خانم بازیگر ایرانی با ناتالی پورتمن در قرنطینه/ زهره نعیمی: از نظر خودم خوش چهره نیستم
بازیگر جوان سریال "پرگار" می‌گوید: برای بازیگری، چهره اهمیتی ندارد و یک نفر می‌تواند چهره خوبی نداشته باشد ولی راه خودش را پیدا کند.
ایران آرت: زهره نعیمی، متولد اول خرداد هزار و سیصد و هفتاد و پنج، در تهران است و کارشناسی ادبیات نمایشی دارد. در کارنامه هنری او می‌توان به مجموعه‌های تلویزیونی "چرخ و فلک"، "خانه امن" و همچنین فیلم کوتاه "تروما" اشاره کرد؛ بازیگری که در ابتدایِ راهِ پر هیجانِ بازیگری قرار دارد و احتمالا روزی به چهره ای آشنا برای مخاطبان دنیای تصویر تبدیل شود.
این بازیگر به بهانه پخش سریال "پرگار" از شبکه یک سیما، گفتگویی با مجله کولاک داشته که بخش‌هایی از آن را در ادامه می‌خوانید:
برای بازیگر شدن چه کارهایی انجام داده اید؟
خیلی کارها کرده ام، در مجموعه خانواده و دوستان من هیچ کس سمت هنر و هیچ فعالیت هنری نرفته بود. می خواهم بگویم، آشنا یا مشوقی به آن صورت نداشته ام. البته خانواده ام همیشه پشت و حامی من بوده اند، ولی هیچ لینکی نداشته ام و طبیعتا خیلی کار من سخت می شد، به علاوه اینکه من تهران نبودم و خانواده ام شهرستان زندگی می کردند، پس قطعا برای ورود به تهران هم مشکلات خاص خودم را داشتم، پس یک قدم از تمام آدم هایی که اینجا بودند هم عقب تر بودم.
صرفا به خاطر بازیگری به تهران آمدید؟
بله، صرفا به خاطر هدفم به تهران آمدم
سریال پرگار چه حرفی برای گفتن دارد؟
بیشتر به معضلات جامعه و مسئله خانواده می پردازد و محوریتی که هدف قرار داده، خانواده است. اینکه خیلی مشکلات وجود دارد که باعث می شود پایه خانواده ها سست شود و حتی بچه ها به راه های دیگری کشیده شوند. پیام اصلی که این سریال می تواند داشته باشد این است که هیچ چیزی در زندگی ارزش این را ندارد که آدم ها بخواهند به خاطر آن خودشان را اذیت کنند.
دوست داشتید با چه کسی در قرنطینه باشید؟
قطعا با پدر و مادرم و البته با "ناتالی پورتمن"، چون هم آشپزی اش خوب است و هم می تواند کلی به من بازیگری یاد بدهد.
علاقه‌مندی‌ها و تفریحات شما قبل از کرونا و امروز؟
فیلم دیدن، نوشتن و گوش کردن به موسیقی، این سه مورد را خیلی در دوران قرنطینه انجام داده ام و خیلی کمتر از اینها ورزش کردن. قبل از قرنطینه هم چون به شدت عاشق هیجان هستم، رفتن به شهربازی یکی از اولویت های زندگی من بود که خیلی بابت آن کیف می کردم.
اگر بازیگر نمی‌شدید، دوست داشتید چه کاره شوید؟
اگر بازیگر نمی شدم، دوست داشتم گلفروش شوم. دو مورد خیلی به من انرژی می دهد، حیوان ها، گل ها و گیاهان. من با آنها حرف می زنم و زندگی می کنم.
*در زمینه بازیگری الگو داشته یا دارید؟
آن اوایل داشته ام. تازه با جهان بازیگری آشنا شده بودم و خیلی فیلم های کلاسیک خارجی می دیدم و خیلی خیلی "مارلون براندو" را دوست داشتم، کارهایش را دنبال می کردم و اکت هایش را دوست داشتم، ولی الان دیگر الگویی ندارم و بیشتر به خودم فکر می کنم. اینکه خودم چه شکلی هستم و شکل کسی نباشم و بتوانم راه خودم را پیدا کنم.
خوش چهره بودن چقدر در پیشنهاد نقش به بازیگرها تاثیر دارد؟
خیلی کم اهمیت دارد و من خیلی از خوش چهره ها را می شناسم که آن اتفاق خوب برایشان نیفتاده و برای آنها چیزی جلو نرفته است. به نظر من برای بازیگری، چهره اهمیتی ندارد و یک نفر می تواند چهره خوبی نداشته باشد، ولی راه خودش را پیدا کند.
شما خوش چهره هستید؟
از نظر خودم بگویم؟ نه واقعا! زیبایی خیلی مسئله نسبی است و تعریف آدم ها از آن متفاوت است. به قول آقای حامد بهداد چه کسی اصلا تایید می کند زشت کیست و زیبا کیست و چه کسی تعیین می کند خوب و بد کدام است؟
نقشی بوده در میان فیلم های ایرانی که دوست داشته باشید شما آن را بازی کنید؟
دوست داشتم نقش خانم گلشیفته فراهانی را در فیلم میم مثل مادر بازی کنم.
دوست دارید چه هنری را جدا از بازیگری دنبال کنید؟
دوست داشتم رقص را تجربه کنم.
دوست دارید با آدم مشهور ازدواج کنید؟
شهرت هیچ وقت جزو ملاک های زندگی من نبوده است. من ملاک های دیگری دارم که اگر آنها را در یک آدم مشهور یا یک آدم دیگر ببینم، قطعا گزینه من خواهند بود.
چند شخصیت که دوست دارید از نزدیک ببینید؟
"هیتلر"، "ناتالی پورتمن"، "لارس فونتریه" و "ثور کریس همسورت".
