مشکل بزرگ بر سر راه نولان در ۵۰ سالگی
نولان از برادران وارنر ناخرسند است و حالا باید به سالها همکاری خود با این استودیو پایان بدهد و به دنبال یک استودیو دیگر برای همکاری باشد، اما کدام استودیو میتواند بهترین گزینه برای این کارگردان بزرگ باشد؟ سوال دشواری است، آن هم در دوران پاندمی.
ایران آرت: هفته گذشته "وال استریت ژورنال" گزارش داد که به دنبال تصمیم جنجالی برادران وارنر مبنی بر پخش تمامی فیلمهایش در سال ۲۰۲۱ از سالنهای سینما و شبکهی HBO Max به شکل همزمان، بازگشت "کریستفر نولان" کارگردان "تنت" (Tenet) به این استودیو برای پروژهی بعدیاش بعید خواهد بود. وارنر و نولان تاکنون رسماً به این گزارش واکنش نشان ندادهاند.
برادران وارنر اوایل دسامبر گذشته این مدل پخش ترکیبی را تأیید کرد در حالی که گزارش شد کمپانی فیلمسازی لاینزگیت که ۷۵ درصد بودجهی بسیاری از این فیلمهای جدید را تأمین کرده، تا سی دقیقه پیش از تأیید از این تصمیم بیاطلاع بوده است. نولان که تابستان گذشته تلاش زیادی برای اکران فیلمش در سالنهای سینما و بقای این کسب و کار کرد، از این استراتژی بهشدت انتقاد کرد و شبکهی HBO Max را یک "سرویس استریم نوچه" خواند. این کارگردان از استودیو به دلیل عدم مشورت با فیلمسازان و هنرمندانی که در تولید پروژهها مشارکت کرده بودند نیز انتقاد کرد.
نولان در مصاحبه با "اسوشیتد پرس" گفت خوشحال است که "تنت" به سرنوشت فیلمهایی چون "تلماسه" (Dune) یا "ماتریکس ۴" (The Matrix 4) دچار نشده. وارنرها از این بابت عذرخواهی نکردند. "آن سارنوف" مدیر عامل وارنرمیدیا به "سیانبیسی" گفت که شکست تجاری "تنت" سبب شده که کمپانی چنین تصمیمی بگیرد.
نولان ناخرسند است که این استودیو پس از ۲۰ سال همکاری و فروش بیش از ۴ میلیاردی با آثار او احترامی برای فیلمسازان قائل نیست. با این حال در سال ۲۰۲۱ هر استودیویی حاضر به تأمین بودجههای سنگین فیلمهای نولان نخواهد بود. صنعت فیلمسازی در این ماهها در وضعیتی بیسابقه به سر میبرد و بیش از ۶۰ درصد سالنهای سینما در آمریکای شمالی بستهاند.
به گزارش 30نما در استودیوی وارنر، نولان بودجهی کافی، مدیریت کامل بر روی فیلم و کات نهایی را داشت. استودیوهای دیگر نیز ممکن است چنین شرایطی برای نولان فراهم کنند اما یافتن آن دشوار خواهد بود. پارامونت در طول پاندمی چندین عنوان پرخرج خود را به شبکههای استریمینگ فروخته و به نظر نمیرسد که حاضر به تأمین هزینهی ۲۰۰ میلیون دلاری فیلمی مانند "تنت" شود. آنها با افزایش بودجهی "قاتلین ماه گل" (Killers of the Flower Moon) به "مارتین اسکورسیزی" اجازهی مذاکره با اپل را دادند.
استودیوی سونی نیز در وضعیت چندان بهتری به سر نمیبرد، اما آنها به تصمیم "کوئنتین تارانتینو" که زیر بار سانسور "روزی روزگاری در هالیوود" (Once Upon A Time In Hollywood) در چین نرفت احترام گذاشتند و این فیلم را در آن کشور اکران نکردند. دیزنی از سوی دیگر توان پشتیبانی مالی از پروژههای نولان را دارد، اما این استودیو بیشتر بر روی تولید عناوین خانوادگی تمرکز میکند.
یونیورسال ممکن است بهترین گزینه برای فیلمهای بعدی نولان باشد که پیشتاز بازار آمریکا در اکران محدود بوده است. این استودیو در ماه نوامبر گذشته اعلام کرد که قراردادی چند ساله با سالنهای زنجیرهای ایامسی و سینهمارک به امضاء رسانده تا مدت ماندن فیلمها روی پرده را کاهش دهد. یونیورسال با این قرارداد امکان نگه داشتن فیلم در مدت تعیینشده را دارد، اما اگر فیلمی در افتتاحیه کمتر از ۵۰ میلیون دلار فروش کند، میتواند پس از ۱۷ روز در پلتفرمهای دیجیتال منتشر شود. فیلمهایی که بیش از ۵۰ میلیون دلار فروش کنند نیز پس از ۳۱ روز به بازار نمایش خانگی میروند.
نولان میتواند به سراغ تولید پروژههای کمهزینهتری مثل "حیثیت" (The Prestige) برود، اما اینگونه عناوین معمولاً سبب شکلگیری همکاریهای درازمدت نشده و فروش بالایی در گیشه نداشتهاند.
این احتمال وجود دارد که نتفلیکس، اپل و آمازون آزادی عمل هنری کامل و بودجهی کافی به نولان بدهند. این کمپانیها سابقهی تولید فیلمهای اریجینال ۲۰۰ میلیون دلاری را دارند. اپل "قاتلین ماه گل"، نتفلیکس "مرد خاکستری" (The Gray Man) برادران روسو و "کریس اوانز"، و آمازون "جنگ فردا" (The Tomorrow War) "کریس پرت" را در دست ساخت دارد. با این حال، بسیار بعید است که این پخشکنندگان تا چند سال آینده بر روی سالنهای سینما حاضر به هزینه کردن و تغییر استراتژیهای خود باشند.
به نظر میرسد که محدودیت اکران ۳۱ روزه برای نتفلیکس مسئلهی مهمی نباشد. آنها "ایرلندی" (The Irishman) پرخرج را به شکل محدود اکران کردند و سپس در اختیار مشترکین قرار دادند. اگر نتفلیکس و ایامسی و نولان در این خصوص به توافق برسند، آنگاه این شبکه مقصد احتمالی فیلمساز خواهد بود.
نولان هنوز پروژهی بعدی خود را معرفی نکرده است.