حمله رضا ایرانمنش به فیلمنامه نویس‌ها/ پول می‌گیرند تا اراجیف بنویسند!
رضا ایرانمنش در مصاحبه‌ای به نقد تند فیلمنامه نویس‌ها پرداخت و گفت: به نویسنده پول می دهند و می گویند در مورد فلان چیز بنویسد، این گونه است که نویسنده خلاق ما می نشیند و یک مشت اراجیف می نویسد.
ایران آرت، رضا ایرانمنش بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در خصوص نقش هنرمندان در مطالبه گری اجتماعی و رساندن حرف مردم به گوش مسئولین گفت: اول باید پیگیر این باشیم که هنرمند درکشور ما چه جایگاهی دارد. ما هنوز بعد از 40 سال نتوانستیم یک سازوکار درست در جهت کرامت هنرمندان ایجاد کنیم، این که هنرمندان ما مانند مشاغل و صنوف دیگر امنیت شغلی داشته باشند.
وی افزود: درست است که فارغ التحصیلان زیادی داریم که بیکار هستند اما نکته ای که وجود دارد این است افرادی که هنر می خوانند از همان ابتدا می دانند که بعد از دانشگاه بیکار هستند و هیچ کاری برایشان وجود ندارد، در صورتی که همه با امید و آروز به دانشگاه رفتیم و همین نظام و کشور برای ما هزینه کرده است تا درس بخوانیم و به درد فردای این کشور بخوریم، اما می بینم که هیچ اتفاقی نیفتاده است و همه بیکار هستیم. مدرک دانشگاهی ما به هیچ دردی نخورده است و هیچ کجا به کارمان نیامده است.
به گزارش دانا، این بازیگر اظهار کرد: در ابتدای امر جایگاه درست و مشخصی را هنوز برای هنرمندان تعیین نکرده ایم. انحصاری کردن سینما و تلویزیون، آسیبی بود که دولت به هنرمندان زد؛ دولت این گونه خیال خودش را راحت کرده است؛ قبلا هر ارگانی وظایف و مسئولتیه ای مشخص شده ای داشت و هر کدام برای تولید آثار تلاش می کردند و هنرمندان نیز مشغول به کار می شدند، اما به یکباره سینما را خصوصی سازی کردند و سکان به دست افرادی افتاد که هنری نبودند و نیستند.
وی در ادامه عنوان کدر: به نویسنده پول می دهند و می گویند در مورد فلان چیز بنویسد، این گونه است که نویسنده خلاق ما می نشیند و یک مشت اراجیف می نویسد. یک نفر کارخانه دار، میدان دار، سرمایه دار یا اختلاسگر است و پای ماهواره نشسته است و سریال های ترکیه ای را با خانواده اش می بیند، فردا به نویسنده زنگ می زند و می گوید مثل فلان سریال ماهواره ای بنویسد؛ وقتی که هنرمند پشتوانه ای ندارد مجبور است برای امرار معاش و در صحنه ماندن آن پیشنهاد را بپذیرد.
رضا ایرانمنش در پایان گفت: هر فیلمی را که می بینیم، بازیگران و عواملش تکراری است، به تعداد انگشتان دست بازیگر داریم که کار می کنند و از این فیلم به آن فیلم می روند؛ قصه ها هم که هیچ سر و تهی ندارد، ذائقه مردم را به حدی پایین آورده اند که جای تاسف دارند.
