پیش‌بینی نزدیک به واقعیت دو منتقد از جوایز اسکار 2019
اسکات فاینبرگ و تاد مکارتی منتقد و تحلیل‌گر ارشد نشریه هالیوود ریپورتر، برندگان بخش‌های مختلف نود و یکمین دوره جوایز اسکار را پیش‌بینی کرده‌اند.
ایران آرت: نود و یکمین دوره جوایز اسکار در حالی بامداد دوشنبه آینده در دالبی تیه‌تر در هالیوود، لس آنجلس، کالیفرنیا برگزار می‌شود که فیلم سیاه‌وسفید "رُما" به کارگردانی آلفونسو کوارون فیلمساز مکزیکی و کمدی تاریخی "سوگلی" ساخته یورگوس لانتیموس فیلمساز یونانی، هر یک در 10 بخش شانس دریافت جوایز را دارند.
"ستاره‌ای متولد می‌شود" به کارگردانی برادلی کوپر و "معاون" ساخته آدام مکی، هر یک با هشت نامزدی در رده بعدی پیشتازان نامزدهای جوایز اسکار هستند. از سوی دیگر، "بلک پنتر" از شرکت‌های دیزنی و مارول هفت نامزدی کسب کرده است. "کو کلاکس کلان سیاه‌پوست" در شش بخش و "حماسه کولی" و "کتاب سبز" هر یک در پنج بخش نامزد شده‌اند. "اولین انسان" به کارگردانی دامین شازل و "مری پاپینز بازمی‌گردد" ساخته راب مارشال نیز هر کدام در چهار بخش نامزد هستند.
اسکات فاینبرگ و تاد مکارتی منتقدان و تحلیل‌گران ارشد نشریه هالیوود ریپورتر مانند هر سال در فاصله چند روز به برگزاری مراسم اسکار برندگان بخش‌های مختلف را پیش‌بینی کرده‌اند که در ادامه بخش‌هایی از گزارش آن‌ها را می‌خوانید.
بهترین فیلم
برنده می‌شود: "رُما"
"رُما" و "کتاب سبز" فیلم‌های پیشتاز این بخش هر یک در فصل جوایز سینمایی جایزه‌های مهمی گرفته‌اند (جایزه انجمن کارگردانان آمریکا، بفتا و انتخاب منتقدان برای "رُما" و جایزه انجمن تهیه‌کنندگان آمریکا و گلدن گلوب برای "کتاب سبز")، اما نظرها درباره دو فیلم متفاوت است ("رُما" در صورت پیروزی، اولین فیلم انگلیسی‌زبان یا نت‌فلیکس خواهد بود و "کتاب سبز" گرفتار مسائل حاشیه‌ای شده است). رأی‌دهنده‌های آکادمی معمولاً فیلمی را ترجیح می‌دهند که بیشتر مردم آن را پسندیده باشند و از این جهت شاید به سمت دیگر نامزدهای این بخش بچرخند: "کو کلاکس کلان سیاه‌پوست" در موقعیت زمانی مناسبی ساخته شده است (فیلم در جوایز انجمن بازیگران آمریکا نامزد جایزه بهترین گروه بازیگری بود و در جوایز اسکار نیز در بخش‌های کارگردانی، بازیگری، فیلمنامه و تدوین و... نامزد است)؛ فیلم محبوب تماشاگران "ستاره‌ای متولد می‌شود" (که به‌جز جوایز سالانه جامعه جلوه‌های تصویری از سوی تمام انجمن‌های سینمایی نامزد دریافت جایزه بود)؛ فیلم تاریخ‌ساز "بلک پنتر" (برنده جوایز انجمن بازیگران آمریکا و انجمن طراحان هنری آمریکا)؛ فیلم "حماسه کولی" که در سطح بین‌المللی محبوب است (برنده جوایز ادی، تدوینگران صدا و جامعه صدا)؛ فیلم بریتانیاییِ بامزه "سوگلی" (برنده جوایز ادی و انجمن طراحان هنری آمریکا) یا "معاون" که قواعد ژانر را به هم زده است (برنده جایزه MUHS). با این حال، در نهایت فکر می‌کنم آکادمی که هیچ‌وقت به‌اندازه الان خارج از آمریکا عضو نداشته است، آمادگی دارد حرکتی تاریخی انجام بدهد و جایزه اصلی خود را به فیلمی بدهد که زیرنویس دارد.
باید برنده شود: "رُما"
هرچند ابتدا "معاون" را انتخاب کرده بودم، اما اکنون به دو دلیل "رُما" را انتخاب می‌کنم: با نگاهی فراتر می‌توان این‌طور برداشت کرد که فیلم آلفونسو کوارون که بر مبنای دوران کودکی او در مکزیکو سیتی ساخته شده است، به‌عنوان فیلمی با ماندگاری بیشتر، غلبه خواهد کرد؛ و دوست دارم این مسئله جا بیفتد که یک فیلم خارجی‌زبان در صورت شایستگی می‌تواند برنده جایزه اصلی اسکار شود.
بهترین کارگردانی
برنده می‌شود: آلفونسو کوارون برای "رُما"
آیا این جایزه برای پنجمین بار در شش سال گذشته به یک مکزیکی می‌رسد (آلفونسو کوارون برای فیلم بسیار شخصی "رُما" پیش از این جوایز انجمن کارگردانان آمریکا، گلدن گلوب و بفتا را گرفته است) یا برای اولین به یک فیلمساز سیاه‌پوست اعطاء می‌شود (اسپایک لی سینماگر پیشگام، برای فیلمی که مانند بهترین آثار اولیه او بر نزاع نژادی در آمریکا متمرکز است)؟ هر دو مرد به‌سختی و به شکلی تأثیرگذار تلاش کرده‌اند. همه نشانه‌ها از پیروزی کوارون حکایت دارد، اما این نکته که او این اواخر برنده اسکار شده است (پنج سال پیش برای "جاذبه")، در حالی که لی هیچ‌وقت (حداقل در بخش رقابتی) برنده نشده است، ممکن است اتفاق دیگری را رقم بزند.
باید برنده شود: آلفونسو کوارون برای "رُما"
به اعتقاد من برنده اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردان تقریباً همیشه باید یکی باشد، و تردیدی نیست که آلفونسو کوارون در "رُما" همه چیز را کنار هم قرار داده است، یک پانورامای شاعرانه که استادانه زندگی‌نامه شخصی، تاریخ، سیاست، جامعه‌شناسی و درام شخصیِ عمیق را با هم آمیخته است.
بهترین بازیگر مرد
برنده می‌شود: رامی مالک برای "حماسه کولی"
ابتدا به نظر می‌رسید کریستین بیل برای بازی در نقش دیک چنی معاون اسبق رئیس جمهور آمریکا در فیلم "معاون" هفتمین بازیگری خواهد شد که هم در نقش اصلی و هم در نقش مکمل جایزه اسکار گرفته است، اما رامی مالک که برای بازی در نقش فردی مرکوری خواننده فقید گروه کویین در فیلم "حماسه کولی" برای اولین بار نامزد اسکار شده، بیل را در جوایز انجمن بازیگران آمریکا و بفتا (بعد از این که هر دو برنده جایزه گلدن گلوب شدند و بیل جایزه انتخاب منتقدان را دریافت کرد) شکست داد و جایگاه خود را در بخش بهترین بازیگر مرد مستحکم کرد. با توجه به محبوبیت دو فیلم "ستاره‌ای متولد می‌شود" و "کتاب سبز" نمی‌توان به ترتیب برادلی کوپر و ویگو مورتنسن را از محاسبات خارج کرد، اما پیروزی هر کدام از آن‌ها غافلگیرکننده خواهد بود.
باید برنده شود: کریستین بیل برای "معاون"
کریستین بیل در فیلم زندگی‌نامه‌ای و کمدی تراژیک آدام مکی، در ایفای نقش شخصیتی بوقلمون‌صفت، به استانداردهای جدیدی در بازیگری دست پیدا کرده است. چیزی که می‌توانست تصویری سطحی از کار دربیاید، با حضور استثنایی بیل در نقش شخصیتی با توانایی‌های محدود که فراتر از انتظار عمل می‌کند، به سطحی رفیع رسیده است.
بهترین بازیگر زن
برنده می‌شود: گلن کلوز برای "همسر"
آیا یک بازیگر باسابقه و مورد احترام که سال‌ها پیش از این باید جایزه می‌گرفت، این امکان را دارد که برای یک نقش‌آفرینی خیلی خوب برنده اسکار شود، آن هم در شرایطی که کار او تنها نامزدی اسکار آن فیلم را به همراه داشته است؟ جولین مور چهار سال پیش برای فیلم "همچنان آلیس" از شرکت سونی کلسیکس این کار را کرد، و گلن کلوز – تنها بازیگرِ همچنان در قید حیات، با بیشترین نامزدی اسکار که هنوز برنده نشده است، با شش نامزدی در سال‌های قبل و شش شکست – امسال در موقعیتی قرار دارد که با فیلم "همسر" بار دیگر چنین کاری را انجام بدهد. با این حال، قطعاً نمی‌توان ستاره‌های دو فیلم نامزد اسکار بهترین فیلم یعنی الیویا کلمن ("سوگلی") - که در جوایز بفتا برنده شد - و لیدی گاگا ("ستاره‌ای متولد می‌شود") - که در جوایز انتخاب منتقدان به‌طور مشترک با کلوز برنده شد – را از دور خارج کرد.
باید برنده شود: ملیسا مکارتی برای "هیچ‌وقت می‌توانی من را ببخشی؟"
خیلی بازیگران نقش‌های کمدی هستند که تلاش می‌کنند در نقش‌های جدی و عمیق ظاهر شوند، و نتیجه کار متفاوت بوده است، اما نمی‌توانم کسی را تصور کنم که بیش از ملیسا مکارتی در نقش لی ایزریل نویسنده جاعل ادبی در "هیچ‌وقت می‌توانی من را ببخشی؟"، این چنین دراماتیک و موفق، از یک لوده تا شخصیتی کاملاً قانع‌کننده و راحت تغییر کرده باشد.
بهترین بازیگر مرد مکمل
برنده می‌شود: ماهرشالا علی، "کتاب سبز"
بعضی‌ها دوست دارند سام الیوت ("ستاره‌ای متولد می‌شود") بازیگر کهنه‌کار تندیس طلایی را بگیرد. ریچارد ای. گرانت بازیگر فوق‌العاده نقش‌های مکمل هم به‌واسطه جذابیت کارش در فیلم "هیچ‌وقت می‌توانی من را ببخشی؟" می‌تواند به جایزه برسد. و هرچند حضور ماهرشالا علی برای "کتاب سبز" در بخش بهترین بازیگر مرد مکمل با انتقادهایی روبرو شد، اما همه شواهد – از جمله دریافت جایزه انتخاب منتقدان، گلدن گلوب و بفتا – از این نشان دارد که او برای دومین بار در سه سال گذشته در این بخش برنده اسکار می‌شود (او اولین با "مهتاب" جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد مکمل را دریافت کرد).
باید برنده شود: ریچارد ای. گرانت، "هیچ‌وقت می‌توانی من را ببخشی؟"
ریچارد ای. گرانت همیشه اسرارآمیز بوده است. او در این فیلم عالی است و در عین حال سال‌ها به نظر از رادار خارج بوده است. خب، او بازگشته و در "هیچ‌وقت می‌توانی من را ببخشی؟" در نقش فرد دست راست لی ایزریل، جلوه‌ای بسیار سرگرم‌کننده و ماندگار دارد.
بهترین بازیگر زن مکمل
برنده می‌شود: ایمی آدامز برای "معاون"
این درست که رجینا کینگ برای "اگر بیل استریت زبان داشت" برنده جایزه گلدن گلوب و انتخاب منتقدان شد (که هر دو با رأی خبرنگارانی انتخاب می‌شوند که هیچ‌کدام عضو آکادمی نیستند)، اما او در جوایز انجمن بازیگران آمریکا یا بفتا نامزد نشد (و در تاریخ جوایز آکادمی علوم و هنرهای سینمایی تنها یک نفر هست که بدون نامزدی در جوایز انجمن بازیگران یا بفتا برنده اسکار شده است). ریچل وایس برای "سوگلی" جایزه بفتا را گرفت، اما بی‌تردید بریتانیایی بودن او کمک کرد این جایزه را دریافت کند و از این جهت شکست دادن اما استون هم‌بازی‌اش در "سوگلی" در خارج از بریتانیا کار سخت‌تری است. دو نفر دیگر می‌مانند: مارینا دی تاویرا بازیگر تازه‌کار که برای "رُما" در بخش بهترین بازیگر زن مکمل نامزد شده است و ایمی آدامز، ("معاون") ساقدوش همیشگی جوایز اسکار.
باید برنده شود: ایمی آدامز برای "معاون"
بخش بسیار سختی است که در آن شاهد نقش‌آفرینی‌هایی با شکل‌های بسیار متفاوت هستیم؛ دو نفری که برای "سوگلی" نامزد شده‌اند کارشان به‌قدری به هم نزدیک است که غیرممکن است یک نفر از آن را بتوان به دیگری ترجیح داد. من به خاطر اسکارهایی که ایمی آدامز پیش از این باید می‌گرفت و نگرفت و حضور جذابش در نقش لین چنی از او حمایت می‌کنم.
بهترین فیلمنامه غیراقتباسی
برنده می‌شود: دبرا دیویس و تونی مک‌نامارا برای "سوگلی"
بعضی‌ها دوست دارند پل شریدر فیلمنامه‌نویس و کارگردان باسابقه که برای اولین بار نامزد اسکار شده است برای "فرست ریفورمد" ("اولین اصلاح‌شده") جایزه بگیرد. آدام مکی سه سال پیش برای "کسری بزرگ" که به‌اندازه "معاون" فیلمنامه‌ای عجیب‌وغریب داشت این جایزه را برد. فیلم‌های غیرانگلیسی‌زبان پیش از این نیز در بخش بهترین فیلمنامه غیراقتباسی اسکار گرفته‌اند. این اتفاق آخرین بار با "با او حرف بزن" پدرو آلمودوار روی داد، پس آلفونسو کوارون نیز با "رُما" در این بخش شانس دریافت جایزه را دارد، اما رقبای اصلی پیتر فارلی، نیک واله‌لونگا و برایان هیز کری برای "کتاب سبز" و دبرا دیویس و تونی مک‌نامارا برای "سوگلی" هستند که هر دو فیلم فیلمنامه‌هایی پر از دیالوگ و بامزه دارند. اولی گلدن گلوب گرفت و دومی برنده جایزه بفتا شد.
باید برنده شود: آدام مکی برای "معاون"
در این بخش هم رقابت بسیار نزدیک است. هر کدام از نامزدها قوی هستند و هر یک به نوبه خود حال و هوایی سیاسی دارند. "سوگلی" شاید صحنه به صحنه نیرومند باشد، اما همچنان پایانی فوق‌العاده ندارد، پس من با "معاون" می‌مانم که در تمام مدت بی‌پروا، زیرک و هوشیار است.
بهترین فیلمنامه اقتباسی
برنده می‌شود: چارلی واکتل، دیوید رابینوویتز، کوین ویلمات و اسپایک لی برای "کو کلاکس کلان سیاه‌پوست"
در این بخش "ترانه باستر اسکراگز" جوئل و ایتن کوئن را فراموش کنید. اینجا رقابت بین "هیچ‌وقت می‌توانی من را ببخشی؟" برنده غافلگیرکننده جایزه انجمن نویسندگان آمریکا که از روی کتاب خاطرات لی ایزریل اقتباس شده است؛ "ستاره‌ای متولد می‌شود" که بر مبنای فیلمنامه‌های قبل از خود نوشته شده است؛ "اگر بیل استریت زبان داشت" که اقتباسی از رمان معروف جیمز بالدوین است؛ و "کو کلاکس کلان سیاه‌پوست" است. فیلمنامه آخر که از روی زندگی‌نامه کارآگاه ران استال‌ورث نوشته شده است، شاید از بقیه کم‌تر معروف باشد، اما برنده جایزه بفتا شد و اسپایک لی را در این بخش هم نامزد کرد.
باید برنده شود: نیکول هولوفسنر و جف ویتی برای "هیچ‌وقت می‌توانی من را ببخشی؟"
اگر به قواعد اولیه فیلمنامه‌نویسی اعتقاد داشته باشید در این بخش برخلاف بخش قبلی جای بحث زیادی نیست. "هیچ‌وقت می‌توانی من را ببخشی؟" ساختاری عالی دارد. قوس دراماتیک شخصیت‌ها بسیار محکم است. دیالوگ‌ها بامزه است و به شخصیت‌ها می‌آید و فرصتی دوست‌داشتنی به بازیگران می‌دهد که همدیگر را دست بیندازند.
بهترین فیلم بلند انیمیشن
برنده می‌شود: "اسپایدرمن: در اسپایدرورس"
در 11 سال گذشته تنها یک فیلم برنده این بخش تولید دیزنی یا پیکسار نبوده است (آن‌ها فیلم‌های فوق‌العاده می‌سازند و در میان رأی‌دهنده‌های آکادمی طرفداران زیادی دارند). به همین دلیل پیروزی "اسپایدرمن: در اسپایدرورس" از شرکت سونی بر "شگفت‌انگیزان 2" (پیکسار) و "رالف اینترنت را خراب می‌کند" (دیزنی) – که یکی دنباله فیلم برنده اسکار سال 2005 و دومی دنباله فیلم نامزد اسکار 2013 است – جای تأمل دارد، اما با توجه به این که "اسپایدرمن: در اسپایدرورس" پیش از این بیشتر جوایز سینمایی شامل جایزه انی، حلقه منتقدان فیلم نیویورک و لس آنجلس، انتخاب منتقدان، گلدن گلوب، بفتا، انجمن تهیه‌کنندگان آمریکا و... را گرفته است، شکست دادن آن نامحتمل به نظر می‌رسد.
باید برنده شود: "اسپایدرمن: در اسپایدرورس"
یک سال پیش اگر به این فکر می‌کردم که 12 ماه بعد به چیزی که به اسپایدرمن مربوط می‌شود رأی خواهم داد خنده‌ام می‌گرفت، یا حتی این که به دیدن فیلمی بروم که اسپایدرمن در آن باشد، اما ما اینجا هستیم و "اسپایدرمن: در اسپایدرورس" عملاً تمام جوایز سینمایی را درو کرده و حقش هم بوده است. این فیلم قدم بزرگی برداشته است.
بهترین فیلم خارجی‌زبان
برنده می‌شود: "رُما"، آلفونسو کوارون (مکزیک)
"جنگ سرد" پاول پاولیکوفسکی از لهستان طرفداران خودش را دارد و به همین دلیل در بخش‌های کارگردانی و فیلمبرداری هم نامزد شده است، اما دیگر فیلم سیاه‌وسفید، "رُما" آلفونسو کوارون از مکزیک باید این جایزه را بگیرد. پیش از این چهار فیلم غیرانگلیسی‌زبان دیگر هم‌زمان نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم و بهترین فیلم خارجی‌زبان بوده‌اند" "زد"، "زندگی زیباست"، "ببر غران، اژدهای پنهان" و "عشق".
باید برنده شود: "رُما"، آلفونسو کوارون (مکزیک)
اگر من رأی می‌دادم و حس می‌کردم "رُما" اسکار بهترین فیلم را می‌گیرد در این بخش به "جنگ سرد" رأی می‌دادم، اما در یک رقابت شرافتمندانه سینمایی، فیلم چشمگیر، شاعرانه، درخشان و چندبعدی کوارون یک سر و گردن از بقیه رقبا بالاتر است.
"آربی‌جی"
پیش‌بینی برندگان دیگر بخش‌ها
بهترین مستند بلند: "آربی‌جی" به کارگردانی بتسی وست
بهترین فیلمبرداری: "رُما"، آلفونسو کوارون
بهترین طراحی لباس: "بلک پنتر"، روث ای. کارتر
بهترین تدوین: "حماسه کولی"، جان آتمن
بهترین چهره‌پردازی و مو: "معاون"، کیت بیسکو، پاتریشیا دی‌هنی، گرگ کانم، کریس گالاهر
بهترین طراحی صحنه: "سوگلی"، فیونا کرامبی، آلیس فلتن
بهترین موسیقی: "اگر بیل استریت زبان داشت"، نیکلاس بریتل
بهترین ترانه: "سطحی" (لیدی گاگا، مارک رانسن، آنتونی رزاماندو، اندرو وایات، اجراشده توسط برادلی کوپر و لیدی گاگا) از فیلم "ستاره‌ای متولد می‌شود"
بهترین تدوین صدا: "حماسه کولی"، جان وارهرست، نینا هارستون
بهترین صداگذاری: "حماسه کولی"، جان کاسالی، تیم کاواگین، نینا هارتستون، پل مسی، جان وارهرست
بهترین جلوه‌های تصویری: "اولین انسان"، پل لمبرت، جی. دی. اشوالم، ایان هانتر، تریستان مایلز
بهترین فیلم کوتاه انیمیشن: "بائو" به کارگردانی دومی شی
بهترین مستند کوتاه: " Period. End of Sentence" به کارگردانی رایکا زهتابچی
بهترین فیلم کوتاه زنده: "پوست"، گای ناتیو
علی افتخاری
