معتمد آریا:من 155 ساله ام/ ذوق کردم فرش قرمز نداریم

معتمد آریا می گوید: ممنوع التصویری همیشه هم بد نیست ،اما کسی اجازه این کار را ندارد. بی پولی برای سینما همیشه بد نیست ، آن چنان که ممیزی، زیرا در پاره ای از موارد به خلاقیت می انجامد، که در پاره ای از موارد انجامید..

ایران آرت : احمد معراجی:  فاطمه معتمد آریا بازیگر نام آشنای سینمای ایران که در این جشنواره با فیلم " آبا جان " ساخته ی هاتف علیمردانی حضور پیدا کرده است، روز گذشته میهمان جشنواره سی و پنجم بود. سیمین بانوی سینمای ایران با بیان اینکه کاری به سیمرغ ندارم و همین که می توانم کار کنم جای شکر دارد، عنوان کرد: " در دهه گذشته در جشنواره حضور نداشتم و از سه سال پیش دوباره برای فیلم هایی که در آن ایفای نقش داشتم، در جشنواره حضور پیدا کردم."

او با اشاره به این که طی سال های گذشته اشتباهات عظیمی در برگزاری جشنواره وجود داشت و به نوعی سینما و جشنواره را با مزون و نمایش اشتباه گرفته بودند، گفت: " سینمای ما با یک فضای تجاری و هالیوودی اشتباه گرفته شده بود که این نوع رفتارها به سینمای ایران نمی چسبد."

بازیگر فیلم " آبا جان" ادامه داد: " بی پولی همیشه بد نیست  و یادآور میکند ما در کجا قرار داریم. فرش قرمز و تیپ های آنچنانی برازنده ی سینمای ما نیست . در سینمای ما که هیچ نوع پول تبلیغاتی در آن رد و بدل نمی شود، نمایشی رفتار کردن شایسته نیست."

معتمد آریا با اشاره به حذف فرش قرمز از سینمای رسانه، تصریح کرد: " از اینکه امسال در برج میلاد فرش قرمزی وجود نداشت، ذوق کردم و دوست داشتم اینجا حضور داشته باشم. سینمای ایران شایستگی بیشتری دارد که ما بخواهیم با نمایش آن را کوچک کنیم ؛ این شایستگی را جوانان فیلم اولی ما به اثبات رساندند و خودشان و سینما را به رخ کشیده اند."

او ادامه داد: " البته نباید با بها دادن به  جوانان، پیشکسوتان و با تجربه های سینما را حذف کرد. بزرگان سینمای ما یا به رحمت خدا رفته اند یا در بیمارستان ها و آسایشگاه ها هستند یا برایشان ارزش قائل نیستیم و این موضوع واقعا جای تاسف و افسوس دارد که نمی توانیم از گنجینه های هنر سینما به خوبی استفاده کنیم." این بازیگر سینمای ایران با بیان اینکه در تئاتر به این میزان از درک رسیده ایم که ستون های اصلی ما گنجینه ای با تجربه ای هستند که پا به سن گذاشته اند، اظهار کرد: " متاسفانه در سینما هنوز این اتفاق خوش رخ نداده است . نسل جدید باید یک الگو و رویایی در ذهن خود داشته باشد؛ ولی متاسفانه این الگو و رویا در حال از بین رفتن است." معتمدآریا با تاکید بر اینکه امروز دیگر احتیاج به تنش و جدل در سینما نداریم و این روزگار، روزگار آشتی در سینماست و مخاطبان سینما کاملا آگاه اند و می دانند که چه نوع فیلم هایی را باید ببینند، یاد آور شد: " فکر میکنم همگان به این نتیجه رسیده اند که هنرمندان و سینماگران برای هیچ کس خطری ندارند و آن ها که به هنرمندان تهمت می زدند و آن ها را محکوم می کردند، اکنون اتهام شان ثابت شده و همگان فهمیده اند که اتهامی به ما وارد نیست و در یک زمان عده ای، از خدا بی خبر با زدن بر چسب به هنرمندان مانع رشد هنر و سینما شده اند." او در ادامه به همکاری خود با علیمردانی اشاره کرد و افزود:" هاتف علیمردانی از فیلم " کوچه بی نام " به من پیشنهاد بازی در فیلمش را داده بود؛ اما من به دلیل اینکه فرصت نداشتم نتوانستم با او در فیلم " کوچه بی نام " همکاری کنم. برای فیلم " آبا جان " پیش از اینکه فیلمنامه را برای پروانه ساخت به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ببرد، آن را خواندم و خیلی خوشم آمد. از طرفی هاتف آنقدر صادقانه با من صحبت کرد که نتوانستم به او نه بگویم و حس کردم که اجازه ندارم به او جواب رد بدهم." این بازیگر اضافه کرد: " من از کل فیلم راضی بودم و به تنها نقشی که ایراد دارم ، نقشی بود که خودم ایفا کردم. چند جایی به نقش خودم نقد دارم ، اما از ساختار فیلم بازی بازیگران، تدوین و مونتاژ لذت بردم."

معتمد آریا درباره این که چطور توانسته با لهجه و زبان ترکی در فیلم بازی کند، بیان کرد: " من به خاطر بازی در یک فیلم در جمهوری آذربایجان با زبان آذری آشنا بودم؛ ولی زبان و گویش زنجانی کمی متفاوت بود که برای رسیدن به این لهجه هاتف علیمردانی کمک زیادی به من کرد و در نقش معلم اشکالات مرا رفع می کرد."

او درباره بازی های خود در فیلم های مختلف، گفت: " بازی در نقش تکراری را به هیچ عنوان دوست ندارم؛ بیش از 50فیلم بازی کردم و هیچ کدام شبیه دیگری نیست. اکنون در سن و سالی هستم که نقش جسورانه کمتر برایم نوشته می شود ."

بازیگر فیلم " آباجان" ادامه داد: " من آدم بسیار خوشبختی بودم؛ زیرا در دوره ای کار کردم که کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، دانش سرای هنر وجود داشت و برای تئاتر ارزش زیاذی قائل می شدند. مربیان خوبی داشتم و همه این ها را در نوجوانی یاد گرفتم. امروز از تجربیاتم و آموزه هایم استفاده می کنم و با بالا رفتن سن و گذر زمان بر من افزوده شده است."

معتمد آریا در پایان این گفت و گو، تاکید کرد: " تجربه ی نسلی و اتفاقات اجتکاعی زیادی برای من رخ داد. من 55 سال عمر ندارم ؛ بلکه 155 عمر کرده ام، زیرا حجم اتفاقات جامعه من از یک جامعه معمولی فراتر است. تجربه من صد سال بیشتر است و به همین دلیل کارهایم متفاوت تر است."