پیشنهاد جالب خالق پدرخوانده برای آینده سینما

فرانسیس فورد کوپولا برای آینده سینما "فیلم‌های زنده" را توصیه می‌کند، موضوعی که سال‌ها قبل خودش آن را تجربه کرد.

ایران آرت: کارگردان بزرگ سینما فرانسیس فورد کوپولا که آثار فراموش‌نشدنی چون سه‌گانه "پدرخوانده" و "اینک آخرالزمان" را در کارنامه دارد، در گفت‌وگوی تازه‌ای با "رولینگ استون" به موضوعی اشاره کرده است که می‌تواند گام بعدی در عرصه فیلم‌سازی و آینده سینما باشد.

این گام بعدی برای کوپولا ارائه فیلم‌های "زنده" است، موضوعی که سال‌ها قبل خودش آن را تجربه کرد و به شکل زنده فیلمی را برای تماشاگران خاصی در یک سالن، کارگردانی کرد و نمایش داد! به هر حال بر اساس توضیح‌های تازه کوپولا هم می‌توان به این جمع‌بندی رسید که چنین اثری واقعاً می‌تواند برای سینمادوستان واقعی، حکم یک ضیافت تمام‌عیار را داشته باشد و البته که تجربه‌ای واقعاً نو به شمار می‌رود.

کوپولا چنین توضیح می‌دهد: "درباره تئاتر یا تلویزیون زنده صحبت نمی‌کنم چون آن‌ها ماهیت خاص خودشان را دارند. من از سینما می‌گویم که بر اساس فیلم‌برداری و تصویر شکل می‌گیرد و بلافاصله عیار و ماهیتش قابل تشخیص است. فکر می‌کنم ارزشش را دارد که ببینیم سینمای حقیقی می‌تواند با تصویربرداری و تدوین هم‌زمان و آنلاین در یک قالب زنده شکل بگیرد. منظورم فیلم‌هایی است که اساتید سینما در این روزگار می‌سازند؛‌ هنرمندانی که این روزها به ساخت مجموعه‌های تلویزیونی یا فیلم‌های فرنچایزی پناه برده‌اند و می‌توانند با ایده‌های خودشان از پس این تجربه‌های تک‌نمایشی و تکرارنشدنی برآیند."

به گزارش هنروتجربه، همان طور که اشاره شد این نخستین باری نیست که کوپولا درباره مفهوم سینمای زنده صحبت می‌کند و باید گفت که اصلاً ایده نویی هم نیست. اما خود کوپولا در سال ۲۰۱۴ این ایده را محک زد و پیش از آن، با فیلم ترسناک تجربی‌اش "مابین" / Twixt در رویداد "کامیک‌کان" سال ۲۰۱۱ تجربه‌هایی کرده و توری برپا کرده بود. البته ایده "فیلم‌های زنده" هم درست مثل تمام ایده‌های انقلابی که روزی در ابتدای راه بودند و بعدها شکل نهایی‌شان را پیدا کردند، واقعاً پیشنهاد وسوسه‌انگیزی به نظر می‌رسند؛ و به‌سادگی می‌شود درک کرد که چرا کوپولا این قدر مجذوب آینده‌ای برای سینما شده است که در آن تماشاگران بتوانند در زمان واقعی شاهد ساخته شدن فیلمی باشند.

تصور این‌که سینماگرانی چون کریستوفر نولان، استیون اسپیلبرگ، آلفونسو کوارون یا حتی خود کوپولا بتوانند بازیگران را در صحنه‌ای کارگردانی کنند و ما هم‌زمان شاهد خروجی‌ای باشیم که فقط یک بار روی می‌دهد، و هم‌زمان با موسیقی‌ای که در لحظه نواخته می‌شود و تدوینی که در آنِ واحد صورت می‌گیرد، واقعاً هیجان‌انگیز است و البته که بسیار دشوار خواهد بود تصور روی ندادن اشتباه یا مشکلی. اما به لطف پیشرفت‌های فناوری هر چیزی ممکن است و به‌خوبی می‌دانیم که خیلی از واقعیت‌های مسلم امروز، در گذشته حکم رؤیاها یا بلندپروازی‌های دست‌نیافتنی را داشته‌اند.