بازیگرانی که در قاب اصغر فرهادی بالا پریدند
اصغر فرهادی فقط به عنوان یک فیلمنامه نویس یا فیلمساز درجه یک و صاحب سبک به سینمای ایران خدمت نکرد. او در دوره حضورش به عنوان کارگردان سینما، چهره های مهمی را به این عرصه آورد و استعدادهای بازیگران مختلفی را نمایان کرد.
شهاب حسینی
قبل از فرهادی: شهاب حسینی پیش از همکاری با فرهادی موقعیت خود را در سینمای ایران و تلویزیون به عنوان یک بازیگر توانمند به خوبی تثبیت کرده بود. منتها تا پیش از همکاری با فرهادی در فیلم «درباره الی...» بیشتر به عنوان بازیگر مکمل در فیلم ها حاضر می شد و یا اگر نقش اصلی فیلمی را عهده دار بود، آن فیلم اثر چندان شاخصی به حساب نمی آمد و اکثر نقش های اصلی اش در این دوره بسیار نزدیک به هم بود.
بعد از فرهادی: اولین همکاری اش با فرهادی با درباره الی رقم خورد، آن هم به شکلی ناخواسته، او دقیقه نود به گروه بازیگران پیوست و عهده دار نقش احمد شد. یکی از آدم های اصلی فیلم. اینجا بود که فرهادی وجهی دیگر از بازی او را کشف کرد. نه شمایل پسر عاشق پیشه فیلم های قبلی را دارد و نه از عصیان افراطی اش خبری است. او سپس در فیلم «جدایی نادر از سیمین» در نقش حجت، کارگر ساده پایین شهری، تصویر ماندگار از عصیانگری و خشم را به تصویر می کشد و در «فروشنده» به جایزه کن دست یافت.
پیمان معادی
قبل از فرهادی: تا قبل از «درباره الی»، فیلمنامه نویس بود. با دفتر حسین فرح بخش همکاری می کرد و فیلم نامه های تجاری مثل «آواز قو»، «عطش»، «شام عروسی» و فیلمنامه «کافه ستاره» را نوشته بود. اولین بار با «درباره الی» به عنوان بازیگر معرفی شد و از همان نقطه شروع، ره صدساله را یک شبه طی کرد. بازی معادی در این فیلم آن قدر به چشم آمد که تحسین همه را برانگیخت. «جدایی نادر از سیمین»، اوج بازی معادی بود. فرهادی از معادی، یک سوپراستار ساخت؛ سوپراستاری که شهرت جهانی پیدا کرد.
بعد از فرهادی: مسیر پیمان معادی بعد از این دو فیلم تغییر کرد. از فیلمنامه های تجاری قبلی فاصله گرفت و فیلم قابل توجه «برف روی کاج ها» را به عنوان اولین فیلمش ساخت، فیلم های ایرانی و خارجی مهمی بازی کرد و نهایتا با «ابد و یک روز» وجهی دیگر از بازیگری اش را نشان داد.
ساره بیات
قبل از فرهادی: ساره بیات تا قبل از «جدایی نادر از سیمین»، بازیگر مطرحی نبود. اسمش جایی شنیده نمی شد. نهایتا در یکی دو قسمت از سریال «یک مشت پر عقاب»، تصویری از او دیده بودیم و چند تله فیلم و یک فیلم «مقلد شیطان». نقش ساره بیات در قالب زنی رنج کشیده و از طبقه فرودست جامعه در «جدایی نادر از سیمین» آنقدر منحصر به فرد بود که حتی بازی لیلا حاتمی را به سایه برد. با این نقش، خیلی سریع به نقطه اوج رسید و جدای از دیپلم افتخار جشنواره فجر، مشترک با لیلا حاتمی و سارینا فرهادی، خرس نقره ای برلین را برد و جایزه بهترین بازیگر زن نقش مکمل را از حلقه منتقدان فیلم لندن گرفت.
بعد از فرهادی: ساره بیات به عنوان یکی از بازیگران زن اصلی سینمای ایران شناخته شد. شمار پیشنهادهایش افزایش یافت. با اینکه برخی از پیشنهادهایش چندان مورد توجه نبودند اما همچنان در اوج باقی مانده است.
مانی حقیقی
قبل از فرهادی: شرایط مانی حقیقی تا حدی مشابه «پیمان معادی» بود. او تا پیش از بازی در «درباره الی»، به عنوان کارگردان و نویسنده بین اهالی سینما شناخته شده بود. فیلم های «آبادان»، «کارگران مشغول کارند»، «کنعان» را کارگردانی کرده بود و فیلمنامه «چهارشنبه سوری» اصغر فرهادی هم به قلم او نوشته شده بود. فعالیت مانی حقیقی به عنوان بازیگر، از پروژه «درباره الی» کلید خورد. او به عنوان چهره جدیدی به مخاطبان معرفی شد و همان زمان بازی اش مورد توجه قرار گرفت.
بعد از فرهادی: موفقیت «درباره الی» باعث شد حقیقی همچنان به عنوان بازیگر به فعالیتش ادامه دهد. در «ورود آقایان ممنوع» و «آسمان محبوب»، نقش مکمل را بازی کرد و در فیلم خودش «پذیرایی ساده»، نقش اصلی را به عهده گرفت و در چند فیلم هم حضوری کوتاه داشت. درواقع از «درباره الی» به بعد، همه او را به عنوان یک بازیگر سینما شناختند.
فرید سجادی حسینی
قبل از فرهادی: فرید سجادی حسینی، بازیگر و کارگردان باسابقه سینما و تلویزیون است که سال ها بازی کرده و کارگردانی چند فیلم و سریال مثل خط آتش و مهرآباد در کارنامه اش ثبت شده است. او تازه ترین بازیگری است که در فیلم اصغر فرهادی سینما دوستان را به تحسین واداشته. فرید سجادی حسینی، سال ها در سینمای ایران فعالیت داشته؛ بازیگری کرده، کارگردان بوده و تجربه دستیاری دارد اما «فروشنده» نامش را سر زبان ها انداخت.
بعد از فرهادی: مسیر بازیگری فرید سجادی حسینی خیلی زود تغییر کرد و بعد از «فروشنده» با چند پشنهاد متفاوت مواجه شد. او در جشنواره فجر فیلم های «ایتالیا ایتالیا» و «آذر» را داشت که اتفاقا خوب هم بازی کرده بود. سجادی حسینی توأمان احساس ترس و عذاب وجدان را به باور مخاطب می رساند و چه خوب این کار را می کند. او در گفت و گو با هفت صبح این طور گفته بود: «علی الظاهر کار من را در روزگار قریب کیانوش عیاری دیده بودند و به نظر می آمد ظواهر و سن و سال و جنس بازی را می پسندند.»