گپی با ملکه سریال‌های پربیننده/ نامرئی شوم به سراغ مریل استریپ می‌روم!
ستاره سریال "سرگذشت ندیمه" می‌گوید: بیننده‌ها عادت کرده‌اند من را در شخصیتی ببینند که از لحاظ احساسی و روحی با مسائل دست و پنجه نرم می‌کنم.
ایران آرت: الیزابت ماس، بازیگر امریکایی 37 ساله طی چند سال گذشته با نقش‌آفرینی شخصیت‌هایی که مورد تحسین جشنواره‌های تلویزیونی واقع شده‌اند، لقب "ملکه سریال‌های پربیننده" را به خود اختصاص داده است.
در سریال "بال غربی" شخصیت زویی بارتلت، دختر رییس‌جمهور را ایفا کرد، در سریال "مدمن" شخصیت پگی اولسون، منشی‌ای را بازی کرد که تبلیغ‌نویس می‌شود و در سریال "بالای دریاچه" نقش کارآگاه رابین گریفین را جلوی دوربین جین کمپیون و لی جرارد بازی کرد.
به گزارش اعتماد، در حال حاضر ماس شخصیت جون "آفرد" آزبورن را در سریال "سرگذشت ندیمه" ایفا می‌کند. سریالی که او یکی از تهیه‌کنندگانش هم هست. الیزابت ماس به تازگی در تازه‌ترین نسخه "مرد نامریی" به کارگردانی لی وانل که اقتباسی است از رمانی به همین نام نوشته اچ. جی. ولز، نویسنده انگلیسی، بازی کرده است.
در ادامه گفت‌وگوی مایکل هوگان را با الیزابت ماس درباره فیلم "مرد نامریی" و فصل چهارم سریال "سرگذشت ندیمه" می‌خوانید.
حضورتان در فیلم سینمایی "مرد نامریی" یک جور کوچ به نظر می‌رسد. این نقش چه جذابیتی برای شما داشت؟
همیشه عاشق فیلم‌های ژانر وحشت بوده‌ام و در خلوتم دلم می‌خواست آن دختری باشم که می‌دود و جیغ می‌کشد. این نقش نه تنها دویدن و جیغ کشیدن را پیشکشم می‌کند بلکه شخصیتی جالب بود که زیرساختی عمیق‌تر داشت.
داستان درباره زنی است که سعی دارد از رابطه‌ای اجباری و کنترل‌گر فرار کند. ایفای این نقش برای شما زود بود؟
قطعا. تفسیر لی وانل، نویسنده و کارگردان فیلم، این بود:"می‌شود داستان را از زاویه دید یک قربانی روایت کنی؟" چون هرگز این کار را نکرده‌اند. فکر می‌کنم این کارش خیلی درخشان بود و کاملا با این روزگار همخوانی دارد.
آیا ژانر فیلم‌های اینچنینی و "ما" به کارگردانی جوردن پیل که اتفاقا در آن هم نقش‌آفرینی کرده‌اید در باطن به مسائل اجتماعی- سیاسی می‌پردازند؟
این کاری است که بهترین فیلم‌های ژانر وحشت مثل "درخشش" و "جن‌گیر" انجام می‌دهند. این دست فیلم‌ها از آنچه در ظاهر می‌بینید، فراتر می‌روند. عنصر شگفت‌آور به این معناست که می‌توانند به آن مسائل بدون اینکه بیانیه‌ای اخلاقی به نظر بیاید، اشاره کنند. داستان‌های علمی- تخیلی هم این طور هستند؛ مثلا داستان "جاذبه" فقط درباره فضانوردها نیست و درباره اندوه و فقدان کودکی که از دست داده‌اید هم هست. زمانی که فیلم‌های ژانر لنزی می‌شوند تا با آنها مسائل و مشکلات را بنگرید، بهترین‌شان را عرضه کرده‌اند.
گفته‌اید که "مرد نامریی" یکی از پرچالش‌ترین نقش‌هایتان بوده است. این حرف را به خاطر مبارزه‌ها و صحنه‌های تعقیب و گریز زده‌اید؟
بیننده‌ها عادت کرده‌اند من را در شخصیتی ببینند که از لحاظ احساسی و روحی با مسائل دست و پنجه نرم می‌کنم بنابراین فکر می‌کنند، جنبه فیزیکی این نقش است که برایم سخت‌تر بوده است و در واقع درست هم می‌گویند! اما تا حد امکان هنرنمایی کردم و خیلی هم لذت بردم.
اگر یک روز کامل نامریی بودید، چکار می‌کردید؟
سراغ بازیگری که از ته دل تحسینش می‌کنم به لوکیشن فیلم یا سالن تئاتر می‌روم و او را از نزدیک تماشا می‌کنم. کسی مثل مریل استریپ را ببینم. امیدوارم این مصاحبه را نخواند و بخواهد ضابطه‌ای به کار ببندد! به هر حال، این کمترین خرابکاری است که می‌توانم انجام دهم. هر کار دیگری بخواهم در آن یک روز انجام بدهم از روی عجله و پنهانی است.
در چند سریال درام تلویزیونی تاریخ درخشیده‌اید. چطور این نقش‌ها را انتخاب می‌کنید؟
بخشی از آن به شانس مربوط است و بخش دیگرش غریزی است. اول و مهم‌تر از همه فیلمنامه را نگاه می‌کنم چون نوشتن تنها نکته‌ای است که اهمیت دارد. اگر یکدفعه ببینم، دارم جمله‌های دیالوگ‌ها را در ذهنم می‌گویم، نشانه‌ای خوب می‌شود و آن نقش را می‌پذیرم.
لباسی که در سریال "سرگذشت ندیمه" می‌پوشید، فرم اعتراضی فمنیست‌ها شده است. در این باره چه نظری دارید؟
به نمادی بدل شده که بزرگ‌تر از جهان سریال تلویزیونی است. وقتی می‌پوشمش، احساس افتخار می‌کنم. گاهی جون باید شنل بپوشد اما او ابرقهرمان نیست. او قدرت خاصی ندارد به جز دنبال کردن راه دلش و امتناع از تسلیم شدن.
در فهرست آرزوهای‌تان دوست دارید با چه کسی کار کنید؟
همیشه دوست داشتم با وس اندرسون، اسکورسیزی و برادران کوئن کار کنم. به تازگی با وس کار کردم اما خیلی دوست دارم دوباره با او همکاری کنم. البته کار کردن با کارگردان‌هایی پیش می‌آید که تحسین‌شان می‌کنم مثل جنیفر کنت و آلما هارل.
تا به حال دو جایزه امی و دو جایزه گلدن گلوب برنده شده‌اید. تندیس این جوایز را در کجا نگه می‌دارید؟
در واقع 3 گلدن گلوب برده‌ام. اما کی اینها را می‌شمارد؟ شوخی می‌کنم. در قفسه کتابخانه آپارتمانم هستند و کنار آنها یادگاری‌ها و خرت و پرت‌هایی از کارهایی است که انجام داده‌ام. احتمالا باید کمدی بهتر برای‌شان بگیرم مثلا یک کمد شیشه‌ای.
