انسان‌واره‌های ناقص‌الخلقه و کهن‌الگوهای ایرانی در گالری‌های تهران/ نگاهی به 4 نمایشگاه تجسمی
این هفته در گالری‌گردی ایران‌آرت به نمایشگاه‌های گالری ایده پارسی، ساربان، نگر و هپتا سری زده‌ایم.
ایران‌آرت: نمایشگاه آثار آزیتا هدایتی هنرمند ایرانی ساکن اسلوونی در گالری ایده پارسی، نمایشگاه آثار کیومرث کیاست با عنوان "روایت جنون" در گالری ساربان، نمایشگاه آثار افشان ستاره با عنوان "گذر" در گالری هپتا و نمایشگاه سعید فلاح‌فر با عنوان "جایی که هیچ /ع/کس نیست" در گالری نگر نمایشگاه‌هایی هستند که در گالری‌گردی این هفته به سراغ آن‌ها رفته‌ایم.
قصه‌های خوش رنگ و لعاب ایرانی
آثار آزیتا هدایتی هنرمند ایرانی ساکن اسلوونی در گالری ایده پارسی به شدت به سنت‌های ایرانی وابسته است. او در این آثار که بر روی بوم شکل گرفته به واسطه عناصر به کارگرفته شده چون رنگ، نمادها و آیکون‌ها به تصویرسازی بسیار نزدیک شده است.
او سعی کرده در هر کدام از این تابلوها به نوعی زیست انسان ایرانی را منعکس کند. شاید این نگرش به واسطه حضور این هنرمند در خارج از ایران شکل گرفته است. در بیشتر این آثار هنرمند تلاش کرده ریشه‌ها و اصالت خود را بازیابی و سپس بازتولید کند.
او در این آثار که به واسطه رنگ‌های متنوع و بعضا شارپ فضا و حسی از شادمانی را تداعی می‌کنند به نوعی به کاوش در هویت خود پرداخته است. او البته سعی کرده در این آثار با دفرمه کردن فیگورها و اجسام و نزدیک کردن فضای آثارش به جنسی از فانتزی، این تداعی خود را دیدنی‌تر کند.
انسان واره‌هایی در آستانه مرگ
کیومرث کیاست در آثارش در گالری ساربان که عنوان "روایت جنون" را یدک می‌کشد تحت تاثیر یک شوک و حادثه شخصی به روایت حالات و احساسات عجیبی که بر شخص او حادث شده، می‌پردازد.
از سویی به دلیل این که او فیگور و بدن انسان را به عنوان موضوع و ابزار کارش انتخاب کرده است، این آثار می‌تواند نمایی از وضعیت انسان معاصر باشد.
او در هر کدام از تابلوهایش انسان‌هایی را به تصویر کشیده است که تحت شرایطی خاص دچار نوعی چندپارگی در اندام‌شان هستند که این چندپارگی با تغییر شکل ظاهری آن‌ها، این انسان‌ها را بدل به انسان‌واره‌های ناقص‌الخلقه کرده است.
کیاست برای آن که بتواند، فضای ذهنی خود را به درستی ارائه دهد از ابزار و رسانه طراحی به نحو احسن استفاده کرده است و وجود تضاد میان سطوح سیاه و سفید، به بهتر و عمیق‌تر دیده شدن این فیگورها کمک کرده است. او با استفاده از نوعی ضربه خاص بر روی کاغذ بافت‌هایی را ایجاد کرده است که در شمایل یک فیگور شباهت فراوانی به یک زخم عمیق دارند.
کیاست در این نمایشگاه که 26 اثر در آن عرضه شده است با توجه به حالات مختلف خود سعی کرده تا 26 اثر متفاوت خلق کند که به نظر در انجام این امر موفق بوده است.
"گذر" از جنگل های تاریک
افشان ستاره در نمایشگاه عکس‌هایش با عنوان "گذر" در گالری هپتا که به انتخاب شادی قدیریان به نمایش در آمده است از تضاد رنگی میان آسمان، جنگل و جاده در آستانه شب برای خلق تصاویرش بهره جسته است.
او محوریت هر اثر را بر نوع نورپردازی‌های متنوع بر سطح جاده قرار داده است که با توجه به نوع انعکاس، سایه روشن‌هایی را در محیط پیرامونش ایجاد می‌کند که متناسب با شیوه‌های تصویربرداری، حسی سراسر وهم و ترس را در نگاه اول به وجود می‌آورد.
او با توجه به پایین بودن سطح نور و عدم شفافیتی که به این واسطه در تصویربرداری به وجود می‌آید، این حس و فضا را تشدید می‌کند اما در عوض رنگ سبز ناشی از انبوه درختان جنگل و از سویی آبی آسمان تعادلی در کلیت تصویر ایجاد می‌کند.
افشان ستاره تلاش کرده در هر عکس که در مجموع به بیش از 20 فریم می‌رسد با تغییر زاویه دید و تغییر دادن نوع نور، جنس متفاوتی از این حس را در مخاطب خود ایجاد کند.
مواجه بی‌واسطه با واقعیت شهر
سعید فلاح‌فر در نمایشگاه آثارش در گالری نگر که "جایی که هیچ /ع/کس نیست" نام دارد تلاش کرده است تا لحظاتی ناب و البته بدون صحنه‌پردازی را ثبت کند.
او در هرعکس با توجه به سوژه‌های مختلف سعی کرده، بخشی دیده نشده از مسائل روزمره در شهر را به تصویر در بیاورد. تصاویری که به شدت سهل و ممتنع به نظر می‌رسند. هنرمند تلاش کرده در این آثار تصاویر موجود در ذهن خود را در حین مواجه با سوژه‌ها ثبت کند و از این جهت ادغام دید او با واقعیت رخ داده، نوعی شکل جدید از چهره شهر را در نظر مخاطب می‌سازد.
او متناسب با سوژه در چاپ نهایی آثار و انتخاب قاب‌ها نیز خلاقیت به خرج داده است. در آثاری که به صورت سیاه و سفید منتشر شده است، با خالی کردن تصویر از هر نوع فوکوس رنگی ما را به صورت مستقیم به سراغ سوژه برده است. البته در تصاویر رنگی نیز همیشه سوژه اصلی در نقطه طلایی تصویر جای گرفته است که حواس مخاطب را به سوی خود جلب می‌کند و او را به بازنگری دوباره در محیط پیرامونش وا می‌دارد.
