یک جشنواره بسیار تلخ؛ برج زهر مار!
می گویند فیلم های این دوره از جشنواره بسیار تلخ بوده است. برخی هم شوخی می کنند که کاش جشنواره نبود، برج زهر مار بود از شدت تلخی فیلم ها. حتی برخی صدایشان هم درآمده است. مثل ابوالحسن داوودی که با ایسنا در این باره حرف زده.
ایران‌آرت: می گویند فیلم های این دوره از جشنواره بسیار تلخ بوده است. برخی هم شوخی می کنند که کاش جشنواره نبود، برج زهر مار بود از شدت تلخی فیلم ها. حتی برخی صدایشان هم درآمده است. مثل ابوالحسن داوودی که با ایسنا در این باره حرف زده.
ابوالحسن داوودی گفت: تاجایی که به یاد دارم تاکنون در هیچ دوره‌ای از جشنواره فیلم فجر، این‌قدر فیلم‌های تلخ ندیده بودم.
این کارگردان سینما در گفتگو با ایسنا بیان کرد: برای من اکثریت فیلم‌هایی که امسال در جشنواره دیده‌ام عجیب بود؛ البته نه فقط فیلم‌هایی که غالباً فضای ناامیدکننده‌ای داشتند، بلکه فیلم‌هایی هم که از وجدان و امید می‌گفتند، بدجوری تماشاگرانشان را دست کم گرفته بودند. بعضی فیلمسازان بخصوص جوان‌ترها و فیلم اولی‌ها شرایطی در آثارشان وجود داشت که انگار می‌خواستند هر آنچه را که در تمام عمرشان قصد گفتن و ساختنش را دارند، به یک باره و در یک فیلم رو کنند و این برای من کمی عجیب بود.
داوودی با اشاره به میزان بالای خودنمایی و افراط در فرم‌گرایی صرف که در بعضی فیلم‌های جشنواره امسال دیده می‌شود، گفت: این افراط هم در بعضی فیلم اولی‌ها وجود داشت و هم آنهایی که سعی کرده بودند که روایت‌های جدید داشته باشند.
کارگردان فیلم «رخ دیوانه» ادامه داد:به عنوان فیلمسازی که سعی می‌کنم فضاهای اجتماعی را در آثارم لحاظ کنم موافق یا مخالف تلخی فضای فیلم‌ها نیستم اما نکته‌ای که باید در نظر بگیریم، این است که در مرحله اول باید این تلخی در خدمت مضمون و محتوای فیلم باشد، به بیان دیگر در یک فیلم نقطه نظر و ایده‌ای تماشایی باید برای تماشاگر وجود داشته باشد تا آن اثر را برای دیدن انتخاب کند. یک فیلم ابتدا باید جلب کننده باشد اما من این وجه سرگرمی را در غالب فیلم‌ها ندیده‌ام و برعکس شاهد یک تلخی بیهوده بودم.
وی تاکید کرد: تلخی که مدنظرم است به گونه‌ای است که چیزی از آن حاصل نمی‌شود یعنی نه سرگرمی و هیجان دارد و نه اطلاعات مفیدی را منتقل می‌کند.
داوودی گفت: با این حساب اگر دوره‌های قبل جشنواره را بخواهم مرور کنم، حداقل آنچه که تا به حال من از فیلم‌ها دیده‌ام به جز فیلم پیمان قاسم خانی که از قبل از تولید و فیلمنامه در جریانش بودم، حاکی از این است که غالب فیلم‌های جشنواره امسال بسیار تلخ بودند و در روزهای میانی دیگر از حضور در کاخ جشنواره منصرف شدم چون این حجم از آثار تکراری با مفاهیمی که شبیه هم هستند و حتی گروه بازیگران هم در بعضی فیلم‌ها مشابه هستند، مرا خسته کرد. البته دو سه فیلمی هم بودند که از این قاعده مستثنا بودند و آنها را با اشتیاق تماشا کردم.
او در پاسخ به اینکه با این وجود شرایط اکران سال آینده را چطور پیش‌بینی می‌کند، بیان کرد: ظرفیت اکران خیلی کوچکتر از میزان فیلم‌های تولید شده در سینماست و قطعا آثار جشنواره غربال می‌شوند و بیشتر فیلم‌هایی که با اقبال خوبی روبرو باشند به نمایش در می‌آیند.
