گمانهزنی ایرانآرت در پی خبری که درباره برنامه نود منتشر شد
وزیر سابق فرهنگ و ارشاد، میز عادل فردوسیپور را از هندوانهفروش رباطکریمی پس میگیرد؟
ما در ایرانآرت فکر میکنیم وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی، با انگیزههای شخصیاش علیه سازمان صدا و سیما، میتواند قهرمان بازیای باشد که فردوسیپور هوشمندانه به راه انداخته
ایرانآرت، صابر محمدی: وقتی روزنامه گل، گزارش کوتاهی را به همراه یک عکس از یکی از مخاطبانش دریافت کرد و دیروز آن را در صفحه یکاش قرار داد، حتما میدانست انتشار آن با موجی از واکنشها همراه خواهد بود. این روزنامه، چنانچه دیروز هم در ایرانآرت خواندید، تصویری منتشر کرد که در آن میز معروف عادل فردوسیپور در برنامه توقیفشده نود به تصویر کشیده شده بود منتها در یک هندوانهفروشی. همان طور که میدانید، این میز ظاهرا به دست اوراقچیهای سازمان صدا و سیما به هندوانهفروشی در رباطکریم فروخته شده است.
انتشار این تصویر، آغاز ماجرا بود؛ مشخص بود که واکنشها در اعتراض به این سهلانگاری صداوسیماییها خواهد بود و دوباره پسزمینه حمایت از عادل فردوسی پور و برند معتبر نود را داغ خواهد کرد. ابتدا پرویز پرستویی، همان طور که از او انتظار می رفت در حمایت از فردوسی پور نوشت؛ بازیگری که اصولا از چنین فرصتهایی که می تواند به انتقادی اجتماعی را مطرح کند، نمیگذرد. یادداشت او را در ایرانآرت و با کلیک روی تیتر میتوانید بخوانید: «میز فردوسیپور به هندوانهفروش فروخته شد!/ واکنش پرویز پرستویی».
پس از پرستویی هم نوبت به واکنش تیزهوشانه احسان کرمی، بازیگر تئاتر، مجری تلویزیون و صداپیشه رسید. او در اینستاگرامش در واکنش به فروش میز فردوسیپور نوشت: ««از پشت این میز هیچوقت کلاه مردم برداشته نشد، حتی الان مرد هندوانه فروش، هندوانه هاشو به شرط چاقو میفروشه.» اشاره او به جملهای بود که هندوانهفروش اهل رباط کریم، روی میزی که از اهالی صداوسیما خریده نوشته است:
با وجود این اعتراض ها، کمتر کسی فکر می کرد خود فردوسی پور هم وارد میدان این واکنش ها شود. او که دیروز، به عنوان نخستین حضور رسمی اش در مراسمی عمومی پس از کناررفتن از نود در نشست اهالی رسانه با رییس کمیته ملی المپیک حاضر شده بود، در این باره حرف زد.
هر چند با دقت به نوع واکنش او و اینکه این حرف ها با اشاره به چه سخنانی به زبان آورده، متوجه می شویم، که او باز هم به عنوان ژورنالیستی باهوش، کنایه اش را در لوای پاسخ به یک مسوول گنجانده است تا خودش را به ناگهان وسط معرکه نینداخته و غرورش را خرج نکرده باشد. هر چند وقتی پای برندی بیست ساله به عنوان نود به میان می آید، لابد او هم غرورش را کنار می گذارد و از این حیثیت رسانه ای دفاع می کند. روزنامه خبرورزشی نوشت: «امروز (دیروز دوشنبه) در جلسهای که با حضور صالحیامیری در کمیته ملی المپیک و با حضور مدیران رسانهای برگزار شد، عادل فردوسیپور در بخشی از صحبتهایش با جملهای طعنهآمیز گفت: آقای صالحیامیری بهتر است میز برنامه «نود» را از هندوانه فروش بخریم و آن را در موزه ورزش نگهداری کنیم». اما خبرورزشی ننوشت که فردوسی پور این حرف را بی مقدمه نزده و در واقع پس از اینکه صالحی امیری گفته: «دوستان رسانه ای اثری اگر دارند به موزه ورزش اهدا کنند»، سر ضرب و هوشمندانه چنین سخنی را به زبان آورده؛ حالا که برای موزه ورزش از اهالی رسانه اثری می خواهید، این هم میز نود نزد یک هندوانه فروش. و در چه روزی خبر استفاده این میز در هندوانه فروشی منتشر شده بود و در چه روزی رییس کمیته ملی المپیک این پاس گل را برای فردوسی پورِ باهوش و همیشه حاضر جواب ارسال کرده است.
حالا باید منتظر ماند و دید، صالحی امیری که پیش از این او را در قامت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم دیده بودیم، واقعا به خواسته طعنه آلود فردوسی پور تن می دهد و این کار را می کند یا نه؟ ما در ایران آرت فکر می کنیم صالحی امیری حتی با انگیزه های شخصی، به عنوان کسی که بارها عملکردش چه در زمان وزارتش بر فرهنگ و ارشادی ها و چه پس از جلوسش بر صندلی رسایت کمیته ملی المپیک، بی رحمانه از سوی صداوسیما نقد شده، می تواند قهرمان این بازی باشد. خرجش هم یک تماس با روزنامه گل و پیدا کردن هندوانه فروش رباط کریمی و خریدن میز نود از اوست؛ احتمال با مبلغی کمی بیشتر از آنچه آقای هندوانه فروش بابت میز به اسقاطچیهای تلویزیون داده است.