حاشیه‌های انتخاباتی از زبان آقاکمال یا: چرا تبریزی برای کسی فیلم تبلیغاتی نمی‌سازد؟!
برآیند احساس برآمده از زیست مجازی آدم‌ها، موقتی و کاغذی شدن همه باورهای انسانی است که نمونه‌اش در تخیلات موهوم و تصورات بلندپروازانه برخی که در عین حال توخالی هم هست، جلوه می‌کند
ایران‌آرت: کمال تبریزی نقطه‌نظرش را درباره فضای اجتماعی، سیاسی که منجر شد، طیف گسترده‌ای در هنگام ثبت نام در وزارت کشور متقاضی نامزدی ریاست جمهوری شوند، مطرح کرد.
این کارگردان سینما در پاسخ به سوال ایسنا نوشته است: «اخیرا در یک صحبت دوستانه با یکی از رفقای نزدیک گفت وگو به اینجا رسید که حس و شهوت جاه طلبی در انسان از قوی‌ترین نیروهای انسانی است که باعث اغلب مصائب امروز و تاریخ بشری است! به نظر من اولین دلیل عمده و اصلی برای وضعیت پیش آمده مربوط به همین نیروی مخرب در وجود افراد است که به ناگاه از سوی هزاران نفر جلوه مهارنشده پیدا می‌کند و نفس سرکش، آنان را مهیای غروری می‌کند که به نظر حق طبیعی برسد اما در انظار عمومی و به واقع امری مضحک است! گرچه باید بپذیریم که نقص موجود در قانون انتخابات زمینه ساز تشویق و اقدام نابخردانه برخی است که طبیعتا با اصلاح منطقی قانون، مشکلات اینچنینی را برطرف خواهد نمود. قاعدتا کسی که از مسوولیت سنگین و طاقت فرسای ریاست جمهوری اطلاع کافی داشته باشد نباید به راحتی خود را آماده پذیرش آن بداند. بنابراین شاید بتوان از یک منظر افراد ثبت نام کننده را به دو دسته مشخص تقسیم کرد:
افرادی مسوولیت پذیر و متوجه نسبت به وضعیت فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جامعه که خود را موظف به در اختیار نهادن توانایی‌های خود در خدمت مردم می‌دانند و از همه امکانات بالفعل و بالقوه خود در مسیر پیشرفت همه جانبه کشور استفاده می‌کنند.
دوم کسانی که خواسته یا ناخواسته به دنبال نیازها و کمبودهای خویش هستند و درصدد ارضای امیال پایان ناپذیر خود در سایه قدرت به دست آمده تقریبا از هیچ اقدامی فروگذار نمی‌کنند! و معمولا در اثر حضور اشتباهی- تاریخی آنان سرنوشت ملتی به سوی تباهی و پسرفت! می‌رود و از این طریق موجد مصائبی جبران ناپذیر می‌گردند که گریبان جامعه را رها نمی‌کند!
وضعیت فعلی با توجه به زندگی عمده اغلب افراد در فضای مجازی باعث نوعی از تربیت اجتماعی و رفتارهای متفاوت و جدید نزد مردم به ویژه جوانان شده است. مجازی و غیر واقعی شدن بسیاری از نیازهای امروزی انسان‌ها، آنان را به سوی تلقی‌ها و کنش‌های عجیب و غریب می‌کشاند که بخشی از آن در موقعیت‌های عامیانه مثل انتخابات جلوه اینچنینی پیدا می‌کند.
در هر صورت باید پذیرفت که داده‌های صفر و یکی عصر حاضر تاثیر غیرقابل انکاری در حالات روانی و رفتاری همه رده‌های سنی جوامع گوناگون خواهد داشت و دور از انتظار نیست که در آینده‌ای نزدیک بحرانهای جدی و احتمالا ویرانگر محیط زندگی و موقعیت کنونی زیست بشری را تهدید کند.
برآیند احساس برآمده از زیست مجازی آدم‌ها، موقتی و کاغذی شدن همه باورهای انسانی است که نمونه‌اش در تخیلات موهوم و تصورات بلندپروازانه برخی که در عین حال توخالی هم هست، جلوه می‌کند و در یک مورد ساده و پذیرفته شده مثل انتخابات مردمی، وضعیت آشفته‌ای را به دنبال دارد که نشانه رنج آوری از سقوط اخلاقی و رواج بیماری‌های روحی و روانی در اقشار مختلف اجتماعی است!
با همه این احوال نباید شرایط اجتماعی و به ویژه سیاسی مقطع کنونی را از نظر دور داشت. عادت به دروغ و عادی شدن اختلاس‌های نجومی پی در پی به همراه نهادینه شدن بی ادبی در برخوردهای سیاسی و رواج فحاشی حتی در برخی از برنامه‌های تلویزیونی با سودای جذب مخاطب بیشتر!
همه دست به دست هم داده‌اند تا دیگران نیز با تصور غلط مشروعیت چنین وضعیتی اقدام به اعمال تقریبا مشابهی کنند که نتیجه بخشی از آن، اظهارات حیرت آور برخی از ثبت نام کنندگان در انتخابات است که به تصور جلب توجه آرای عمومی و به تقلید از شرایط سیاسی و اجتماعی انجام می‌شوند!»
تبریزی در پاسخ به سوال دوم مبنی بر اینکه ممکن است، فیلم تبلیغاتی نامزدی را بسازد؟ نوشت: «و سرانجام اینکه با توجه به نکات مورد اشاره و تصوری که به درست یا غلط در ذهن من برای امر خطیر انتخابات در زمینه‌های مختلف شکل گرفته است، شما نیز همچون دیگران به افرادی مثل من حق خواهید داد که تا اطلاع ثانوی خود را آلوده چنین جریاناتی نکنند! و سری را که درد نمی‌کند ! بیهوده دستمال نبندند!»
