پشیمانی خانم بازیگر از حضور در فیلم "خدمتکار"/ به من خیانت شد
دیویس در پاسخ به این پرسش که چرا حاضر به بازی در چنین فیلمی شده می‌گوید: من آن بازیگر کارگر-گونه‌ای بودم که می‌کوشید وارد [صنعت] شود.
ایران آرت: "وایولا دیویس" سپتامبر سال ۲۰۱۸ وقتی اعتراف کرد که از بازی در فیلم "خدمتکار" به کارگردانی "تیت تیلور" پشیمان است، جنجال آفرید. او دو سال پس از آن مصاحبه به مجله‌ی "ونتی فر" می‌گوید همچنان احساس می‌کند که به او خیانت شده.
"خدمتکار" که برای دیویس نامزدی اسکار بهترین بازیگر زن را به همراه داشت، اوایل ژوئن امسال نیز همزمان با کشته شدن "جورج فلوید" و شکل‌گیری اعتراضات سراسری در نت‌فلیکس پربیننده شد اما عوامل فیلم از جمله "برایس دالاس هاوارد" به مخاطبین توصیه کردند که فیلم‌های دیگری به جای "خدمتکار" ببینند. دیویس به "ونتی فر" می‌گوید این فیلم در اوج تبعیض نژادی سیستمی خلق شده است.
دیویس می‌گوید: "روایت‌های زیادی انسانیت را پوشش نمی‌دهند. آن‌ها این ایده را پوشش می‌دهند که سیاه‌پوست بودن یعنی چه، اما… برای مخاطب سفیدپوست ساخته می‌شود. مخاطب سفیدپوست در بهترین حالت می‌تواند بنشیند و در مورد اینکه ما چگونه زندگی می‌کنیم درس‌های آکادمیکی فرابگیرد. سپس سالن سینما را ترک و در مورد معنای آن بحث کند. نحوه‌ی زندگی ما برای آن‌ها تکان‌دهنده نیست."
دیویس اضافه می‌کند: "کسی نیست که با "خدمتکار" سرگرم نشود. اما در بخشی از وجودم احساس می‌کنم که به خودم و مردمم خیانت کردم، زیرا در فیلمی بازی کردم که آماده نبود [تمام حقیقت را بگوید]."
به گزارش 30نما، او در پاسخ به این پرسش که چرا حاضر به بازی در چنین فیلمی شده می‌گوید: "من آن بازیگر کارگر-گونه‌ای بودم که می‌کوشید وارد [صنعت] شود. فرصت‌های زیادی برای تبدیل یک بازیگر سیاه‌پوست ناشناخته و بی‌نام‌ونشان به بازیگری شناخته شده وجود ندارد." دیویس "اما استون"، "ریز ویترسپون" و "کریستن استورات" را بازیگران "سفیدپوست دوست‌داشتنی" می‌نامد که در مراحل مختلف دوران بازیگری خود فرصت بازی در "نقش‌های شگفت‌انگیز" زیادی داشته‌اند و به همین علت به اینجا رسیده‌اند، اما "نمی‌توان بازیگران رنگین‌پوست زیادی را برشمرد که این وضعیت را تجربه کرده‌اند."
دیویس در این مصاحبه به اظهارات جنجالی‌اش در مورد "خدمتکار" در مصاحبه با "نیویورک تایمز" هم گفتگو می‌کند. او در آن زمان گفته بود: "احساس می‌کنم در نهایت این صدای خدمتکاران نبود که شنیده شد. من شخصیت "ایبیلین" را می‌شناسم. "مینی" را می‌شناسم. آن‌ها مادربزرگ‌های من هستند. مادر من هستند. اما این را می‌دانم که اگر قرار باشد فیلمی ساخته شود با این نگاه که می‌خواهم بدانم کار کردن برای یک خانواده‌ی سفیدپوست در سال ۱۹۶۳ و بزرگ کردن فرزند چه حسی دارد، باید بدانم که دقیقاً چه حسی در این باره دارید. من در طول فیلم چنین ادعایی را ندیدم."
