روایت پژمان جمشیدی از شیشلیک و همکاری با عطاران/ پاسخی به حواشی
پژمان جمشیدی درباره برخورد ناشایستی که در دوره‌های قبل با کاندیدا شدن او در جشنواره فیلم فجر انجام شد می‌گوید: انسان باید هر آنچه که او را از هدفش دور می‌کند و مانند ترمز می‌ماند را به عقب براند.
ایران آرت: پژمان جمشیدی در سال‌های اخیر در سینما تبدیل به یک ستاره شده و حالا دیگر کمتر مخاطبی در سینما وجود دارد که استعداد بازیگری او را انکار کند.
او امسال با دو فیلم "شیشلیک" و "خط فرضی" در جشنواره فیلم فجر حاضر است. گفتگوی جمشیدی با روزنامه جاجم جم در این‌باره را در ادامه می‌خوانید:
شاید به خاطر سابقه فوتبالیست بودن شماست که چند سال پیش زمانی‌که نام شما را به عنوان کاندیدای دریافت سیمرغ جشنواره فیلم فجر خواندند، برخورد ناشایستی از سوی حضار انجام شد یا کلا درباره بازیگری شما همیشه حرف و حدیث زیاد شکل می‌گرفت. در این سال‌ها و با وجود هجمه‌هایی که به شما وارد بود، چطور و با چه روحیه‌ای بر این فضای منفی غلبه کردید تا امروز که تبدیل به یکی از بهترین و پول‌سازترین بازیگران سینمای ایران شدید؟
روحیه و قدرت خیلی خاصی لازم نبود. انسان باید تمرکزش را صرفا روی کار و هدفش بگذارد و هر آنچه او را از هدفش دور کند مانند ترمز می‌ماند که او را به عقب می‌راند. به همین خاطر حواشی‌ای که در این سال‌ها به‌خصوص در سال‌های اولیه ورودم به حوزه بازیگری برایم پیش آمد را پیش پا افتاده‌تر از آن می‌دانم که بخواهم درباره‌شان فکر کنم.
امسال با چند فیلم در جشنواره فجر حضور دارید؟
با دو فیلم خط فرضی و شیشلیک. خط فرضی به کارگردانی فرنوش صمدی، ملودرامی زنانه است که در طول یک‌سال گذشته در جشنواره‌های متعددی شرکت کرده و توانسته موفقیت‌هایی هم کسب کند. فیلم بسیار عجیب و تلخی است که امیدوارم مردم آن را بپسندند.
شیشلیک، یک فیلم تقاطعی است و فانتزی و رئالیسم را توامان با هم دارد. با توجه به این موضوع، آیا بازی شما در این فیلم با سایر بازی‌هایتان متفاوت است؟
شیشلیک، کمدی بسیار تلخی است. شاید بتوان گفت یک کمدی سیاه جسورانه. ما در بازی اصلا کمدی بازی نکردیم و موقعیت‌ها به قدری تلخ بود که به بامزگی می‌زد. به شخصه نمی‌توانم این فیلم را صرفا در جرگه فیلم‌های کمدی قرار بدهم. چون در کنار موقعیت‌های طنزی که برای کاراکترها به‌وجود می‌آمد، غمی بزرگ روی لحظه‌لحظه فیلم سنگینی می‌کند.
شما همراه با سام درخشانی یا هادی حجازی‌فر موفق‌ترین زوج‌های سال‌های اخیر سینما و تلویزیون را تشکیل دادید. آیا امسال هم تجربه چنین زوج موفقی را در شیشلیک همراه با رضا عطاران داشتید؟
من و هادی حجازی‌فر هیچ‌وقت زوج نبودیم. ایشان در سریال «زیرخاکی» نقش برادر من را داشتند و در قسمت‌هایی که بازی داشتند با توانایی‌های فوق‌العاده‌شان کمک زیادی به این سریال می‌کردند و البته در سری دوم زیرخاکی جایشان بسیار خالی است. ایشان پارتنر بسیار خوبی است اما در این سریال این‌طور نبود که داستان حول محور دو شخصیت اصلی بچرخد، چیزی که در فیلم‌های «خوب، بد، جلف» یا «تگزاس» یا «لونه زنبور» اتفاق افتاد.
راجع به شیشلیک باید بگویم این فیلم هم مثل هر فیلم دیگری نقش اصلی و مکمل دارد که آقای رضا عطاران نقش اصلی فیلم و من نقش مکمل را به عهده دارم. به نوعی ما در این فیلم با هم همبازی بودیم و این همبازی بودن صرفا به معنای زوج بودن نیست. من عاشق رضا عطاران هستم و بازی در کنار ایشان تجربه بسیار لذتبخش و فوق‌العاده‌ای بود.
