانسته‌اند بروز دهند. زیرا فقط زیبایی یک خانم یا آقای بازیگر مهم نیست بلکه باید یک «آنی» وجود داشته باشد که تماشاگر آن را بپذیرد و با او همذات‌پنداری کند.»
بابک تاکید کرد: «بسیاری از بازیگران هم‌نسل من تجربیات زیادی دارند اما گاهی شخصیت‌هایی را از ما می‌خواهند که بارها ایفا کرده‌ایم. یادم می‌آید یکی از دوستان هم‌نسل من می‌گفت من بازی نمی‌کنم، چون هروقت دکتر می‌خواهند، می‌آیند دنبال من. یا آن‌ سال‌ها یادم است این بلا سر من هم می‌آمد تا پدر، معلم یا شخصیت مثبت می‌خواستند سراغ من ‌آمدند، در حالیکه من تله‌تئاترهایی بازی کردم که نقش منفی داشتم.» او گفت: «سعید آقاخانی را معمولا در نقش‌های طنز می‌شناختیم اما زمانی که در فیلم «خداحافظی طولانی» سیمرغ برد، شخصیت دیگری که در ایشان بود، نمایان شد. بنابراین هنرپیشه با وجود قابلیت‌های مختلف باید زمینه بروز این توانایی‌ها را پیدا کند و این نیاز به نگاه ژرف‌اندیش و متفاوتِ کارگردان دارد.»