رابرت دنیرو و آن هاتاوی در یک فیلم تاریخی
کارگردان "به سوی ستارگان" برای ساخت فیلم جدیدش که یک درام تاریخی است تعدادی از ستارگان هالیوود را دور هم جمع می‌کند.
ایران آرت: رابرت دنیرو، اسکار آیزک، دونالد ساترلند و آن هاتاوی در فیلم "عصر آرماگدون" به کیت بلانشت پیوستند. جیمز گری کارگردان "به سوی ستارگان" این درام تاریخی را کارگردانی خواهد کرد.
این فیلم به زودی در بازار مجازی کن به پخش‌کنندگان آمریکایی می‌شود و توسط "وایلد بانچ" آن را در بازارهای بین‌المللی منتشر می‌کند. گری نویسنده و کارگردان این پروژه است و پس از "به سوی ستارگان" با بازی "برد پیت"، بار دیگر با "آرتی فیوچرز" همکاری خواهد کرد.
به گزارش 30نما، گری این درام را بر اساس خاطرات کودکی خود خلق و داستانی تاریخی را روایت می‌کند که دوستی و وفاداری را در کشوری به تصویر می‌کشد که در آستانه‌ی انتخاب "رونالد ریگان" به عنوان رئیس جمهور است. این فیلم با آثار قبلی فیلمساز بسیار متفاوت خواهد بود و گری امیدوار است که پس از مهیا شدن شرایط پس از کرونا، پروژه را در نیویورک فیلمبرداری کند.
گری می‌گوید: "هر فیلمی که می‌سازید متفاوت است، اما من سعی دارم کار انجام دهم که خلاف فیلم، تلخ، غریبانه، و عظیمی باشد که به تازگی کارگردانی کرده‌ام. مشتاقم فیلمی بسازم که در مورد مردم باشد، در مورد عواطف و روابط میان انسان‌ها، و می‌خواهم پر از مهربانی و لطافت باشد. از جهاتی، بله در مورد دوران کودکی من است، اما در واقع تمثیلی است از عشق خانوادگی در تمامی سطوح. من اعتقاد دارم که اغلب انسان‌ها تمام تلاششان را می‌کنند و در شرایط سخت کوتاه نمی‌آیند و این زیباست و به نظر من تکان‌دهنده."
فیلمساز در ادامه توضیح می‌دهد: "اتفاقی که برای من افتاد، اگر بسیار ساده بخواهم بگویم، این بود که در حدود ۱۱ سالگی به دردسر بزرگی افتادم، هرچند پسرها در فیلم ۱۲ ساله‌اند، و داستان در مورد انتقال من از مدارس عمومی به خصوصی است و دنیای برخورداران. این فیلم در مورد معنای این انتقال است و اینکه چقدر خوش‌بخت بوده‌ام، و اینکه دوستم چقدر تیره‌بخت و در مورد ایجاد این شکاف از نگاه من و او."
گری می‌گوید وقتی مردم به سالن‌های سینما بازگردند، تمایل دارند تحت تأثیر قرار بگیرند، و فیلم "عصر آرماگدون" چنین کاری می‌کند: "فیلم‌ها صمیمیت و روابط خانوادگی را بسیار خوب به تصویر می‌کشند، حتی بهتر از تئاتر، زیرا در بهترین حالت تئاتر مخاطب هنوز ۲۰ متر با بازیگر فاصله دارد. در سینما، نماهای کلوز-آپ قدرتی شگرف دارند. چیزی که من به دنبالش هستم اثری است که واقعاً تکان‌دهنده باشد."
