انتقاد عجبیب منتقدان به فیلم‌های کریستوفر نولان
بار دیگر فیلمی از کریستوفر نولان به سینماها آمده است و دوباره منتقدان و تماشاگران سینما از بلند بودن صدای فیلم گلایه کرده‌اند.
ایران آرت: در طول دهه اخیر، میکس صدای فیلم‌های "کریستفر نولان" با انتقادات زیادی همراه شده است. "تنت" هم که به تازگی در سینماهای سراسر دنیا اکران شده از این قاعده مستثنی نبوده و بسیاری از صدای بیش از حد بلند این فیلم جاسوسی ۲۰۰ میلیون دلاری که بعضی از دیالوگ‌های فیلم را غیرقابل فهم می‌کند انتقاد کرده‌اند. نولان در سال‌های گذشته با فیلم "شوالیه تاریکی برمی‌خیزد" و مشخصاً دیالوگ‌های شخصیت "بین" با بازی "تام هاردی"، و موسیقی متن بیش از حد بلند "میان‌ستاره‌ای" با چنین انتقاداتی مواجه شده بود. بسیاری از سینماروها حتی به طراحی صدای کرکننده‌ی فیلم "دانکرک" نیز معترض شده بودند.
"اسکات مندلسون" نویسنده‌ی "فوربز" در نقد خود برای "تنت" می‌نویسد: "نمی‌دانم مشکل "کریس نولان" با دیالوگ چیست. آنچه که در "شوالیه تاریکی برمی‌خیزد" با مونولوگ "تام هاردی" ماسک-پوشیده و همان میزان آزاردهندگی در "میان‌ستاره‌ای" یک شوخی ستایش‌برانگیز به نظر می‌رسید در فیلم "تنت" به تهدیدی فوری و آشکار تبدیل شده است. بله، سینما یک مدیوم بصری است، اما "تنت" یک تریلر جاسوسی است با میزان زیادی از دیالوگ… یک بار دیگر، در میکس صدا بر موسیقی و جلوه‌های صوتی و نویزهای پس‌زمینه تأکید شده و دیالوگ نادیده گرفته شده است."
مندلسون اضافه می‌کند: "این فیلم قرار است به مخاطبین ثابت کند رفتن به سینما ارزش نجات دادن را دارد، اما "تنت" شاید روی دیسک‌های بلو-ری و زیرنویس فعال شده بهتر جواب دهد."
به گزارش 30نما، در سال‌های گذشته نیز هنگام روی پرده رفتن فیلم "دانکرک" بعضی از منتقدین به صدای بیش از حد بلند آن انتقاد کرده بودند. اینکه چهار فیلم اخیر نولان با این انتقاد مواجه شده به این معنا است که نولان به ظاهر اهمیتی به اعتراضات نمی‌دهد، هرچند این رویکرد او بی‌علت نیست.
نولان در سال ۲۰۱۴ در واکنش به انتقاد از صدای "میان‌ستاره‌ای" به "هالیوود ریپورتر" گفته بود: "در ["میان‌ستاره‌ای"] لحظاتی خاصی وجود دارد که من تصمیم گرفته‌ام از دیالوگ به عنوان یک جلوه‌ی صوتی استفاده کنم، بنابراین گاهی دیالوگ‌ها کمی زیر دیگر جلوه‌های صوتی یا درون دیگر جلوه‌های صوتی میکس شده‌اند تا تأکید شود نویز محیط اطراف چقدر شدید است."
او اضافه کرده بود: "با این تصور موافق نیستم که تنها از طریق دیالوگ می‌توان به بیان روشن دست پیدا کرد. بیان روشن داستان، بیان روشن احساسات – من تلاش می‌کنم به شکلی چند لایه و با استفاده از چیزهای مختلف به این هدف برسم – صدا و تصویر. من همیشه عاشق فیلم‌هایی بوده‌ام که به صدا رویکردی امپرسیونیستی داشته‌اند و این رویکردی غیرمعمول در مورد بلاک‌باسترهای جریان اصلی است، اما احساس می‌کنم که رویکرد درستی برای یک فیلم تجربی باشد."
"کریس اوفالت" منتقد "ایندی‌وایر" در نقد "دانکرک" نوشته است: "تجربی یک کلید واژه برای نولان است." به این معنا که نولان ترجیح می‌دهد صدا را به حدی زیاد کند که مخاطبین به اندازه‌ی شخصیت‌های فیلم گیج شوند. در مورد "دانکرک" او با بالاتر بردن صدای انفجارها و شلیک اسلحه، میزان معینی از بهت‌زدگی را در بیننده ایجاد کرد که سربازان جنگ جهانی دوم تجربه کرده بودند.
نولان در سال ۲۰۱۷ اعتراف کرده بود که گروه او تصمیم گرفته است صدای فیلم‌هایش را برای سالن‌های پایین‌تر از حد استاندارد طراحی نکند. او اضافه می‌کند: "ما صدا را برای سالن‌های سینمای بزرگ و سازگار میکس می‌کنیم." به همین علت است که دیدن "تنت" یا دیگر فیلم‌های "کریستفر نولان" با تجهیزاتی پایین‌تر از حد استاندارد باعث نامفهوم بودن دیالوگ‌ها شده است. نولان درک می‌کند که این کارش موجب ایجاد فشار بر روی سالن‌داران می‌شود تا تجهیزات پخش صدا و تصویر خود را به روز رسانی کنند: "ما برای میکس صدا وقت زیادی صرف می‌کنیم تا اطمینان حاصل کنیم در پیش‌بینی‌شده‌ترین حالات ممکن جواب دهد."
