سام درخشانی: قاعدتاً جلف هستم!
او این روزها فیلم پرفروش و موفق «خوب، بد، جلف» را روی پرده سینماها دارد. فیلمی که به اعتقاد بسیاری از منتقدان زوج کمدی سام و پژمان (جمشیدی) را بیشتر از قبل تثبیت کرده است
ایران‌آرت: سام درخشانی از آن دست چهره‌های خوش اخلاق سینماست که همیشه با روی گشاده به پرسش‌های اهالی رسانه پاسخ می‌دهد، او این روزها فیلم پرفروش و موفق «خوب، بد، جلف» را روی پرده سینماها دارد. فیلمی که به اعتقاد بسیاری از منتقدان زوج کمدی سام و پژمان (جمشیدی) را بیشتر از قبل تثبیت کرده است.
به بهانه اکران موفق «خوب، بد، جلف»، جام جم آنلاین سراغ سام درخشانی رفته است.
آقای درخشانی قبل از این که وارد فضای فیلم «خوب،بد،جلف» شویم، دوست دارم درباره فعالیت این روزهایتان برایمان بگویید، گویا دوباره یک سریال تلویزیونی را در دست کار دارید.
بله،سریالی هست به نام «گسل»
کار آقای بذرافشان؟
بله دقیقا، سریال بسیار خوش‌ساختی است که مراحل تولید را می‌گذراند و برای پخش از شبکه سه سیما ساخته می‌شود و این که چه زمانی پخش خواهد شد را دیگر من در جریانش نیستم.
بدون این که داستان سریال به قول معروف لو برود، قدری درباره نقش‌تان در این مجموعه صحبت می‌کنید.
من نقش متفاوتی در این مجموعه دارم، یک محافظ یا به قول معروف بادیگارد معاون وزیر. سریال در مجموع یک کار کمدی با فضای اجتماعی ـ سیاسی است و فکر می‌کنم مورد اقبال بینندگان تلویزیون قرار گیرد.
برویم سراغ فیلم پرفروش اکران نوروزی، الان شما آدم خوبه هستید یا آدم بده یا آدم جلفه؟
(می خندد) قاعدتا جلفه من هستم، حالا باز برای محکم کاری از کارگردان بپرسید(می خندد)
زمان برپایی جشنواره فیلم فجر که برای نخستین بار «خوب، بد، جلف» را تماشا کردیم، درباره پرفروش شدن آن با هم گپ خودمانی و به قول معروف سرپایی داشتیم، واقعا دلیل این فروش بالای ده میلیارد تومان چیست؟
مجموعه‌ای از عوامل در این زمینه تاثیرگذار هست، اسم، پیشینه آدم‌هایی که در فیلم حضور دارند، پیشینه خود قصه، داستان فیلم یک گذشته و عقبه‌ای دارد از سریال پژمان می‌آید. با این که از آن سریال فقط پژمان جمشیدی آمده است آن هم با اسم و رسم واقعی خودش، خب مردم یک تصور خوبی نسبت به آن سریال داشتند، از طرفی اسم پیمان قاسمخانی به عنوان کارگردان و فیلمنامه نویس هم قطعا در این زمینه مهم بوده است.تیم تولید و بازی هم همچنین، به غیر از من که دارم درس پس می‌دهم، اساتید گرامی آقایان رضا رویگری، مجید مظفری، خانم ویشکا آسایش، حمید فرخ نژاد و ... تماشاگران را به سینما می‌کشانند.
اگرچه من خودم فیلم تان را یک کمدی خوش ساخت و خوب می‌دانم، ولی برخی منتقدان این موضوع را مطرح کردند که خوب، بدف جلف دغدغه ندارد و ...
ببینید من موافق این نگاه نیستم، خود من در خانه وقتی فیلم می‌بینم ناخودآگاه سمت فیلم‌های کمدی می‌روم، چرا؟ چون زندگی روزمره آنقدر گرفتاری و کشمکش و اعصاب خردی دارد که واقعا مردم نیاز به یک استراحت ذهنی دارند، واقعا خیلی کم پیش می‌آید یک فیلم اجتماعی تلخ ببینم اگر هم ببینم بلافاصله باید دو تا کمدی بینم تا تاثیر آن را بشورد! ( می‌خندد) جامعه ما امروز بیشتر از هر زمانی نیاز به شوخی و کمدی دارد، این که یک ساعت، یک ساعت و نیم، مردم بیایند و بدون دغدغه فیلم ببینند و حالشان خوب شود.
البته کمدی ساختن هم در شرایط کنونی آنقدرها ساده نیست و دشواری‌های فراوانی دارد؟
بله ما فیلمنامه کمدی واقعا کم داریم.
چرا؟
چون ظرفیت پذیرش و شوخی نیست، با این که می‌گوییم مردم ایران خیلی شوخ طبع هستند اما دست کم در حوزه تصویر بارها دیده ایم که با هر صنفی شوخی می‌کنیم سریع همه جا صدای اعتراض بلند می‌شود. در همین فیلم خوب، بد، جلف رفتیم سراغ خودمان و با خودمان شوخی کردیم، باز برخی از مردم یا دوستان و آشنایان فیلم را که می‌دیدند به من می‌گفتند ناراحت نشدید؟! این طوری با شما شوخی شده است! واقعا امیدوارم قدری این سعه صدر در برابر شوخی و انتقاد در جامعه مان بیشتر شود.
